Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "ainsi nous sommes arrivés à construire une institution " (Frans → Nederlands) :
Grâce à des concours ouverts, nous sommes arrivés à recruter pour notre équipe municipale de nombreux jeunes gens, et ainsi nous sommes arrivés à construire une institution publique dépolitisée où les hommes et les femmes étaient représentés de manière égalitaire.
Door open examens wierven we voor onze administratie veel jonge mensen aan. Zo kregen we een gedepolitizeerde openbare instelling Zo kregen we een gedepolitizeerde openbare instelling waar mannen en vrouwen gelijk waren vertegenwoordigd.
Ainsi, afin de vous donner une idée de nos progrès actuels avec les robots chirurgicaux, et des progrès futurs, je veux vous donner un aperçu de comment nous en sommes arrivés là. Comment nous en sommes venus à croire que la chirurgie était bonne, que c'était quelque chose de possible, que cette manière de couper et de reconstruire était bonne.
Om jullie wat inzicht te geven in waar we nu staan met chirurgische robots, en waar we naar toe gaan in de toekomst, wil ik jullie wat inzichten geven in hoe we hier zijn gekomen. Hoe we zelfs overtuigd zijn geraakt dat chirurgie OK was, dat het tot de mogelijkheden behoorde, dat deze vorm van snijden en hervormen OK was.
Présentons la chose ainsi : Nous sommes des citoyens du 21ème siècle, faisant de notre mieux pour interagir avec des institutions conçues au 19ème siècle et basées sur des techniques d'information du 15ème siècle.
Bekijk het zo: we zijn 21e-eeuwse burgers en doen onze uiterste best om om te gaan met instellingen die ontworpen zijn in de 19e eeuw, gebaseerd op informatietechnologie uit de 15e eeuw.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004,
chaque général est arrivé en disant : « J'ai h
érité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2
...[+++]006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die
...[+++]binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Enfin, le secrétaire général des Nations Unies vint parler à Dieu et dit, Q
uand est ce que nos institutions internationales fonctionneront ? Et Dieu se mit à pleurer. (Rires) Il est très important de comprendre que cette réforme des institutions est la prochaine étape après s'être mis d'accord sur le fait qu'il existe une éthique
claire sur laquelle nous pouvons construire. CA : Monsieur le Premier Ministre, je crois qu'il y a beaucoup de gens dans le public qui apprécient vraiment les efforts que vous avez fait dans le cadre de la cr
...[+++]ise financière dans laquelle nous sommes.
Toen kwam de secretaris-generaal van de VN. Die vroeg aan God: Wanneer hebben we weer goede internationale instellingen? En toen huilde God. (Gelach) We moeten inzien dat de hervorming van de instellingen pas kan plaatsvinden nadat we het er met elkaar over eens zijn dat we daar een ethische basis voor hebben. CA: Excellentie, er zijn veel mensen in het publiek die waardering hebben voor uw inspanningen om onze financiële crisis te beheersen.
Ce qui arrive est que les objectifs normatifs des groupes de soutien auxquels nous sommes habitués provenaient des institutions qui les structuraient et non de l'infrastructure.
Wat gebeurt, is dat de normatieve doelen van de steungroepen die we gewend zijn, uit de instellingen kwamen die ze vorm hebben gegeven en niet uit de infrastructuur.
Ils ne sont pas nobles dans
la victoire. Et ça arrive souvent : « Vous les rosbifs, vous ne savez pas jouer au criquet, ni au rugby. » Ça, je pouvais l'accept
er. Coté travail -- nous avions chaque semaine ce qu’on appelait un club de lecture, quand vous vous asseyez avec les médecins et que vous étudiez des publications scientifiques médicales. La première semaine, c’était au sujet de la mortalité cardio-vasculaire, un sujet difficile -- combien de personne meurent de maladie cardiaque, quels sont les taux. Ils avaient l'esprit de com
...[+++]pétition à ce propos également : « Vous les rosbifs, vos taux de maladies cardiaques sont choquants. ». Bien sûr, ils avaient raison. Les Australiens ont près d’un tiers de maladies cardiaques en moins que nous – moins de décès par crise cardiaque ou par insuffisance cardiaque, moins d'arrêt -- ils sont globalement en bien meilleure santé. Évidement, d’après eux, c’est grâce à leur mode de vie sain, le sport, parce qu’ils sont australiens, parce que nous sommes des rosbifs… et ainsi de suite…
En niet grootmoedig in de overwinning. Vaak g
ing het zo: Jullie ‘pommies’ kunnen geen cricket of rugby spelen. Ik kon daartegen. Maar wat het werk aangaat: elke week hadden we een ‘journal club’. Samen met andere artsen neem je een wetenschappelijke paper door over geneeskunde. Na een week ging het over cardiovasculaire mortaliteit, een droog onderwerp – hoeveel mensen sterven aan hart- en vaatziekten, wat zeggen de cijfers? Ook daar waren ze competitief ingesteld: Bij jullie pommies zijn de cijfers over hart- en vaatziekten schokkend. En ze hadden gelijk. Bij Australiërs komen hart- en vaatziekt
...[+++]en ongeveer een derde minder voor dan bij ons -- minder sterfgevallen aan hartaanvallen, hartfalen, beroertes -- over het algemeen zijn ze gezonder. En natuurlijk zeiden ze dat dit kwam door hun betere morele status, hun lichaamsbeweging, omdat zij Australiërs waren en wij slappe pommies, enzovoort. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
ainsi nous sommes arrivés à construire une institution ->
Date index: 2025-01-16