Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «après le traitement que je leur » (Français → Néerlandais) :
Elles étaient si faibles après le traitement que je leur avais donné.
Ze waren zo zwak door de behandeling die ik ze had gegeven.
Et quand le Bureau des Chances Economiques à Washington, D.C, qui a finançait la clinique de Geiger, a découvert ça, ils étaient furieux. Et ils ont envoyé ce bureaucrate pour dire à Geiger qu
'il devait utiliser leurs dollars pour les s
oins médicaux, ce à quoi Geiger a fait cette réponse célèbre et logique, « La dernière fois j'ai véri
fié mes manuels, le traitement spécifique pour la malnutrition était la nourriture. » (Rires) Alors quand j'ai reçu ce courriel du docteur.
...[+++]Geiger, j'ai su que je pouvais être fière de faire partie de cette histoire. Mais la vérité est que j'étais effondrée. Nous voilà, 45 ans après que Geiger ait prescrit de la nourriture à ses patients, et les médecins me disent, « Sur ces questions, nous pratiquons une politique de « ne demandez pas, n'en parlez pas ». » Quarante-cinq ans après Geiger, Health Leads doit réinventer l'ordonnance pour les ressources de base.
Toen Economische Zaken in Washington, die Geigers kliniek subsidie gaf, dat ontdekte, waren ze des duivels. Ze stuurden een bureaucraat om Geiger te zeggen dat hij hun dollars moest gebruiken voor medische zorg. om Geiger te zeggen dat hij hun dollars moest gebruiken voor medische zorg. Waarop Geiger de gedenkwaardige woorden sprak: 'Ik heb er de boeken nog eens op nageslagen, maar de therapie voor ondervoeding is voedsel.' (Gelach) Toen ik dus die e-mail van Dr. Geiger kreeg, wist ik dat ik trots moest zijn op mijn aandeel in deze geschiedenis. Maar in werkelijkheid was ik wanhopig. Hier staan we dan, 45 jaar nadat Geiger zijn patiënten voedsel voorschreef, Hier staan we dan, 45 jaar nadat Geiger zijn patiënten voedsel voorschreef, en dokters verte
llen me: ' ...[+++]Naar deze problemen kun je beter niet vragen, als je toch niets kunt doen'. 45 jaar later moet Health Leads het recept voor basisvoorzieningen opnieuw invoeren.Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le
...[+++]temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Sha
...[+++]kespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dan
s les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei
: “We kunnen erover praten, maar kij ...[+++]k naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle de classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignants m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. Vous don
nez les cours, donc maintenant nous... » et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne
...[+++]vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gelach) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in de klas.
Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hie
...[+++]r even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wanneer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau?A
lors, après avoir vu ces statistiques choquantes, je me suis dit : Ok, même si je ne le fais pas que pour moi car je n'ai pas envie de prendre un bain, il faut au moins que je le fasse pour essayer de sauver le monde. (Rires) Alors avec mon fidèle petit coursier, mon téléphone portable Nokia 6234 -- je n'avais pas d'ordinateur portable, je n'avais pas beaucoup accès à Internet sauf dans un cyber-café à 20 rands de l'heure -- j'ai fait des recherches sur Wikipédia, sur Google, sur les l
otions, les crèmes, leur composition, leur point de fusion, leur toxic
...[+++]ité -- j'ai fait Science au lycée -- et j'ai écrit une petite formule sur un morceau de papier, elle ressemblait à l'épice spéciale de KFC, vous voyez ?
Toen ik deze schokkende cijfers zag, dacht ik bij mezelf: oké, zelfs als ik het niet voor mezelf doe omdat ik me niet meer wil wassen, dan moet ik het op zijn minst doen om de wereld te redden. (Gelach) Met mijn trouwe kleine vriend, mijn Nokia 6234 gsm -- ik had geen laptop en zelden internet, behalve in het internetcafé aan 20 rand (€ 1,80) per uur -- deed ik onderzoek op Wikipedia en Google over lotions, crèmes, samenstellingen, smeltpunten, toxische effecten. Ik volgde wetenschappen op school en ik noteerde een kleine formule op een stukje papier. Het leek op de KFC-speciaalkruid.
Ne touchez pas à mes cheveux, surtout. (Rires) Vous ne pouvez pas me mettre une vidéo de moi devant les yeux et penser que je ne vais pas toucher ma coiffure. (Rires) OK. Donc je les
ai fait s'assoir et leur ai donné
un verre d'eau, Et après les politesses ils ont dit Croyez vous que Dieu vous aime de tout son coeur ? J'ai pensé Et bien, bien sûr je crois en Dieu, mais je n'aime pas ce mot, coeur , car ça anthropomorphise Dieu, et je n'aime pas le mot il , car ça sexualise Dieu Mais je ne voulais pas débattre de sémantique avec eux, donc, après un long silence gêné, j'ai dit
...[+++]Oui, je me sens aimée. Ils se sont regardés et ont souri, j'avais donné la bonne réponse. Puis ils ont dit Croyez-vous que nous sommes tous frères et soeurs sur cette planète ? J'ai répondu Oui, je le pense, oui , et j'étais contente d'avoir eu une question à laquelle je pouvais répondre si rapidement.
Moet mijn haar niet aanraken, dat is het. (Gelach) Je kunt me geen video van mezelf voorhouden en verwachten dat ik mijn haar niet ga schikken. (Gelach) OK. Dus ik vroeg ze te gaan zitten en haalde water voor ze, en na wat beleefdheden zeiden ze, Geloof je dat God van je houdt met heel zijn hart? En ik dacht, Wel, natuurlijk geloof ik in God, maar weet je, ik hou niet van dat woord, hart, omdat het God antropomorfiseert, en ik hou ook niet van dat woord, zijn, omdat het a
an God een geslacht toekent. Maar ik wilde geen semantische discussie met deze jongens, dus na een hele lange, oncomfortabele pauze, zei ik, Ja, ja, dat geloof ik. Ik vo
...[+++]el mij erg geliefd. En ze keken elkaar aan en glimlachten, alsof dat het juiste antwoord was. En toen zeiden ze, Geloof je dat we allen broeders en zusters zijn op deze planeet? En ik zei, Ja, dat geloof ik. Ja, dat wel. En ik was zo opgelucht dat dit een vraag was waarop ik zo vlug kon antwoorden.discutant des symptômes, diagnostics et traitements de mes patients humains, mais parfois, je travaillais au zoo de Los Angeles avec des vétérinaires, discutant des symptômes, diagnostics et traitements de leurs patients animaux.
Nu werkte ik meestal met dokters in het medische centrum van UCLA en bespraken we symptomen en diagnoses en behandelingen voor mijn menselijke patiënten, maar soms werkte ik ook bij de dierentuin van Los Angeles met veeartsen, en bespraken we symptomen en diagnoses en behandelingen voor hun dierlijke patiënten.
« Quand je quitterai la jungle, serais-je un paria ? » Alors, après Noël, voici ce que nous avons fait : nous avons demandé à 27 mères de guérilleros de nous donner des photos de leurs enfants sur lesquelles on ne pouvait pas reconnaître les mères pour les protéger, et nous leur avons demandé de donner leur message d'amour de maman : « Tu es mon enfant avant d'être un guérillero, alors rentre à la maison, je t'attends. » Vous pouvez voir ici quelques photos.
Als ik hieruit stap, gaan ze me dan afwijzen? Vorige Kerst zochten we 27 moeders van guerrillero’s op en vroegen hen ons foto's van hun kinderen te geven, waarop ze alleen zichzelf konden herkennen, om hun leven niet in gevaar brengen. We vroegen ze om de meest moederlijke boodschap erbij te schrijven, namelijk Voordat je een guerrillero was, was je mijn kind, kom dus naar huis, ik wacht op je.” Jullie kunnen de foto's hier zien. Ik toon er een paar.
Et son en
fant va recevoir un traitement de prévention de la transmission mère-enfant du VIH, ce qui signifie que le bébé pourra naître sans le virus. C’est de la prévention au tout début de la vie. C’est une des façons d'intervenir sur la pandémie du SIDA. Et j’aimerais terminer en vous racontant l’histoire d’Avelile. Voici Avelile. Elle me suis partout où je vais. Je raconte son histoire à tout le monde, parce qu’elle représente un des millions d’orphelins du SIDA. La mère d’Avelile avait le virus du SIDA. Elle est morte d’une maladie liée au SIDA. Avelile avait le virus. Elle est née avec. Et la voici à 7 ans, ne pesant pas plus qu’un
...[+++]bébé d’un an. A ce stade dans sa vie, le SIDA s’était pleinement déclaré et elle était atteinte de pneumonie. Nous l’avons rencontrée dans un hôpital de l’est de Cape et nous avons passé une après-midi entière avec elle – une enfant adorable.
Haar baby krij
gt later PMTCT, wat betekent dat de baby wordt geboren zonder het virus. Dat is nu preventie aan het eerste begin van het leven. Het een manier om te kijken naar de aanpak van de AIDS-pandemie. Ik wil graag eindigen met korte verhaal over Avelile. Dit is Avelile. Ze volgt me waar ik ook ga. Ik vertel haar verhaal aan iedereen omdat zij symbool staat voor de miljoenen HIV/AIDS-wezen. De moeder van Avelile had het HIV-virus. Ze stierf aan een AIDS-gerelateerde ziekte. Avelile had het virus. Ze werd geboren met het virus. Hier is ze zeven jaar oud, nauwelijks zwaa
rder dan een 1-jaar oude ...[+++] baby. Op dit moment in haar leven lijdt ze aan volledig ontwikkelde AIDS en aan longontsteking. We ontmoetten haar in een ziekenhuis in Oost-Kaap en brachten de hele middag met haar door -- een heerlijk kind. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
après le traitement que je leur ->
Date index: 2024-04-03