Traduction de «percevant des bénéfices » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

bénéfice de cours | bénéfice sur le change | bénéfice sur le change devises | bénéfice sur les cours | bénéfice sur les cours valeurs | plus-value de change | profit de change
koerswinst | valutawinst

bénéfice [ bénéfice industriel et commercial | bénéfice non commercial | profit ]
winst [ industriële en commerciële winst | niet-commerciële winst ]

droit à la répartition du bénéfice | droit à une quote-part des bénéfices | droit de participation aux bénéfices | droit de participation aux distributions
recht op een aandeel in de winst | recht op uitkering van winst

impôt sur les bénéfices [ impôt sur les bénéfices non commerciaux ]
winstbelasting

impôt sur les sociétés [ impôt des personnes morales | impôt sur les bénéfices industriels et commerciaux ]
vennootschapsbelasting [ belasting op industriële en commerciële winst | belasting van rechtspersoonlijkheden ]

imposition des bénéfices | impôt sur les bénéfices
belasting van de winst | opbrengstbelasting | winstbelasting

fournir des rapports d’analyse coût-bénéfice
kosten-batenanalyserapporten verstrekken | kosten-batenanalyseverslagen verstrekken

déterminer les bénéfices pour la santé des changements d’alimentation
voordelen voor de gezondheid van voedingsaanpassingen vaststellen | voordelen voor de gezondheid van voedingsveranderingen identificeren | gezondheidsvoordelen van voedingsaanpassingen vaststellen | gezondheidsvoordelen van voedingsveranderingen vaststellen

sous bénéfice d'inventaire
onder voorrecht van boedelbeschrijving

acceptation d'une succession sous bénéfice d'inventaire
aanvaarding van een nalatenschap onder voorrecht van boedelbeschrijving

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

La différence de traitement décrite en B.4 n'est pas dénuée de justification raisonnable dès lors qu'il ressort de ce qui est dit en B.2 que le régime des indemnités compensatoires établi par la disposition en cause (article 171, 5°, c), du CIR 1992) est analogue à celui établi pour les revenus de l'activité professionnelle (article 171, 5°, b), du même Code) et qu'il ressort, au surplus, de ce qui est dit en B.7 que les contribuables percevant des bénéfices ou profits sont traités de manière analogue à celle prévue pour les contribuables percevant des rémunérations.
Het in B.4 beschreven verschil in behandeling is niet zonder redelijke verantwoording, aangezien uit hetgeen in B.2 is vermeld, blijkt dat het bij de in het geding zijnde bepaling (artikel 171, 5°, c), van het WIB 1992) ingevoerde stelsel van de compensatievergoedingen analoog is aan het stelsel dat voor de inkomsten uit de beroepswerkzaamheid is ingevoerd (artikel 171, 5°, b), van hetzelfde Wetboek) en aangezien, voor het overige, uit hetgeen in B.7 is vermeld, blijkt dat de belastingplichtigen die winst of baten genieten, worden behandeld op een wijze die analoog is aan die waarin is voorzien voor de belastingplichtigen die bezoldigingen genieten.

La circonstance que les couples concernés soient automatiquement exclus du bénéfice de la majoration pour enfants à charge, sans tenir compte de l'importance de l'avantage fiscal octroyé en application de leur statut, ne garantit pas aux couples concernés que leur situation familiale sera traitée de manière identique à celle des couples percevant des revenus qui ne sont pas exonérés.
Het gegeven dat de betrokken echtparen automatisch worden uitgesloten van het voordeel van de verhoging voor kinderen ten laste, zonder rekening te houden met de omvang van het belastingvoordeel dat met toepassing van hun statuut wordt toegekend, waarborgt de betrokken echtparen niet dat hun gezinssituatie op identieke wijze zal worden behandeld als die van de echtparen die geen vrijgestelde inkomsten ontvangen.

Par « toutes les autres catégories de redevables », le juge a quo vise notamment les redevables percevant des indemnités incluses dans les bénéfices des entreprises industrielles, commerciales ou agricoles, les titulaires de professions libérales, charges ou offices et les personnes exerçant une occupation lucrative, les travailleurs et les administrateurs.
Met « alle andere categorieën van belastingschuldigen » beoogt de verwijzende rechter meer bepaald de belastingschuldigen die vergoedingen ontvangen die zijn opgenomen in de winst van nijverheids-, handels- of landbouwondernemingen, de beoefenaars van vrije beroepen, ambten of posten en de personen die een winstgevende bezigheid uitoefenen, de werknemers en de bestuurders.

Dans son arrêt n° C-303/12 du 12 décembre 2013, la Cour de Justice de l'Union européenne a jugé: "L'article 49 TFUE (Traité sur le fonctionnement de l'Union européenne) (liberté d'établissement) doit être interprété en ce sens qu'il s'oppose à l'application d'une réglementation fiscale d'un État membre, telle que celle en cause au principal, ayant pour effet de priver un couple résidant dans cet État et percevant à la fois des revenus dans ledit État et dans un autre État membre du bénéfice effectif d'un avantage fiscal déterminé, en raison de ses modalités d'imputation, alors que ce couple en bénéficierait si le conjoint ayant les revenus les plus importants ne percevait pas l'intégralité de ses revenus dans un autre État membre".
In zijn arrest nr. C-303/12 van 12 december 2013 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld: "Artikel 49 VWEU (Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie) (vrijheid van vestiging) dient aldus te worden uitgelegd dat het zich verzet tegen de toepassing van een belastingregeling van een lidstaat als die welke in het hoofdgeding aan de orde is, die tot gevolg heeft dat een echtpaar dat in die staat woont en zowel in die staat als in een andere lidstaat inkomsten verwerft, daadwerkelijk een bepaald belastingvoordeel verliest als gevolg van de wijze waarop dit voordeel wordt aangerekend, terwijl dit echtpaar dat voordeel wel zou krijgen indien de echtgenoot met de hoogste inkomsten niet zijn volledig inkomen in een andere lidstaat zou verwerven".

Le 12 décembre dernier, la cinquième chambre de la Cour de justice européenne a rendu un arrêt qui condamne notre pays dans sa méthode d'imputation de la majoration de quotité exemptée d'impôt pour enfant(s) à charge : " L'article 49 TFUE doit être interprété en ce sens qu'il s'oppose à l'application d'une réglementation fiscale d'un État membre, telle que celle en cause au principal, ayant pour effet de priver un couple résidant dans cet État et percevant à la fois des revenus dans ledit État et dans un autre État membre du bénéfice effectif d'un avantage fiscal déterminé, en raison de ses modalités d'imputation, alors que ce couple en bénéficierait si le conjoint ayant les revenus les plus importants ne percevait pas l'intégralité de ses revenus dans un autre État membre”.
Op 12 december jongstleden heeft de vijfde kamer van het Europees Gerechtshof een arrest geveld waarin ons land wordt veroordeeld voor de wijze waarop het de verhoogde belastingvrije som voor kinderen ten laste toekent: “Artikel 49 VWEU dient aldus te worden uitgelegd dat het zich verzet tegen de toepassing van een belastingregeling van een lidstaat als die welke in het hoofdgeding aan de orde is, die tot gevolg heeft dat een echtpaar dat in die staat woont en zowel in die staat als in een andere lidstaat inkomsten verwerft, daadwerkelijk een bepaald belastingvoordeel verliest als gevolg van de wijze waarop dit voordeel wordt aangerekend, terwijl dit echtpaar dat voordeel wel zou krijgen indien de echtgenoot met de hoogste inkomsten niet zijn volledig inkomen in een andere lidstaat zou verwerven”.

Ainsi, dans l'hypothèse où un cohabitant de fait percevrait des revenus plus élevés exemptés sur la base de la convention préventive de la double imposition précitée, l'article 140, alinéa 1, du CIR 1992 n'empêche pas l'administration de refuser le bénéfice de l'imputation litigieuse au cohabitant de fait percevant un revenu inférieur taxé en Belgique.
In de hypothese dat een feitelijk samenwonende hogere inkomsten zou ontvangen die zijn vrijgesteld op basis van de voormelde Overeenkomst tot het vermijden van dubbele belasting, belet artikel 140, eerste lid, van het WIB 1992 de administratie aldus niet om het voordeel van de betwiste aanrekening te weigeren voor de feitelijk samenwonende die een lager, in België belast inkomen ontvangt.

La cause de l'exclusion du bénéfice réside, en effet, non pas dans le fait d'être fonctionnaire communautaire percevant un salaire supérieur à 270 000 BEF, mais découle de la condition générale, qui s'applique de manière non discriminatoire aux conjoints dont l'un est fonctionnaire comme à tout autre contribuable, quant au montant des revenus ouvrant droit au bénéfice en cause.
De reden voor uitsluiting van het voordeel is immers niet gelegen in de hoedanigheid van gemeenschapsambtenaar met een salaris van meer dan 270 000 BEF; die uitsluiting vloeit voort uit de algemene voorwaarde die zonder onderscheid geldt zowel voor gehuwden wier echtgenoot ambtenaar is, als voor iedere andere belastingplichtige, namelijk de hoogte van de inkomsten die bepalend is voor het recht op het betrokken voordeel.

La question préjudicielle porte sur la différence de traitement entre contribuables percevant à titre privé des revenus et produits de capitaux mobiliers suivant que ceux-ci sont d'origine belge ou d'origine étrangère - en l'espèce, française - en ce que les dispositions en cause, en excluant le bénéfice de l'imputation de la quotité forfaitaire d'impôt étranger (ci-après : la QFIE) sur l'impôt dû par les seconds lorsque lesdits revenus ne répondent pas aux conditions de l'article 285 du CIR 1992, aboutissent à faire peser sur ces contribuables une pression fiscale plus lourde que celle exercée sur les premiers.
De prejudiciële vraag heeft betrekking op het verschil in behandeling tussen belastingplichtigen die op private titel inkomsten en opbrengsten uit roerende kapitalen innen naargelang die van Belgische of van buitenlandse - te dezen Franse - oorsprong zijn, in zoverre de in het geding zijnde bepalingen, door het voordeel van de verrekening van het forfaitaire gedeelte van buitenlandse belasting (hierna : het FGBB) met de door de laatstgenoemden verschuldigde belasting uit te sluiten wanneer de genoemde inkomsten niet aan de voorwaarden van artikel 285 van het WIB 1992 beantwoorden, ertoe leiden dat zij op die belastingplichtigen een zwaardere fiscale druk laten rusten dan die welke op de eerstgenoemden wordt uitgeoefend.

2. « L'article 171, 6°, du Code des impôts sur les revenus 1992 viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution dans la mesure où, pour obtenir le bénéfice d'une imposition distincte des profits de profession libérale payés tardivement par le fait d'une autorité publique, il exige la réunion de trois conditions supplémentaires par rapport à un contribuable percevant des rémunérations de travailleur salarié dans les mêmes circonstances ?
2. « Schendt artikel 171, 6°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het vereist dat, om het voordeel te verkrijgen van een afzonderlijke aanslag voor de baten die gehaald zijn uit een vrij beroep en die door toedoen van een overheid niet tijdig zijn betaald, aan drie bijkomende voorwaarden is voldaan, die niet gelden voor een belastingplichtige die in dezelfde omstandigheden als werknemer bezoldigingen heeft ontvangen ?

Les mesures de compensation décidées par le gouvernement et annoncées dans la notification du Conseil des ministres du 9 octobre 2001 sont les suivantes: - meilleure perception de l'impôt visant à soumettre à l'impôt des sociétés de fausses ASBL aujourd'hui soumises à l'impôt des personnes morales; - suppression de la réduction au quart du taux applicable aux bénéfices d'origine étrangère (pays avec lesquels la Belgique n'a pas conclu de convention préventive de la double imposition); - incorporation dans la base imposable de l'impôt des sociétés des dividendes alloués par les sociétés coopératives agréées (sans remise en cause de l'exonération prévue en faveur des personnes physiques percevant ces dividendes); - application d'un précompte mobilier de 10% sur les boni de liquidation en cas de rachat par une société de ses propres actions ou de partage total ou partiel de l'avoir social; - renforcement des dispositions visant à éviter la sous-capitalisation; - exclusion de la possibilité d'imputation des pertes de l'année sur la partie des bénéfices provenant d'avantages anormaux ou bénévoles; - renforcement des contrôles et des conditions d'application en matière de déduction des revenus définitivement taxés; - modification de la déductibilité des frais de voiture; - suppression de la déductibilité des impôts régionaux propres (c'est-à-dire les impôts régionaux autres que ceux visés à l'article 3 de la loi spéciale de financement); - modification des règles en matière d'amortissement; - intensification de la lutte contre les pratiques constatées dans le chef des sociétés de liquidités; - meilleure lutte contre les abus de la personnalité morale.
De compenserende maatregelen die door de regering zijn beslist en die werden aangekondigd in de notificatie van de Ministerraad van 9 oktober 2001 zijn de volgende: - betere inning van de belasting met de bedoeling onechte VZW's die momenteel onderworpen zijn aan de rechtspersonenbelasting, te onderwerpen aan de vennootschapsbelasting; - afschaffing van de verlaging met een kwart van het tarief van toepassing op de winsten van buitenlandse oorsprong (landen waarmee België geen dubbelbelastingverdrag heeft afgesloten); - opname in de belastbare grondslag van de vennootschapsbelasting van de dividenden toegekend door erkende coöperatieve vennootschappen (zonder het in vraag stellen van de vrijstelling waarin is voorzien ten gunste van de natuurlijke personen die dividenden ontvangen); - toepassing van een roerende voorheffing van 10% op de liquidatiebonussen ingeval van inkoop van eigen aandelen door een vennootschap of ingeval van gehele of gedeeltelijke verdeling van het maatschappelijk vermogen; - het versterken van maatregelen om de onderkapitalisatie te vermijden; - het uitsluiten van de mogelijkheid om jaarverliezen aan te rekenen op het gedeelte van de winsten dat voortkomt van abnormale of goedgunstige voordelen; - versterking van de controles en van de toepassingsvoorwaarden inzake de aftrek van definitief belaste inkomsten; - wijziging van de aftrekbaarheid van autokosten; - afschaffing van de aftrekbaarheid van de eigen gewestbelastingen (dat wil zeggen de gewestbelastingen andere dan deze bedoeld in artikel 3 van de bijzondere financieringswet); - wijziging van de afschrijvingsregels; - opvoering van de strijd tegen praktijken die werden vastgesteld ten name van kasgeldvennootschappen; - betere bestrijding van het misbruiken van de rechtspersoonlijkheid.