Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «amis ou bien » (Français → Néerlandais) :
Quand j'ai rencontré Danilo pour la première fois, à l'ambassade Colombienne de Washington, je n'ai pas pu m'empêcher de dire, vous savez, vous ressemblez à un de mes vieux amis. Eh bien, il s'avère qu'il était le fils de mon ami, Aroberto*, de 1974, qui avait été tué par les FARC,
Toen ik Danilo voor het eerst ontmoette in de Columbiaanse ambassade in Washington, zei ik tegen hem: je lijkt erg op een oude vriend van me. Het bleek toen dat hij de zoon was van mijn vriend Aroberto, uit 1974, die vermoord was door de FARC,
Ce sont peut-être des faux amis ou bien des emprunts directs plutôt que de dériver d'une racine commune.
Het kunnen valse vrienden of gewoon leenwoorden zijn, eerder dan dat ze een gemeenschappelijke oorsprong hebben.
Et huit mois après l'incendie de ma maison, j'ai rencontré par hasard un ami qui enseignait dans un lycée du coin, et il m'a dit : « J'a
i l'endroit parfait pour toi. » J'ai répondu : « Vraiment ? » Je suis toujours un peu sceptique quand des gens me disent des choses comme ça. « Non, sérieusement », a-t-il continué, « c'est seulement à trois heures d'ici en voiture, et ce n'est pas très cher, et ça ne ressemble sans doute à aucun des endroits où tu as vécu auparavant. » « Hmm. » Je commençais à être légèrement intrigué. « Qu'est-ce
que c'est ? » « Eh bien -- » Là m ...[+++]on ami a commencé à bafouiller -- « Eh bien en fait, c'est un ermitage catholique. » C'était la mauvaise réponse. J'avais passé 15 ans dans des écoles anglicanes, donc j'avais eu assez d'hymnes et de croix pour une vie entière.
Acht
maanden nadat mijn huis afbrandde, kwam ik een vriend tegen die lesgaf op een plaatselijke middelbare school. Hij zei: Ik weet de perfecte plek voor jou. Echt?, zei ik. Ik ben nogal sceptisch als mensen dat soort dingen zeggen. Nee, echt, ging hij verder, Het is drie uur rijden. Het is niet zo duur. Je bent waarschijnlijk nooit op zo'n plek geweest. Hm. Ik raakte geïnteresseerd. Waar is het? Oké. Mijn vriend kuchte en stotterde. Dus, het is eigenlijk een katholiek klooster. Dat was het verkeerde antwoord. Ik zat 15 jaar op anglicaanse scholen, ik had genoeg lofzang en kruizen voor de rest va
...[+++]n mijn leven.Je me suis retrouvée coincée, et quand une amie m'a demandée si je voulais aller promener ses chiens, j'ai dit bien sûr.
I kwam vast te zitten, en een vriendin, toen ze vroeg of ik met haar en haar honden wilde wandelen, en ik zei, prima.
Le légendaire duo Jane Fonda et Lily Tomlin sont amies depuis des décennies. Dans une conversation naturelle, tendre et vaste animée par Pat Mitchell, elles discutent toutes les trois de longévité, de féminisme, de la différence entre l'amitié masculine et féminine, ce que cela signifie de bien vivre et le rôle des femmes dans le futur de notre planète. « Je ne sais pas ce que je ferais sans mes amies, dit Jane Fonda. J'existe grâce à mes amies. »
Het legendarische duo Jane Fonda en Lily Tomlin zijn al tientallen jaren vriendinnen. In een eerlijke, gevoelige en brede conversatie gepresenteerd door Pat Mitchell, discussiëren de drie dames over ouderdom, feminisme, de verschillen tussen mannen- en vrouwenvriendschappen. Maar ook over wat het betekent om een goed leven te leiden en de rol van vrouwen voor de toekomst van onze planeet. Ik weet niet wat ik zonder mijn vriendinnen zou moeten, zegt Fonda. Ik besta omdat ik vriendinnen heb.
Bien, nous prenons un formulaire de construction de chez nos amis pédiatres, une sorte de courbe de croissance.
We namen een werkwijze over van onze vrienden kinderartsen: groeigrafieken.
« Ash, es-tu déjà allée
au Castro ? » « Eh bien, oui
, en fait, on a des amis à San Francisco. » « On y est jamais allé mais on dit que c'est génial. » « Ash, tu connais mon coiffeur Antonio ? Il est vraiment doué et n'a jamais parlé d'une petite amie. » « Ash, quelle est ta série préférée ? Notre série préférée ? Will & Grace. Et tu sais qui on aime ? Jack. Jack est notre préféré. » Puis une femme, déconcertée mais voulant désespérément me montrer son soutien, me faire savoir qu'elle était avec moi, a finalement lâché : « Tiens, des fois mon mari porte des chemises roses. »
...[+++](Rires) Et j'ai eu un choix à ce moment, comme tout lanceur de grenade. Je pouvais retourner avec ma petite amie et mon aimante table gay et me moquer de leurs réponses, punir leur naïveté et leur incapacité à relever le défi politiquement correct gay que j'étais, ou je pouvais compatir avec eux et voir que c'était une des choses les plus dures qu'ils aient jamais faites, que commencer et avoir cette conversation était pour eux sortir de leur placard. C'est sûr, ça aurait été facile de pointer leur maladresse.
Ash, ben je naar Ca
stro geweest? Ja we hebben vrienden in San Francisco. Ik hoorde dat het geweldig is. Ash, ken jij mijn kapper Antonio? Hij is echt goed en heeft geen vriendin. Ash, wat is je favoriete serie? Onze favoriet is Will & Grace. Jack vinden we geweldig. Jack is onze favoriet. Eén vrouw wist niet wat ze moest doen, maar wilde zo graag haar steun tonen. Om mij te tonen dat ze aan mijn kant stond zei ze uiteindelijk: Soms draagt mijn man een roze shirt. (Gelach) Ik had op dat moment een keuze, zoals alle granatengooiers. Ik kon teruggaan naar mijn vriendin aan onze homotafel en hun antwoorden bespotten. Hun bekrompenheid en on
...[+++]vermogen afstraffen om te voldoen aan mijn politiek correcte lesbische maatstaven. Of ik kon empathie tonen. Misschien was dit het moeilijkste wat ze ooit hadden gedaan. Om zo'n gesprek te voeren was voor hen uit de kast komen. Het was makkelijker geweest om hun tekortkomingen aan te wijzen.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'a
nnée décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégi
e et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2
...[+++]006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004
kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Une autre possibilité, plus subtile, est qu'ils prennent du poids, et que cela change votre opinion de ce qu'est un poids acceptable. Et là, ce qui se propage d'une personne à l'autre, ce n'est pas un comportement, mais plutôt une norme. Une idée se propage. Et puis les c
hroniqueurs se sont bien amusés avec notre étude. Je crois que le titre dans le N
ew York Times était Vous vous empât
ez ? La faute à vos amis gros ! Ce qu'on a trouvé intéressant, c'est que les chroniqueurs
...[+++] européens avaient une attaque différente, ils écrivaient Vos amis prennent du poids ? C'est peut-être votre faute. (Rires) On a trouvé que c'était un commentaire très intéressant sur les USA, une attitude un peu égoïste, un peu du genre c'est pas de ma faute . Mais bon, je veux être clair là-dessus, on ne pense pas que notre travail devrait, ou pourrait, justifier le moindre préjugé envers les gens de tel ou tel poids.
Een andere, meer subtiel
e mogelijkheid: zij beginnen te verdikk
en en dit verandert jouw opvattingen over wat een aanvaardbaar lichaamsgewicht is. In dit geval verspreidt een norm zich van persoon tot persoon, niet een gedrag. Een opvatting verspreidt zich. Schrijvers van krantenkoppen hadden een topdag aan ons onderzoek. ik denk dat de kop in de New York Times was: Ben je bijgekomen? De schuld van je dikke vrienden. (Gelach) Interessant voor ons was: de Europese krantenkoppen hadden een andere insteek. Zij schreven: Komen je vrienden bij? Misschien jouw schuld. (Gelach) Wij v
...[+++]onden dit een heel interessante commentaar op Amerika, een soort eigenbelang, een van 'niet-mijn-verantwoordelijkheid'-verschijnsel. Ik wil heel duidelijk stellen dat wij niet denken dat ons werk een vooroordeel tegen mensen met wat voor gewicht dan ook, kan of mag goedpraten.Et mes amis qui font de gros films à Hollywood disent que la raison du succès de leurs films c'est grâce à leurs partenaires de marques Et puis mes amis qui font des petits films indépendants disent : Eh bien, comment sommes-nous censés faire concurrence à ces grands films d'Hollywood ?
Mijn vrienden die grote, gigantische Hollywood-films maken zeggen dat de merkpartners die ze hebben de reden van het succes van hun films zijn.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
amis ou bien ->
Date index: 2022-01-30