Vertaling van "peine à perpétuité doit subir " (Frans → Nederlands) :

— sachant que (comme c'était d'ailleurs déjà le cas dans les lois de 1888 et de 1998), le condamné criminel récidiviste condamné à une peine à perpétuité doit subir quatorze ans de sa peine,
— in de wetenschap dat (zoals reeds gold in de wetten van 1888 en 1998) de tot een criminele straf veroordeelde recidivist die veroordeeld wordt tot een levenslange straf, daarvan veertien jaar moet uitzitten,

Durée moyenne de détention subie: 2010: 13,6 ans 2011: 16,4 ans 2012: 15,3 ans 2013: 11,6 ans On notera que, depuis la modification législative du 17 mars 2013, les condamnés à perpétuité doivent subir au moins 15 ans de leur peine.
Gemiddelde ondergaande detentieduur: 2010: 13,6 jaar 2011: 16,4 jaar 2012: 15,3 jaar 2013: 11,6 jaar Merk op dat sinds de wetswijziging van 17 maart 2013 levenslang veroordeelden minstens 15 jaar van hun straf moeten ondergaan.

Etant donné qu'il doit subir au moins un tiers de sa peine (article 25, § 1 , de la loi du 17 mai 2006 relative au statut juridique externe des personnes condamnées à une peine privative de liberté et aux droits reconnus à la victime dans le cadre des modalités d'exécution de la peine) et que la peine ne se prescrirait, selon lui, que le 22 juin 2015, il peut être convoqué à tout moment pour purger le reste de sa peine, ce que le Conseil des ministres ne conteste pas.
Aangezien hij minstens een derde van zijn straf dient te ondergaan (artikel 25, § 1, van de wet van 17 mei 2006 betreffende de externe rechtspositie van de veroordeelden tot een vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam van de strafuitvoeringsmodaliteiten), en de straf volgens hem eerst zou verjaren op 22 juni 2015, kan hij op ieder ogenblik worden opgeroepen om de nog resterende tijd uit te zitten, wat door de Ministerraad niet wordt betwist.

« [Le] processus décisionnel sera renforcé pour les condamnés aux peines les plus lourdes, à savoir les personnes condamnées à 30 ans de réclusion ou à perpétuité et mises à disposition. Les juges devront prendre une décision sur laquelle ils marquent tous leur accord. La décision doit donc être prise à l'unanimité. Actuellement, une majorité simple suffit. De plus, 2 juges du fond viendront compléter le TAP [tribunal d'application des peines] lorsque celui-ci doit examiner le cas d'une personne condamnée à 30 ans de réclusion ou à perpétuité et mise à disposition. Il s'agit de 2 juges correctionnels, qui se prononcent quotidiennement sur la fixation des peines et qui sont donc bien familiarisés avec la problématique. Ils assisteront le juge de l'application des peines et les 2 juges non professionnels (assesseurs spécialisés en matière pénitentiaire et en réinsertion). Les dispositions en projet visant à rendre plus stricte la procédure sont toutes de nature procédurale et, par conséquent, s'appliquent immédiatement. Dès lors, elles pourront s'appliquer aux personnes qui ont déjà été condamnées. Le ministre souligne que le durcissement de la modalité d'exécution de la peine dont il est question se limite à la catégorie réduite des délinquants les plus dangereux contre lesquels la société doit être protégée davantage » (Doc. parl., Chambre., 2012-2013, DOC 53-2603/004, p. 8).
« [Het] besluitvormingsproces [zal] worden verstrengd voor wie tot de zwaarste straffen is veroordeeld, met name voor wie wordt veroordeeld tot dertig jaar, dan wel tot levenslange opsluiting met terbeschikkingstelling. De rechters zullen een uitspraak moeten doen waarmee ze allemaal instemmen. De beslissing moet dus eenparig worden genomen. Momenteel volstaat een gewone meerderheid. Voorts zullen de rechters van de strafuitvoeringsrechtbank worden bijgestaan door twee feitenrechters wanneer zij zich moeten uitspreken over een persoon die werd veroordeeld tot dertig jaar, dan wel tot levenslange opsluiting met terbeschikkingstelling. Die twee rechters zijn correctionele rechters die dagelijks bezig zijn met de straftoemeting en die dus behoorlijk vertrouwd zijn met het vraagstuk. Zij zullen de strafuitvoeringsrechter en de twee lekenrechters (twee assessoren, waarvan de ene gespecialiseerd is in strafzaken en de andere in re-integratie) bijstaan. De ontworpen regels tot verstrenging van de procedure zijn alle procedureel van aard en zijn derhalve van onmiddellijke toepassing. Zij zullen dan ook kunnen worden toegepast op personen die reeds veroordeeld zijn. De minister benadrukt dat de verstrenging van de besproken strafuitvoeringsmodaliteit beperkt wordt tot de beperkte categorie van meest gevaarlijke delinquenten waartegen de samenleving extra moet worden beschermd » (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-2603/004, p. 8).

3. Aucune disposition de la présente Convention ne doit être interprétée comme impliquant une obligation d'extrader pour l'État requis si la personne faisant l'objet de la demande d'extradition risque d'être exposée à la peine de mort ou, lorsque la loi de l'État requis ne permet pas la peine privative de liberté à perpétuité, à la peine privative de liberté à perpétuité sans possibilité de remise de peine, à moins que l'État requis ait l'obligation d'extrader conformément aux traités d'extradition applicables, si l'État requérant donne des assurances jugées suffisantes par l'État requis que la peine capitale ne sera pas prononcée ou, si elle est prononcée, qu'elle ne sera pas exécutée, ou que la personne concernée ne sera pas soumise à une peine privative de liberté à perpétuité sans possibilité de remise de peine».
3. Niets in dit Verdrag mag zo worden uitgelegd dat het de aangezochte Staat verplicht tot uitlevering, indien de persoon op wie het verzoek om uitlevering betrekking heeft het risico loopt ter dood te worden veroordeeld of, wanneer het recht van de aangezochte Staat niet voorziet in levenslange gevangenisstraf, tot levenslange gevangenisstraf zonder de mogelijkheid van vervroegde invrijheidstelling, tenzij de aangezochte Staat uit hoofde van toepasselijke uitleveringsverdragen verplicht is tot uitlevering indien de verzoekende Staat naar het oordeel van de aangezochte Staat voldoende zekerheid biedt dat de doodstraf niet zal worden opgelegd of, indien hij toch wordt opgelegd, niet zal worden voltrokken, of dat de desbetreffende persoon geen levenslange gevangenisstraf zal worden opgelegd zonder de mogelijkheid van vervroegde invrijheidstelling».

­ Les conditions en matière de durée d'accomplissement de la peine ne sont pas modifiées : le condamné doit avoir subi un tiers, deux tiers (en cas de récidive légale), dix ans (en cas de peine privative de liberté à perpétuité) ou quatorze ans (en cas de récidive légale pour une condamnation à une peine privative de liberté à perpétuité) des peines privatives de liberté.
­ De tijdsvoorwaarden inzake toelaatbaarheid blijven ongewijzigd : de veroordeelde moet van de vrijheidsberovende straffen een derde, dan wel twee derden (in geval van wettelijke herhaling), 10 jaar (in geval van een levenslange vrijheidsberovende straf) of 14 jaar (in geval van wettelijke herhaling bij veroordeling tot een levenslange vrijheidsberovende straf) hebben ondergaan.

Le ministre renvoie à l'article 25, § 2, c, actuel de la loi relative à la liberation conditionnelle, qui prévoit que le condamné doit avoir « soit, en cas de condamnation à une peine privative de liberté à perpétuité, subi dix ans de cette peine, ou, en cas d'arrêt de condamnation ayant prononcé la même peine et constaté que le condamné se trouvait en état de récidive, subi seize ans de cette peine ».
De minister verwijst naar het huidige artikel 25, § 2,c, van de wet op de voorwaardelijke invrijheidstelling dat bepaalt als volgt : « hetzij in geval van veroordeling tot een levenslange vrijheidsstraf, 10 jaar van deze straf heeft ondergaan, of indien in het arrest van veroordeling dezelfde straf is uitgesproken en is vastgesteld dat de veroordeelde zich in staat van herhaling bevond, 16 jaar ».

Etant donné que le requérant doit subir au moins un tiers de sa peine (article 25, § 1, de la loi du 17 mai 2006 relative au statut juridique externe des personnes condamnées à une peine privative de liberté et aux droits reconnus à la victime dans le cadre des modalités d'exécution de la peine), il peut être convoqué à tout moment pour purger le reste de sa peine.
Aangezien de verzoeker minstens een derde van zijn straf dient te ondergaan (artikel 25, § 1, van de wet van 17 mei 2006 betreffende de externe rechtspositie van de veroordeelden tot een vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam van de strafuitvoeringsmodaliteiten), kan hij op ieder ogenblik worden opgeroepen om de nog resterende tijd uit te zitten.

La transmission de l'exécution d'une condamnation à une peine privative de liberté peut être demandée lorsque : a) la personne condamnée se trouve sur le territoire de l'État d'exécution et est ressortissante de ce dernier État ou réside habituellement sur son territoire, ou b) la personne condamnée se trouve sur le territoire de l'État d'exécution et son extradition a été refusée, ou serait refusée en cas de demande, ou n'est pas possible, ou c) la personne condamnée se trouve sur le territoire de l'État d'exécution où elle subit ou doit subir une peine privative de liberté (art. 3).
De overdracht van de tenuitvoerlegging van een veroordeling waarbij een vrijheidsstraf is opgelegd, kan worden verzocht indien: a) de veroordeelde zich op het grondgebied van de staat van tenuitvoerlegging bevindt en onderdaan is van die staat of op zijn grondgebied zijn vaste woon- of verblijfplaats heeft; of b) de veroordeelde zich bevindt op het grondgebied van de staat van tenuitvoerlegging, terwijl zijn uitlevering is geweigerd, desgevraagd zou worden geweigerd of niet mogelijk is; of c) de veroordeelde zich bevindt op het grondgebied van de staat van tenuitvoerlegging en daar een vrijheidsstraf ondergaat of moet ondergaan (artikel 3).