Traduction de «abandonné la religion » (Français → Néerlandais) :

Il a abandonné la religion Anglicane,.
Hij stapte over van zijn anglicaanse geloof.

Mais comment le monde s’est retrouvé avec ce tout petit pays? La réponse courte serait: à cause de Mussolini, et la réponse longue est diaboliquement compliquée, donc, voici une réponse moyenne simplifiée: Le pape était à la tête d’un pays appelé les Etats pontificaux, qui couvraient une bonne partie de l’actuelle Italie. C’est durant cette période de plus de mille ans que les papes ont fait construire la Basilique St-Pierre, la plus grosse église au monde, et a aussi fait ériger un mur autour d’une colline appelée Vatican, là où Saint Pierre a vécu. Mais le Royaume d’Italie voisin pensait que Rome ferait une capitale parfaite pour leur pays, et l’Italie a donc conquis les Etats Pontificaux. Son pays détruit, le Pape s’est réfugié derrière les murs du Vatican et a refusé de reconnaître l’existence du Royaume d’Italie, tout en se plaignant d’être un prisonnier de ce même Royaume d’Italie, qui, selon lui, n’existe pas. Plutôt que de risquer une guerre civile religieuse en se débarrassant du pape, le gouvernement italien a décidé de ne rien faire et d’attendre, en espérant qu’il abandonne éventuellement. Pourtant, la religion ne serait rien sans l’obstination, et 5 papes et 60 ans plus tard, rien n’a changé.
Maar hoe is dit kleine land op onze aarde terechtgekomen? Het korte antwoord is: Mussolini Het lange antwoord is ietsje ingewikkelder dus hier is de tusseninversie: Ooit regeerden de pausen over een land genaamd Kerkelijke Staat, dat een groot deel in beslag neemt van het hedendaagse Italië. Het was tijdens deze meer dan 1000-jarige regeerperiode dat de pausen de St-Pietersbasiliek bouwden, de grootste kerk ter wereld, en ook een wal bouwden rond een heuvel met de naam Vaticaan, op dewelke het St-Pieters staat. Maar buurkoninkrijk Italië vond dat Rome een goede hoofdstad zou zijn voor hun land en veroverde dus de Kerkelijke Staat. Zijn land vernietigd, besloot de paus om zich te verstoppen binnen de muren van het Vaticaan, weigerend het koninkrijk Italië te erkennen, ondertussen ook klagend een gevangene te zijn van het koninkrijk Italië - dat volgens hem niet bestond. In plaats van een godsdienstoorlog te riskeren en zich van de paus af te maken besloot Italië om de paus te laten zitten totdat hij ooit eens wel zou moeten opgeven - maar godsdienst is koppig - en 1, 2, 3, 4, 5 pausen en zestig jaar later was er nog steeds niets veranderd.

Que faire lorsque vos croyances profondes s'avèrent être fausses ? Lorsque la religion de Casey Gerald l'a abandonné, il s'est mis en quête de quelque chose de nouveau en lequel croire — aux affaires, au gouvernement, à la philanthropie — mais n'a découvert que de faux sauveurs. Dans cette présentation touchante, Gerald nous pousse à remettre en question nos croyances et à embrasser l'incertitude.
Casey Gerald beschrijft zijn levensweg en begint in een Oost-Texaanse kerk op de avond van 31 december 1999, toen hij geloofde dat de wereld zou vergaan. Toen de hemelpoorten gesloten bleven, zocht hij nieuwe dingen om in te geloven — aan Yale, bij Lehman Brothers, aan Harvard Business School en bij zijn eigen nonprofit — maar vond enkel valse profeten. In deze aangrijpende talk spoort Gerald iedereen aan om zijn eigen overtuigingen in vraag te stellen, twijfel te omarmen en de moed te hebben om in nieuwe dingen te geloven.

Kierkegaard détestait le Christianisme de l'Eglise danoise établie, mais il adorait la simple vérité des Gospels que son père lui apprenait alors qu'il était enfant Pour lui, le Christianisme était une religion de reddition extrême à une théologie d'une simplicité presque paysanne: on devait être prêt à mourir pour le Christ, à abandonner tout attachement aux choses de ce monde, et à aimer tous les Hommes comme des frères et soeurs.
Kierkegaard verafschuwde het christendom van de gevestigde Deense kerk, maar hij aanbad de eenvoudige waarheden van de Evangeliën dat zijn vader hem leerde Voor hem was het christendom een ​​religie van extreme overgave aan een theologie van bijna zwerversmatige eenvoud: je was klaar om voor Christus te sterven, opgeven van alle banden aan wereldse dingen, en om alle mensen lief te hebben zoals je broers en zussen.