Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "ans que richard et moi sommes arrivés à " (Frans → Nederlands) :
C'était à la même conférence TED il y a deux ans que Richard et moi sommes arrivés à un accord sur l'avenir de TED.
Het was bij dezelfde TED als deze twee jaar geleden dat Richard en ik een akkoord sloten over de toekomst van TED.
Et la
troisième nuit nous sommes rentrés, nous venions de sortir dîner où vous avez vu les pho
tos, et nous sommes arrivés à la réception et le gars à la réception a dit, Il n'y a pas d'autres chambres de libr
es à votre étage ce soir, donc, si vous voulez mettre les enfants cinq étages plus bas que vous, il y a une chambre. ' Et Gene et moi nous
sommes regardés et avons dit: Non, ...[+++] nous ne voulons pas que deux enfants de 11 ans soient 5 étages plus bas. Alors, son fils dit: «Papa, j'ai un sac de couchage, je vais dormir par terre. Et j'ai dit, Ouais, j'en ai un aussi. Donc, Tim et et moi avons dormi par terre, Natasha a pris un lit, Gene a pris l'autre, les enfants se sont endormis d'un coup, ça avait été très excitant pendant trois jours. Nous étions au lit, et Gene et moi discutons de combien nous sommes cool.
De derde nacht, na het eten, kwamen we terug bij de balie en de man zegt: Op jullie verdieping is vannacht geen kamer vrij. De kinderen kunnen wel 5 verdiepingen lager slapen. Gene en ik keken elkaar aan en zeiden: Nee, niet vijf verdiepingen verderop. Zijn zoon zei: Pap, ik heb een slaapzak, ik kan op de grond slapen. Ik zei: Ja, ik heb er ook een. Dus Tim en ik sliepen op de grond, Natasha kreeg één bed en Gene het andere -- de kinderen vielen als een blok in slaap. We liggen in bed en Gene en ik praten over hoe cool we zijn.
Après beaucoup de questions sur comment nous en sommes arrivés là, une réduction sélective a été mentionnée, et alors que cette procédure n'était pas impossible, elle posait d'importants risques pour le jumeau en bonne santé et pour moi, donc nous avons décidé d'attendre le terme de la grossesse.
Dus na een hele hoop vragen over hoe dit kon gebeuren, kwam 'selectieve abortus' ter sprake. Hoewel dit niet onmogelijk was, zouden er enorme risico's aan zitten voor het gezonde kind en voor mijzelf, en dus besloten we de zwangerschap uit te dragen.
Vous voyez où ça nous mène. Je l'ai encouragée jusqu'à ce que cette photo se retrouve sur ma page Facebook. (Rires) Je me suis désidentifé immédiatement, je l'ai appelée J'ai
dit. « Maman, tu ne mets plus jamais de photo de moi en bikini. » Et elle a dit, « Pourquoi ? Tu es tellement mignon, mon chéri. » J'ai dit, « Tu ne comprends v
raiment pas. » Nous sommes peut-être parmi les premières générations qui comprennent cette organisation numérique de nous-même. Nous sommes peut-être les premiers à enregistrer activement nos vies. Que vou
...[+++]s soyez d'accord ou pas avec votre héritage nous sommes en train de laisser derrière nous des traces numériques. Netra et moi voulions vraiment utiliser notre projet sur 200 ans pour organiser notre héritage numérique, et pas seulement l'héritage numérique mais nous croyons en l'organisation de l'héritage de mon passé, et de mon futur. Comment ? Vous pourriez poser la question. Je pense à l'avenir, je ne me suis jamais vu avancer dans le temps. En fait je vois le temps qui avance vers moi. Je visualise vraiment mon avenir qui approche. J'arrive à éviter ce que je ne veux pas et à attraper ce que je veux. C'est comme le parcours d'obstacle d'un jeu vidéo Et je m'en sors de mieux en mieux. Même quand je fais un tableau, je m'imagine derrière le tableau. Il existe déjà et quelqu'un est en train de le regarder, et je vois ce qu'il ressent instinctivement. Est-ce qu'il le ressent avec son cœur ou est-ce uniquement cérébral ?
Ze kreeg onlangs een Facebook-account, je begrijpt al waar dat heengaat.. Ik steunde haar volledig tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) Ik heb me zelfs untagt. Eerst belde ik haar op: Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen.
Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd.
Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, ...[+++]lieverd. Ik zei: Je begrijpt het gewoon niet. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, we laten de hele tijd digitale sporen achter. we laten de hele tijd digitale sporen achter. Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken om die digitale nalatenschap te beheren. Niet alleen dat, we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. Hoe we dat doen? Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik kan wat ik niet wil, ontwijken ...Et t
out d'un coup, d'un coin de rue, arrive ce jeune homme, paraly
sé, tout comme moi, dans cet espèce de fauteuil roulant tricycle à pédale en métal, en bois et en cuir, et il pédale vers moi
aussi vite qu'il le peut. Il dit , Hé monsieur ! Monsieur ! » Et je l'ai regardé, il ne savait rien dire d'autre en anglais, mais il n'avait pas besoin de connaître l'anglais, non, non, non,
non, non. Nous nous ...[+++]sommes assis là et avons comparé nos roues, pneus, rayons et tubes.
Ineens dook deze jonge man op. Verlamd, net als ik. Hij reed in een driewieler-rolstoel van metaal, hout en leer. Hij reed zo snel als hij maar kon naar mij toe. Hey, mister! Mister! Ik keek hem aan. Meer Engels kende hij niet, maar dat was niet nodig. We vergeleken wielen en banden, spaken en binnenbanden.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant
. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une si
tuation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou enco
re le géné ...[+++]ral David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het besl
issende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belet
te generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar
. Of generaal David Richards ...[+++] die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Et lorsque je m’apitoyais sur moi-même, comme le font les filles de 10 ans, elle me disait : « Ma chérie, sur l’échelle des plus grandes tragédies du monde, la tienne n'atteint même pas trois. » (Rires) Et quand j’ai posé ma candidature à une école de commerce, en étant certaine de ne pas y arriver, aucune de mes conn
aissances n’y était arrivé, je suis allé chez ma tante qui avait
été battue par son mari pendant des années et avait fini par échapper à un mariage de violences avec seulement sa dignité intacte. Et elle m'a dit : « Ne fa
...[+++]is jamais tiennes les limitations des autres. » Et quand je me plaignais à ma grand-mère, une vétéran de la Seconde Guerre Mondiale, qui a travaillé dans le cinéma pendant 50 ans, et qui m’a soutenu dès l’âge de 13 ans, quand je me plaignais d'avoir peur que si je refusais un pont en or chez ABC pour une bourse à l'étranger, je ne retrouverai jamais, jamais un autre boulot, elle me disait : « Ma petite, je vais te dire deux choses. Tout d’abord, personne ne dit non à un Fullbright, et deuxièmement, il y a toujours de la place chez McDonald’s. » (Rires) « Tu trouveras un emploi. Fais le grand saut. » Les femmes de ma famille ne sont pas des exceptions. Les femmes dans cette salle, et celles qui nous regardent à L.A., et partout dans le monde, ne sont pas des exceptions. Nous ne sommes pas un groupe d’intérêt.
Als ik medelijden had met mezelf, zoals 9 of 10 ja
ar oude meisjes wel eens plegen te doen, zegde ze tegen mij: Liefje, op een schaal van de grote wereldtragedie
s is jouw geval nog niet eens een drie. (Gelach) Toen ik me inschreef aan de businessschool en er zeker van was dat ik het niet aankon en niemand kende die het had gedaan, ging ik naar mijn tante die jaren door haar man was mishandeld en ontsnapt was aan een huwelijk vol geweld met alleen haar waardigheid intact. Ze vert
elde me: I ...[+++]mporteer nooit de beperkingen van andere mensen. Ooit ging ik klagen bij mijn grootmoeder, een Tweede-Wereldoorlogveteraan die 50 jaar lang voor de film werkte en me steunde van toen ik 13 was. Ik zei dat ik bang was dat als ik een droomjob bij ABC zou afslaan voor een beurs in het buitenland, ik nooit meer een andere baan zou vinden. Ze zei: Kindje, ik ga je twee dingen vertellen. Ten eerste, niemand scheept een Fulbright af en ten tweede, McDonald's werft altijd aan. (Gelach) Je vindt wel een baan. Riskeer het maar. De vrouwen in mijn familie zijn geen uitzonderingen. De vrouwen in deze kamer en toekijkend in L.A. en in de rest van de wereld zijn geen uitzonderingen. Wij zijn geen 'speciale gevallen'.Et le message suivant arrive, il provient de la mère : « Je ne savais pas, alors que j'étais aussi dans la maison. Nous sommes dans l'ambulance en route pour l'hôpital. » En tant que mère ce message... Le message suivant arrive un mois plus tard.
Het volgende sms'je zegt: Dit is haar moeder. Ik had geen idee, al was ik thuis, we zitten nu in de ambulance op weg naar het ziekenhuis. Als moeder werd me dat gewoon --- Het volgende bericht komt een maand later:
Nous sommes enfin au pôle Nord. C'est des mois et des mois de rêve pour arriver ici. Des années de formation et de planification et de préparation. Ooh. Dans une heure ou deux je vais entrer là-dedans et faire ma course.
We zijn eindelijk aan de Noordpool. Dit zijn maanden en maanden van dromen om hier te geraken. Jaren van training en planning en voorbereiding. Oeh. Over een paar uur ga ik er in en maak mijn zwemtocht.
Nous sommes donc habitués à ne pas remettre en cause les idées religieuses et il est intéressant de constater la fureur que Richard soulève quand il le fait. Il voulait dire moi, pas celui-là.
Dus, we zijn gewend om religieuze ideeën niet aan te vallen. en het is interessant hoe veel woede Richard opwekt als hij dat doet. Hij bedoelde mij, niet die.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
ans que richard et moi sommes arrivés à ->
Date index: 2021-01-01