Vertaling van "allant des airs " (Frans → Nederlands) :

En fait, on a détruit les galeries pour recréer des lieux totalement différents, une reconstitution de son premier studio, une galerie des glaces, un cabinet de curiosités, un navire coulé, un intérieur brûlé, avec des vidéos et des bandes-sons allant des airs d'opéra aux cris de cochons en rut.
De zalen werden compleet gestript om hele nieuwe settings te creëren: een replica van zijn eerste studio, een spiegelpaleis, een verrassingsdoos, een replica van zijn eerste studio, een spiegelpaleis, een verrassingsdoos, een replica van zijn eerste studio, een spiegelpaleis, een verrassingsdoos, een gezonken schip, een uitgebrand interieur, met video's en soundtracks, een gezonken schip, een uitgebrand interieur, met video's en soundtracks, die varieerden van opera-aria's tot parende varkens.

Aujourd'hui, tout le monde sait qu'une aile genere de la portance grace a son profil caracteristique. Comme l'air parcourt une plus grande distance sur le dessus de l'aile, il doit aller plus vite que l'air en-dessous. Alors les deux courants se rencontrent en meme temps au bord de fuite et selon le principe de Bernoulli, l'air allant plus vite exerce moins de pression que l'air plus lent en-dessous de l'aile. Cette difference de pression cree une force dirigee vers le haut. La portance. CQFD. Vraiment ? Non. Cette explication simple, enseignee dans les livres et dans les classes, a des problemes evidents. Comme comment un avion peut-il voler a l'envers ? Quelques avions, comme celui des freres Wright, avait des ailes quasi planes. Donc l'air aurait probablement parcouru a la meme vitesse les deux faces de l'aile et il n'y aurait pas eu de portance. De plus, des experiences ont montre que les flux d'air ne se seraient pas rejoints a l'arriere de l'aile. L'air au-dessus de l'aile va nettement plus vite, atteignant le bord de fuite en premier. Alors, comment une aile genere reellement de la portance ?
Iedereen weet dat een vleugel < i> lift< /i> genereert door z'n karakteristieke vorm. Omdat lucht bovenlangs meer afstand aflegt, moet het sneller gaan dan lucht onderlangs zodat beide luchtstromen weer samenkomen bij de achterzijde van de vleugel. En volgens Bernoulli's principe, oefent snel stromende lucht minder druk uit dan de langzamere lucht aan de onderzijde. Dit drukverschil creëert een opwaartse kracht: < i> lift< /i> . Klaar is kees. Toch? Dus niet. Deze simpele uitleg die in veel lesboeken en klaslokalen wordt gebruikt heeft overduidelijke problemen. Zoals hoe kan een vliegtuig op z'n kop vliegen? Sommige vliegtuigen zoals die van de Wright brothers' hadden bijna vlakke vleugels. Dus lucht zou dan met de zelfde snelheid aan beide zijden stromen en er zou geen < i> lift< /i> zijn. Daarbij tonen experimenten an dat de luchtstromen niet samen komen achter de vleugel. Lucht bovenlangs gaat aanzienlijk sneller, en bereikt de achterrand als eerste. Dus hoe genereert een vleugel < i> lift< /i> ?

Il y a dans l'air une tension menaçante, semeuse de discorde, qui risque de rendre impossible toute politique moderne. Elizabeth Lesser explore les deux faces de la nature humaine qui créent cette tension ( appelons-les le mystique et le guerrier ), et nous fait part d'un moyen simple et individuel d'entamer un vrai dialogue — en allant déjeuner avec quelqu'un qui ne partage pas vos opinions et en lui posant trois questions pour découvrir ce qu'il a vraiment au fond de lui.
Er hangt een boze, verdeelheid zaaiende spanning in de lucht die dreigt de moderne politiek onmogelijk te maken. Elizabeth Lesser onderzoekt de twee kanten van de menselijke natuur die deze spanning oproept (noem ze de mysticus en de krijger ) en doet ons een eenvoudige, persoonlijke manier aan de hand om tot een echte dialoog te komen - door iemand waarmee je het niet eens bent mee uit eten te nemen en hen vragen te stellen naar wat er werkelijk in hun harten omgaat.

On voit ici un mouvement de vague allant de gauche à droite. Oui, c'est bien de gauche à droite. Voici une nouvelle génération, une nouvelle famille, capable de stocker le vent. Les ailes pompent de l'air dans des bouteilles de limonade, situées sur le dessus, desquelles la bête puise son énergie au cas où le vent se calme et la marée monte. Elles ont ainsi assez d'énergie pour atteindre les dunes et sauver leur vie, car elles se noient facilement.
Dit is de golf, van links naar rechts, je kunt het zien. En nu gaat hij van -- ja, nu gaat hij van links naar rechts. Dit is een nieuwe generatie, een nieuwe familie, die wind kan opslaan. Dus de vleugels pompen lucht in limonadeflessen die bovenop zitten -- en ze kunnen die energie gebruiken als de wind wegvalt, en het wordt vloed, en er is nog een beetje energie om de duinen te bereiken en hun leven te redden, want ze verdrinken makkelijk.

Les radiations sont effrayantes. En tout cas, certains types les sont. Mon compteur Geiger ne détecte rien près de mon téléphone, de mon routeur wi-fi ou mon four à micro-ondes. Car un compteur Geiger ne mesure que les radiations ionisantes - C.à.d. des radiations avec assez d'énergie pour arracher les électrons des atomes. Ça se mesure en unités appelées sieverts. Si vous êtes exposés à plus de 2 sieverts en une fois, vous serez certainement mort peu après ça. Mais nous sommes exposés de faibles niveaux de rayonnement ionisant tout le temps. Les bananes, par ex, sont riches en potassium et une partie de ce potassium est naturellement radioactif. Donc quand vous mangez une banane vous êtes exposés à environ 0,1 microsievert de radiation. C'est 1 sur 10 millions de sievert. Utilisons donc une banane pour mesurer les doses de radiation. Puisque les gens mangent des bananes, nous devenons radioactifs aussi. Vous êtes donc plus exposés aux radiations si vous dormez à côté de quelqu'un que si vous dormez seul. Mais je ne suis pas inquiet car cette dose est insignifiante par rapport à la radiation de fond émise par la Terre. Je veux dire : il y a un rayonnement ionisant venant du sol, de l'air et même de l'espace. Le niveau de radiation ici à Sydney est d'environ 0.15 microsieverts par heure et c'est environ la moyenne partout. Le niveau habituel, est entre 0.1 et 0.2 microsieverts/h Cependant, il y a des endroits avec des niveaux bien plus élevés. Alors, selon vous, qui sur Terre reçoit la dose maximale de radiation? Répondons à cette question en allant aux endroits les plus radioactifs sur Terre. Certains endroits que vous imagineriez très radioactifs pourraient vous étonner. Je suis à Hiroshima et ceci est le Dome de la Paix. A environ 600 m au dessus de ce dôme, explosa la première bombe nucléaire. Elle fut déclenchée pour avoir un impact de destruction maximal. Et bien le niveau de radiation aujourd'hui, presque 70 ans plus tard n'est que de 0.3 microsieverts/h. Je v ...
Straling is eng. Tenminste, sommige soorten straling zijn eng. Mijn Geiger teller meet bijvoorbeeld niets bij mijn mobiele telefoon, de wifi-router of bij de magnetron. Dat komt doordat een Geiger teller alleen ioniserende straling meet. Dat is straling met genoeg energie om elektronen uit atomen te schieten. Het wordt gemeten in de eenheid Sievert. Als je aan meer dan twee Sievert in 1 keer wordt bloodgesteld ga je waarschijnlijk kort daarna dood. Maar we worden altijd aan een kleine hoeveelheid ioniserende straling blootgesteld. Bananen zijn bijvoorbeeld rijk aan Kalium en een stukje van dat radioactief is. Dus als je een banaan eet wordt je blootgesteld aan ongeveer 0,1 microsievert. Dat is 1 tienmiljoenste Sievert. Laten we een banaan als maatstaaf gebruiken. Omdat mensen bananen eten worden we ook radioactief. Dus je wordt aan meer straling blootgesteld als je naast iemand slaapt. Maar daar zou ik me geen zorgen om maken omdat die dosis zo klein is vergeleken met de achtergrondstraling. Wat ik bedoel is dat er ioniserende straling uit de grond, uit stenen, de lucht en zelfs uit de ruimte komt. Hier in Sydney is de achtergrondstraling ongeveer 0,15 microsieverts per uur en dat is het gemiddelde op Aarde. Meestal zit de achtergrondstraling tussen de 0,1 en 0,2 microsieverts per uur. Maar er zijn plaatsen met aanzienlijk hogere niveaus. Maar wie zou op aarde de hoogste dosis straling ontvangen? We beantwoorden die vraag door naar de meeste radioactieve plekken op Aarde te gaan. Sommige plaatsen waarvan je zou verwachten dat er veel straling is, kunnen verrassend zijn. Ik ben in Hiroshima en dat is de 'Peace Dome'. Het was ongeveer 600 meter boven die koepel, waar 's werelds eerste nucleaire bom afging in een stad. Die plek werd gekozen zodat de explosie het meest destructief zou zijn. Het stralingsniveau tegenwoordig, bijna 70 jaar later, is slechts 0,3 microsievert per uur. Ik ga dadelijk een lift in. We gaan nu met een lift naar beneden. Dit is een oude uranium ...

Tandis que la côte Est a l'air assez bonne, en allant à l'Ouest, cela devient très peu précis.
Terwijl de Oost Kust er goed uit ziet, hoe westelijker het wordt de schaarser het gaat.