M. Peleman, partie défenderesse dans l'instance devant le juge a quo, a introduit un mémoire justificatif dans lequel elle explique que les juges-rapporteurs ont négligé la notion d'« échange de culture » ou d'« échange en jouissance d'immeubles ruraux » et que lorsqu'il est établi que le bien est effectivement exploité par la personne au bénéfice de laquelle le congé a été donné, conformément à l'article 8bis de la loi sur le bail à ferme, et que toute intention de fraude est dès lors exclue, l'exploitation sous la forme d'un échange de culture ne saurait être considérée comme étant fondamentalement différente de l'échange de culture visé à l'article 30 de la même loi, par un preneur « ordinaire ».
M. Peleman, verwerende partij in het geding voor de verwijzende rechter, heeft een memorie met verantwoording ingediend, waarin zij uiteenzet dat de rechters-verslaggevers voorbijgegaan zijn aan het begrip ruilpacht of genotsruil en dat wanneer vaststaat dat de exploitatie effectief wordt gevoerd door degene in wiens voordeel de opzegging overeenkomstig artikel 8bis van de pachtwet gebeurde, en derhalve elk opzet van fraude uitgesloten is, de exploitatie in de vorm van een ruilpacht niet als fundamenteel verschillend kan worden aangezien van de ruilpacht bedoeld in artikel 30 van de pachtwet door een « gewone » pachter.