Traduction de «vigueur en cas de rejet du recours en annulation serait nettement » (Français → Néerlandais) :

Pour démontrer l'existence d'un risque de préjudice grave difficilement réparable, les parties requérantes font tout d'abord valoir que le prononcé d'un arrêt de suspension avant le 1 janvier 2014 permettrait d'empêcher que la disposition attaquée porte le moindre effet dans l'attente d'un arrêt en annulation et que ce report de l'entrée en vigueur en cas de rejet du recours en annulation serait nettement moins préjudiciable à toutes les parties qu'une absence de suspension, avec le risque, si la Cour doit ensuite annuler la loi, qu'elle en maintienne certains effets « pour tenir compte des difficultés pratiques et administratives qu'entraînerait l'effet rétroactif de l'annulation ».
Om het bestaan van een risico van een moeilijk te herstellen ernstig nadeel aan te tonen, voeren de verzoekende partijen allereerst aan dat de uitspraak van een schorsingsarrest vóór 1 januari 2014 het mogelijk zou maken te beletten dat de bestreden bepaling ook maar enig gevolg heeft in afwachting van een vernietigingsarrest, en dat die verdaging van de inwerkingtreding in geval van verwerping van het beroep tot vernietiging voor alle partijen duidelijk minder nadelig zou zijn dan een ontstentenis van schorsing, met het risico, indien het Hof de wet vervolgens dient te vernietigen, dat het sommige gevolgen ervan handhaaft « rekening houdend met de praktische en administratieve moeilijkheden die verbonden zijn aan de terugwerkende kracht van de vernietiging ».

Les recours en annulation ont été rejetés pour le surplus et les effets de la disposition annulée ont été maintenus jusqu'à l'entrée en vigueur d'une nouvelle disposition législative et au plus tard jusqu'au 31 décembre 2016.
De beroepen tot vernietiging werden voor het overige verworpen en de gevolgen van de vernietigde bepaling werden gehandhaafd tot de inwerkingtreding van een nieuwe wetsbepaling en uiterlijk tot 31 december 2016.

Dans l'affaire n° 6190, les parties requérantes demandent l'annulation des articles 66, § 3, 90, § 2, 105, § 1, et 390, § 5, du décret sur le permis d'environnement, au motif que les articles attaqués seraient contraires aux articles 10, 11 et 23, alinéa 3, 4°, de la Constitution, combinés avec l'article 9 de la Convention d'Aarhus, et contraires à diverses directives européennes; les articles attaqués prévoient un délai de forclusion dans le cadre de l'examen du recours administratif destiné à obtenir un permis d'environnement ou dans le cadre de la procédure d'actualisation d'un permis d'environnement, alors que le rejet tacite d'un recours administratif ne serait pas justifiable.
In de zaak nr. 6190 wordt de vernietiging gevraagd van de artikelen 66, § 3, 90, § 2, 105, § 1, en 390, § 5, van het Omgevingsvergunningsdecreet, omdat de bestreden artikelen strijdig zouden zijn met de artikelen 10, 11 en 23, derde lid, 4°, van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 9 van het Verdrag van Aarhus, alsook met diverse Europese richtlijnen; ingevolge de bestreden artikelen wordt een vervaltermijn gehanteerd bij het beoordelen van het administratief beroep tot het verkrijgen van een omgevingsvergunning of bij de procedure tot het bijstellen van een omgevingsvergunning, terwijl een stilzwijgend afwijzen van een administratief beroep niet te verantwoorden zou zijn.

De plus, l’approche selon laquelle, dans le cas où le poste en cause a déjà été pourvu au moment de l’introduction du recours, la demande d’annulation de la décision de rejet de la candidature ne serait recevable que si le candidat évincé demande parallèlement l’annulation de la décision de nomination d’un autre candidat sur le poste en cause aboutirait à introduire une condition de recevabilité, non prévue par le statut, en ce qui concerne les recours portant sur la légalité d’un acte faisant grief au sens de l’article 90, paragraphe 2, du statut. En effet, ni l’article 91 du statut, lequel a trait aux recours introduits devant les juridictions de l’Union par les fonctionnaires contre les actes leur faisant grief, ni d’ailleurs aucun autre texte n’impose à un candidat évincé d’une procédure de sélection de diriger nécessairement son recours, sous peine d’irrecevabilité, à la fois contre la décision de rejet de sa candidature et la décision corrélative de nomination d’un autre candidat.
Bovendien zou een benadering volgens welke, in het geval waarin op het moment van instelling van het beroep reeds in de betrokken post is voorzien, het verzoek om nietigverklaring van het besluit tot afwijzing van de sollicitatie enkel ontvankelijk zou zijn wanneer de afgewezen kandidaat daarnaast ook verzoekt om nietigverklaring van het aanstellingsbesluit, neerkomen op het invoeren van een voorwaarde voor ontvankelijkheid van beroepen die betrekking hebben op de rechtmatigheid van een bezwarend besluit in de zin van artikel 90, lid 2, van het Statuut waarin dit laatste niet voorziet. Noch artikel 91 van het Statuut, dat betrekking heeft op beroepen die ambtenaren tegen voor hen bezwarende besluiten bij de Unierechter instellen, noch enige andere tekst verplicht de kandidaat die voor een selectieprocedure is afgewezen immers om zijn beroep, op straffe van niet-ontvankelijkheid, zowel tegen het besluit tot afwijzing van zijn sollicitatie als tegen het daarmee samenhangende besluit tot aanstelling van een andere kandidaat in te stellen.

Par le même arrêt, la Cour a décidé que l'actuel recours, en ce qu'il concernait l'article 33 de la loi du 28 décembre 2011, serait rayé du rôle si aucun recours en annulation de l'article 88 de la loi-programme du 27 décembre 2012 n'était introduit dans le délai légal ou si un tel recours, à le supposer introduit, était rejeté par la Cour.
Bij hetzelfde arrest heeft het Hof beslist dat het onderhavige beroep, in zoverre het betrekking had op artikel 33 van de wet van 28 december 2011, van de rol zou worden geschrapt indien geen enkel beroep tot vernietiging van artikel 88 van de programmawet van 27 december 2012 binnen de wettelijke termijn zou worden ingesteld of indien een dergelijk beroep, in de veronderstelling dat het zou worden ingesteld, door het Hof zou worden verworpen.

Par l'arrêt n° 81/2013 du 6 juillet 2013 la Cour a décidé que le recours en annulation dirigé contre les articles 85 et 88 de la loi du 28 décembre 2011 portant des dispositions diverses serait rayé du rôle si aucun recours en annulation des articles 2 et 3, 1°, de la loi du 13 décembre 2012 portant diverses dispositions modificatives relatives aux pensions du secteur public n'était introduit avant le 22 juin 2013 ou si, pareil recours étant introduit, il était rejeté par la Cour.
Bij arrest nr. 81/2013 van 6 juli 2013 heeft het Hof beslist dat het beroep tot vernietiging dat is gericht tegen de artikelen 85 en 88 van de wet van 28 december 2011 houdende diverse bepalingen, van de rol zal worden geschrapt indien geen beroep tot vernietiging van de artikelen 2 en 3, 1°, van de wet van 13 december 2012 houdende diverse wijzigingsbepalingen betreffende de pensioenen van de overheidssector wordt ingesteld vóór 22 juni 2013 of indien een dergelijk beroep, wanneer het wordt ingesteld, door het Hof zou worden verworpen.

Par son arrêt n° 81/2013 du 6 juin 2013, la Cour a décidé que ce recours serait rayé du rôle si aucun recours en annulation des articles 2 et 3, 1°, de la loi du 13 décembre 2012 précitée n'était introduit avant le 22 juin 2013 ou si, pareil recours étant introduit, il était rejeté par la Cour.
Bij zijn arrest nr. 81/2013 van 6 juni 2013 heeft het Hof beslist dat dat beroep van de rol zal worden geschrapt indien geen beroep tot vernietiging van de artikelen 2 en 3, 1°, van de voormelde wet van 13 december 2012 wordt ingesteld vóór 22 juni 2013 of indien een dergelijk beroep, wanneer het wordt ingesteld, door het Hof zou worden verworpen.

En la cause portant le n° 4733 du rôle, la Cour a décidé, par l'arrêt n° 68/2010 du 10 juin 2010, que le recours en annulation dirigé contre l'article 3, § 4, alinéa 2, de la loi du 19 décembre 2008 « relative à l'obtention et à l'utilisation de matériel corporel humain destiné à des applications médicales humaines ou à des fins de recherche scientifique » serait rayé du rôle si aucun recours en annulation de l'article 26, 3°, de la loi du 23 décembre 2009 « portant des dispositions diverses en matière de santé publique » n'était introduit dans le délai légal ou si pareil recours étant introduit, il était rejeté par la Cour.
In de zaak met rolnummer 4733 heeft het Hof beslist, bij het arrest nr. 68/2010 van 10 juni 2010, dat het beroep tot vernietiging dat is gericht tegen artikel 3, § 4, tweede lid, van de wet van 19 december 2008 « inzake het verkrijgen en het gebruik van menselijk lichaamsmateriaal met het oog op de geneeskundige toepassing op de mens of het wetenschappelijk onderzoek », van de rol zou worden geschrapt indien geen enkel beroep tot vernietiging van artikel 26, 3°, van de wet van 23 december 2009 « houdende diverse bepalingen inzake volksgezondheid » binnen de wettelijke termijn wordt ingesteld of indien een dergelijk beroep, wanneer het wordt ingesteld, door het Hof zou worden verworpen.

En effet, d’une part, si la Cour devait faire droit au pourvoi et rejeter au fond la requête en annulation de la PMOI contre la décision litigieuse, il en découlerait, comme l’a soutenu à bon droit la République française, que cette décision serait rétablie dans l’ordre juridique de l’Union pour ce qui concerne la période comprise entre le 16 juillet 2008, date d’entrée en vigueur de la décision litigieuse, et le 27 janvier 2009, date d’entrée en vigueur de la décision 2009/62 qui a abrogé, sans effet rétroactif, la décision litigieuse et supprimé le nom de la PMOI de la liste visée à l’article 2, paragraphe 3, du règlement n° 2580/2001.
Indien het Hof de hogere voorziening zou toewijzen en het verzoek tot nietigverklaring van het litigieuze besluit van de PMOI ten gronde zou afwijzen, zou dit er enerzijds immers toe leiden, zoals de Franse Republiek terecht heeft aangevoerd, dat dit besluit opnieuw in de rechtsorde van de Europese Unie zou worden ingevoerd wat de periode betreft van 16 juli 2008, datum van inwerkingtreding van het litigieuze besluit, tot 27 januari 2009, datum van inwerkingtreding van besluit 2009/62, waarbij het litigieuze besluit zonder terugwerkende kracht is ingetrokken en de naam van de PMOI van de in artikel 2, lid 3, van verordening nr. 2580/2001 bedoelde lijst is geschrapt.

Par ailleurs, l’annulation de l’arrêt attaqué apporterait, en tout état de cause, un bénéfice certain à la Commission, dans la mesure où, si le recours en première instance était finalement rejeté, elle serait ainsi à l’abri de toute demande d’indemnité formulée par M. Meierhofer en raison du préjudice qu’il pourrait prétendre avoir subi du fait de la décision du 19 juin 2007 (voir, en ce sens, arrêts Parlement/Richard, point 41 supra, point 34, et Parlement/Samper, point 41 supra, point 31).
Voorts biedt de vernietiging van het bestreden arrest de Commissie in elk geval een zeker voordeel, aangezien zij, indien het beroep in eerste aanleg uiteindelijk wordt verworpen, in dat geval wordt gevrijwaard van elke vordering van Meierhofer tot vergoeding van de schade die hij als gevolg van het besluit van 19 juni 2007 zou hebben geleden (zie in die zin arresten Parlement/Richard, aangehaald in punt 41 hierboven, punt 34, en Parlement/Samper, aangehaald in punt 41 hierboven, punt 31).