Vertaling van "argent sans risquer la réprobation de leurs voisins " (Frans → Nederlands) :

Adam Smith parle de l'Amérique du 18ème siècle, où toute manifestation ostentatoire de richesse était bannie. C'était un frein à l'économie en Nouvelle-Angleterre, parce que même les fermiers riches ne pouvaient trouver de quoi dépenser leur argent sans risquer la réprobation de leurs voisins.
Adam Smith heeft het over het 18e eeuwse Amerika waar het verbod op het uiterlijk vertoon van welvaart zo groot was, dat het bijna de economie van New England blokkeerde. Zelfs rijke boeren vonden niets om hun geld aan uit te geven, zonder daarmee het misnoegen van hun buren op de hals te halen.

Durant la crise financière, la banque centrale des États-Unis, de l'Angleterre et du Japon ont créé 3,7 milliards de milliards de dollars dans le but d'acheter du capital et d'encourager les investisseurs à faire de même. Michael Metcalfe propose une idée incroyable : ces mêmes banques pourraient-elles imprimer de l'argent pour assurer d'atteindre leurs objectifs d'aide internationale ? Sans risquer l'inflation.
Tijdens de financiële crisis creëerden de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Japan 3,7 biljoen dollar om activa te kopen en investeerders aan te moedigen om hetzelfde te doen. Michael Metcalfe lanceert een schokkend plan: zouden dezelfde centrale banken geld kunnen drukken om hun doelstellingen voor ontwikkelingshulp te halen? Zonder risico op inflatie?

Mais comment le monde s’est retrouvé avec ce tout petit pays? La réponse courte serait: à cause de Mussolini, et la réponse longue est diaboliquement compliquée, donc, voici une réponse moyenne simplifiée: Le pape était à la tête d’un pays appelé les Etats pontificaux, qui couvraient une bonne partie de l’actuelle Italie. C’est durant cette période de plus de mille ans que les papes ont fait construire la Basilique St-Pierre, la plus grosse église au monde, et a aussi fait ériger un mur autour d’une colline appelée Vatican, là où Saint Pierre a vécu. Mais le Royaume d’Italie voisin pensait que Rome ferait une capitale parfaite pour leur pays, et l’Italie a donc conquis les Etats Pontificaux. Son pays détruit, le Pape s’est réfugié derrière les murs du Vatican et a refusé de reconnaître l’existence du Royaume d’Italie, tout en se plaignant d’être un prisonnier de ce même Royaume d’Italie, qui, selon lui, n’existe pas. Plutôt que de risquer une guerre civile religieuse en se débarrassant du pape, le gouvernement italien a décidé de ne rien faire et d’attendre, en espérant qu’il abandonne éventuellement. Pourtant, la religion ne serait rien sans l’obstination, et 5 papes et 60 ans plus tard, rien n’a changé.
Maar hoe is dit kleine land op onze aarde terechtgekomen? Het korte antwoord is: Mussolini Het lange antwoord is ietsje ingewikkelder dus hier is de tusseninversie: Ooit regeerden de pausen over een land genaamd Kerkelijke Staat, dat een groot deel in beslag neemt van het hedendaagse Italië. Het was tijdens deze meer dan 1000-jarige regeerperiode dat de pausen de St-Pietersbasiliek bouwden, de grootste kerk ter wereld, en ook een wal bouwden rond een heuvel met de naam Vaticaan, op dewelke het St-Pieters staat. Maar buurkoninkrijk Italië vond dat Rome een goede hoofdstad zou zijn voor hun land en veroverde dus de Kerkelijke Staat. Zijn land vernietigd, besloot de paus om zich te verstoppen binnen de muren van het Vaticaan, weigerend het koninkrijk Italië te erkennen, ondertussen ook klagend een gevangene te zijn van het koninkrijk Italië - dat volgens hem niet bestond. In plaats van een godsdienstoorlog te riskeren en zich van de paus af te maken besloot Italië om de paus te laten zitten totdat hij ooit eens wel zou moeten opgeven - maar godsdienst is koppig - en 1, 2, 3, 4, 5 pausen en zestig jaar later was er nog steeds niets veranderd.