Traduction de «quo serait donc » (Français → Néerlandais) :

Il n'est donc pas démontré que la réponse aux questions préjudicielles ne serait manifestement pas utile à la solution du litige soumis au juge a quo.
Het blijkt bijgevolg niet dat het antwoord op de prejudiciële vragen klaarblijkelijk niet nuttig zou zijn voor de oplossing van het bodemgeschil.

Le Conseil des ministres fait valoir, à titre principal, que la question préjudicielle ne serait pas pertinente pour la résolution du litige parce que le juge a quo, en indiquant dans ses motifs que des manoeuvres de la partie adverse auraient empêché l'administrateur provisoire de faire opposition, considérerait donc que l'opposition est bel et bien une voie de recours ouverte à celui-ci; cela rendrait superflu l'examen de la constitutionnalité d'une disposition interprétée comme ne permettant pas cette opposition.
De Ministerraad doet in hoofdorde gelden dat de prejudiciële vraag niet pertinent zou zijn voor de oplossing van het geschil omdat de verwijzende rechter, door in zijn motieven aan te geven dat de voorlopige bewindvoerder door manoeuvres van de tegenpartij zou zijn verhinderd om verzet aan te tekenen, ervan zou uitgaan dat verzet wel degelijk een rechtsmiddel is dat voor die laatste openstaat; dat zou een onderzoek naar de grondwettigheid van een bepaling die in die zin wordt geïnterpreteerd dat zij dat verzet niet toestaat, overbodig maken.

La juridiction a quo interroge à nouveau la Cour au sujet de la constitutionnalité de la disposition en cause, parce que, comme le prétendent les parties requérantes devant cette juridiction, selon un auteur qui aurait été étroitement lié à l'établissement des plans de secteur, la règle du comblement serait une règle écrite du plan de secteur, qui a la même valeur réglementaire que les règles graphiques et qui déterminerait donc, avec les règles graphiques, la destination, de sorte que, comme pour toute modification du plan de secteur, une enquête publique serait nécessaire et une indemnité du chef de dommages résultant du plan devrait être allouée.
Het verwijzende rechtscollege ondervraagt het Hof opnieuw over de grondwettigheid van de in het geding zijnde bepaling omdat, zoals de verzoekende partijen voor dat rechtscollege beweren, volgens een auteur die nauw betrokken zou zijn geweest bij het opmaken van de gewestplannen, de opvullingsregel een geschreven regel van het gewestplan zou zijn, met dezelfde reglementaire kracht als de grafische regels en die dus samen met de grafische regels de bestemming zou bepalen, zodat zoals voor iedere gewestplanwijziging een openbaar onderzoek zou moeten gebeuren en planschade zou dienen te worden toegekend.

Le Conseil des ministres fait valoir que la question préjudicielle est sans objet en ce que le juge a quo , dans son jugement du 5 mars 2001 et dans celui qui interroge la Cour - le premier ordonnant une réouverture des débats à la suite de laquelle le second est rendu -, a décidé que la disposition en cause ne s'applique qu'à l'hypothèse de l'accident unique et en ce qu'il ne serait donc plus saisi de la contestation à l'occasion de laquelle il interroge la Cour et qui porte sur l'hypothèse d'accidents successifs.
De Ministerraad voert aan dat de prejudiciële vraag zonder voorwerp is doordat de verwijzende rechter, in zijn vonnis van 5 maart 2001 en in het vonnis waarin hij aan het Hof een vraag stelt - in het eerste vonnis wordt een heropening van de debatten bevolen als gevolg waarvan het tweede vonnis wordt gewezen -, heeft beslist dat de in het geding zijnde bepaling enkel van toepassing is op de hypothese van één enkel ongeval en doordat de betwisting naar aanleiding waarvan hij het Hof ondervraagt en die betrekking heeft op de hypothese van opeenvolgende ongevallen, dus niet meer bij hem aanhangig zou zijn.

Le juge a quo compare la situation de la personne qui, dans la procédure contentieuse, serait mineure lors de l'introduction de la requête avec celle de la personne qui, dans la procédure non contentieuse, serait mineure lorsque les futurs adoptants « sollicitent [.] soit une audience au juge de paix, soit un rendez-vous avec un notaire » mais serait majeure lorsque serait passé l'acte d'adoption : alors que l'adoption plénière serait permise dans le premier cas, elle ne le serait pas dans le second; il existe donc, suivant que l'une ou l'autre de ces procédures - engagées à un même moment - est appliquée, une différence de traitement entre ces catégories de personnes.
De verwijzende rechter vergelijkt de situatie van de persoon die in de rechtspleging in geval van betwisting minderjarig zou zijn bij de indiening van het verzoekschrift met die van de persoon die in de rechtspleging ingeval er geen betwisting is minderjarig zou zijn wanneer de toekomstige adoptanten « ofwel een verschijning voor de vrederechter, ofwel een afspraak met een notaris aanvragen » maar meerderjarig zou zijn wanneer de adoptieakte zou worden opgemaakt : terwijl de volle adoptie toegestaan zou zijn in het eerste geval, zou ze dat niet zijn in het tweede geval; er bestaat dus, naargelang een van die beide procedures - die op eenzelfde ogenblik worden ingezet - wordt toegepast, een verschil in behandeling tussen die categorieën van personen.

Ces personnes seules pourraient en invoquer l'inconstitutionnalité et le demandeur devant le juge a quo ne le pourrait donc pas; le Conseil des ministres conteste à La Poste, débiteur des rentes en cause et partie adverse devant le juge a quo , le droit de dénoncer la différence de traitement critiquée et soutient que les décisions de la Cour ne pourraient aboutir à priver une catégorie de citoyens du bénéfice d'une législation au motif qu'une autre catégorie en serait privée « le cas échéant injustement ».
Enkel die personen zouden de ongrondwettigheid ervan kunnen aanvoeren en de eiser voor de verwijzende rechter zou dat niet kunnen; de Ministerraad betwist dat De Post, die de betrokken renten verschuldigd is en tegenpartij voor de verwijzende rechter is, het recht zou hebben om het betwiste verschil in behandeling aan te klagen en voert aan dat de beslissingen van het Hof niet ertoe zouden kunnen leiden aan een categorie van burgers het voordeel van een wetgeving te ontzeggen om reden dat een andere categorie daarvan « in voorkomend geval onterecht » verstoken zou zijn.

Le statu quo serait donc maintenu à Bruxelles.
Daardoor zou het status quo in Brussel behouden blijven.