Pendant le conflit de 2003, les deux parties — la vieille et la nouvelle Europe, pour reprendre la classification de M. Rumsfeld — avaient le même objectif: influencer les États-Unis, tenter de modérer la politique américaine, éventuellement au prix d'une opposition frontale dans le cas de la France, de l'Allemagne et d'autres pays ou, au contraire, selon le choix britannique, tenter d'influencer la politique américaine de l'intérieur, non pas en s'opposant aux États-Unis, mais en essayant de les conseiller.
In het conflict van 2003 streefden de twee partijen — het oude en het nieuwe Europa, om het met de woorden van de heer Rumsfeld te zeggen — dezelfde doelstelling na, namelijk invloed uitoefenen op de Verenigde Staten en het Amerikaanse beleid matigen, eventueel met het risico van een frontale oppositie, zoals het geval was met Frankrijk, Duitsland en sommige andere landen. Groot-Brittannië paste een andere strategie toe en probeerde het Amerikaanse beleid intern te beïnvloeden, niet door zich tegen Amerika te keren, maar door raad te geven.
