Traduction de «viol au sein du couple » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

viol au sein du couple | viol conjugal
verkrachting binnen een relatie | verkrachting binnen het huwelijk | verkrachting tussen echtgenoten

violence domestique [ violence au sein du couple | violence conjugale | violence dans la famille | violence familiale ]
huiselijk geweld [ geweld binnen het gezin | geweld binnen het huwelijk | intrafamilaal geweld | partnergeweld ]

violence au sein du couple | violence conjugale
intrafamilaal geweld | partnergeweld

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Plus préoccupant encore, la violence au sein des couples serait responsable de 160 décès par an.
Nog verontrustender is dat partnergeweld zou leiden tot 160 sterfgevallen per jaar.

À l'exception des données en matière de violence intrafamiliale pour lesquelles une distinction est faite en fonction de la relation entre l'auteur et la victime (au sein du couple, envers des descendants et contre d'autres membres) et de la nature de la violence (physique, sexuelle, économique et psychique).
Een uitzondering betreft de data inzake intrafamiliaal geweld, waarvoor een onderscheid wordt gemaakt naargelang de relatie tussen de dader en het slachtoffer (binnen het koppel, ten aanzien van de afstammelingen of andere leden) en de aard van het geweld (fysiek, seksueel, economisch en psychisch).

À cet égard, un cas de violence intrafamiliale au sein du couple peut aussi bien contenir des faits de violence physique (par exemple coups et/ou blessures volontaires) que des faits de violence sexuelle (par exemple viol).
Zo kan een geval van intrafamiliaal geweld binnen het koppel zowel feiten van fysiek geweld (bijvoorbeeld opzettelijke slagen en/of verwondingen), als van seksueel geweld (bijvoorbeeld verkrachting) bevatten.

Cette baisse s'est poursuivie en 2014 en ce qui concerne le nombre d'enregistrements de faits de violence physique au sein du couple.
Deze daling zet zich in 2014 verder voor het aantal registraties van fysiek geweld binnen het koppel.

a) « L'article 1479 du Code civil ne viole-t-il pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que d'une part, en cas de saisine du Tribunal de la Famille par les cohabitants légaux avant la cessation de leur cohabitation, les mesures qui seraient prises (sauf si elles concernent les enfants) cesseront de plein droit au jour de celle-ci, voire antérieurement si le Juge en décide ainsi et d'autre part, en cas de saisine du Tribunal de la Famille par les cohabitants légaux après la cessation de leur cohabitation, les mesures qui seraient prises (sauf si elles concernent les enfants) cesseront de plein droit un an plus tard, voire antérieurement si le Juge en décide ainsi, alors même que ces limites temporelles n'existent aucunement quant aux mesures que prend le même Tribunal de la Famille relativement aux couples mariés, voire encore aux cohabitants de fait ?
a) « Schendt artikel 1479 van het Burgerlijk Wetboek niet in het bijzonder de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere, supranationale wettelijke bepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre, enerzijds, indien de wettelijk samenwonenden zich vóór de beëindiging van hun samenwoning tot de familierechtbank wenden, de maatregelen die zouden worden genomen, (behalve indien zij de kinderen betreffen) op de dag van die beëindiging van rechtswege een einde zullen nemen, en zelfs vroeger indien de rechter aldus beslist, en, anderzijds, indien de wettelijk samenwonenden zich na de beëindiging van hun samenwoning tot de familierechtbank wenden, de maatregelen die zouden worden genomen, (behalve indien zij de kinderen betreffen) een jaar later van rechtswege een einde zullen nemen, en zelfs vroeger indien de rechter aldus beslist, terwijl die beperkingen in de tijd geenszins bestaan ten aanzien van de maatregelen die dezelfde familierechtbank neemt met betrekking tot gehuwde koppels, en zelfs met betrekking tot feitelijk samenwonenden ?

b) « L'article 1479 du Code civil ne viole-t-il pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme et spécialement l'article 6, en ce qu'il exige, lorsque la cohabitation légale a été rompue, une saisine du Tribunal de la Famille dans les trois mois de sa cessation, constituant notamment de fait une entrave illégitime et disproportionnée au droit d'accès à un Juge, alors même que cette limite temporelle n'existe aucunement quant aux mesures que prend le même Tribunal de la Famille relativement aux couples mariés, voire encore aux cohabitants de fait ?
b) « Schendt artikel 1479 van het Burgerlijk Wetboek niet in het bijzonder de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere, supranationale wettelijke bepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en inzonderheid artikel 6, in zoverre het vereist dat wanneer de wettelijke samenwoning is verbroken, men zich binnen drie maanden na de beëindiging ervan tot de familierechtbank wendt, waarbij zulks in het bijzonder de facto een ongeoorloofde en onevenredige belemmering vormt van het recht op toegang tot een rechter, terwijl die beperking in de tijd geenszins bestaat ten aanzien van de maatregelen die dezelfde familierechtbank neemt met betrekking tot gehuwde koppels, en zelfs met betrekking tot feitelijk samenwonenden ?

En ce qu'il prive les couples de résidents pour lesquels une imposition commune est établie, et dont l'un des membres - en l'occurrence celui qui perçoit effectivement les revenus les plus élevés - perçoit des traitements en provenance d'une organisation internationale, conventionnellement exonérés sous réserve de progressivité, de la majoration de quotité exemptée d'impôt pour enfant à charge, l'article 134 du Code des impôts sur les revenus 1992 viole les articles 10 et 11 de la Constitution.
In zoverre het de ingezeten echtparen voor wie een gemeenschappelijke aanslag wordt gevestigd en waarvan een van de echtgenoten - te dezen diegene die daadwerkelijk de hoogste inkomsten ontvangt - wedden ontvangt die afkomstig zijn van een internationale organisatie en die bij overeenkomst zijn vrijgesteld onder progressievoorbehoud, de verhoging van de belastingvrije som voor kinderen ten laste ontzegt, schendt artikel 134 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.

Remarque: les hommes représentaient 69% des auteurs (contre 31% pour les femmes) de violence psychique commise au sein du couple en 2008 et 66% des auteurs (contre 34% pour les femmes) de violence psychique commise au sein du couple en 2012.
Opmerking: de mannen vertegenwoordigen 69% van de daders (tegen 31% voor de vrouwen) van psychisch geweld begaan binnen het koppel in 2008 en 66% van de daders (tegen 34% voor de vrouwen) van psychisch geweld begaan binnen het koppel in 2012.

« Interprété en ce sens que le bénéficiaire de la GRAPA qui vit seul est en droit de bénéficier d'un montant majoré alors que le bénéficiaire qui vit en couple avec une personne qui ne justifie d'aucune ressource bénéficie du taux de base, l'article 6, § 2 et § 1 de la loi du 22 mars 2001 instituant la garantie de revenus aux personnes âgées, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il traite d'une manière différente le bénéficiaire isolé et le bénéficiaire cohabitant avec une personne sans ressource, alors que dans l'un cas et l'autre cas, ces bénéficiaires de la GRAPA sont les seuls titulaires de revenus ?
« Schendt artikel 6, § 2 en § 1, van de wet van 22 maart 2001 tot instelling van een inkomensgarantie voor ouderen, geïnterpreteerd in die zin dat een IGO-gerechtigde die alleen woont, een verhoogd bedrag kan genieten terwijl een gerechtigde die als paar samenwoont met een persoon die niet over bestaansmiddelen beschikt, het basisbedrag geniet, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het een alleenstaande gerechtigde en een gerechtigde die samenwoont met een persoon zonder bestaansmiddelen verschillend behandelt, terwijl in beide gevallen, die IGO-gerechtigden de enige houders van inkomsten zijn ?

Liesbeth Kennes a cartographié la problématique des mythes du viol qui existent encore en 2016 chez les professionnels et au sein du grand public.
Liesbeth Kennes heeft de problematiek van de verkrachtingsmythes aangekaart, die anno 2016 nog steeds aanwezig is bij de professionals en bij uitbreiding ook het brede publiek.