Traduction de «mis en lumière la règle très » (Français → Néerlandais) :

Depuis que, voici bientôt quarante ans, M. Y. Hannequart, eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (1), nombreux ont été en Belgique (2) comme en France (3) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.
Nu bijna veertig jaar geleden heeft Y. Hannequart de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en burgerrechtelijke schuld op verdienstelijke wijze onder de aandacht van de juristen gebracht. Sindsdien hebben tal van auteurs ­ zowel specialisten in burgerlijk recht als specialisten in strafrecht (1) ­, zowel in België (2) als in Frankrijk (3), de aandacht gevestigd op de in de wetgeving van andere landen op het stuk van de aansprakelijkheid wegens onvoorzichtigheid algemeen aanvaarde regel dat een strafrechtelijke vrijspraak wegens gebrek aan schuld of aan causaal verband, de beslissing van de burgerlijke rechter niet mag beïnvloeden.

Depuis que, voici bientôt quarante ans, M. Y. Hannequart eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (8), nombreux ont été en Belgique (9), comme en France (10) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.
Weldra zal het veertig jaar geleden zijn dat de heer Y. Hannequart de juristen gewezen heeft op de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en de burgerlijke fout (8). Sindsdien zijn er zowel in België (9) als in Frankrijk (10) tal van auteurs geweest ­ specialisten in het burgerlijk recht en in het strafrecht ­ die, voortbouwend op die theorie en haar gevolgen, bekendheid hebben gegeven aan de regel die in buitenlandse wetten alom aanvaard is, dat een vrijspraak inzake aansprakelijkheid voor onvoorzichtigheid, gewezen door de strafrechtbank wegens het ontbreken van schuld of van een oorzakelijke band, niet vooruit mag lopen op de beslissing van de burgerlijke rechtbank.

Depuis que, voici bientôt quarante ans, M. Y. Hannequart eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (1), nombreux ont été en Belgique (2), comme en France (3) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.
Weldra zal het veertig jaar geleden zijn dat de heer Y. Hannequart de juristen gewezen heeft op de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en de burgerlijke fout (1). Sindsdien zijn er zowel in België (2) als in Frankrijk (3) tal van auteurs geweest ­ specialisten in het burgerlijk recht en in het strafrecht ­ die, voortbouwend op die theorie en haar gevolgen, bekendheid hebben gegeven aan de regel die in buitenlandse wetten alom aanvaard is, dat een vrijspraak inzake aansprakelijkheid voor onvoorzichtigheid, gewezen door de strafrechtbank wegens het ontbreken van schuld of van een oorzakelijke band, niet vooruit mag lopen op de beslissing van de burgerlijke rechtbank.

Depuis que, voici bientôt quarante-cinq ans, M. Y. Hannequart, eut le mérite d'attirer l'attention des juristes sur les conséquences regrettables de la théorie jurisprudentielle dite de l'unité des fautes pénale et civile (1), nombreux ont été en Belgique (2) comme en France (3) les auteurs ­ aussi bien civilistes que pénalistes ­ qui, poursuivant l'analyse de la théorie et de ses effets, ont mis en lumière la règle très largement admise dans les législations étrangères suivant laquelle, en matière de responsabilité d'imprudence, un acquittement prononcé au pénal pour absence de faute ou de lien causal ne devrait pas préjuger de la décision du juge civil.
Nu bijna vijfenveertig jaar geleden heeft Y. Hannequart de betreurenswaardige gevolgen van de jurisprudentiële theorie van de eenheid van de strafrechtelijke en burgerrechtelijke schuld op verdienstelijke wijze onder de aandacht van de juristen gebracht. Sindsdien hebben tal van auteurs ­ zowel specialisten in burgerlijk recht als specialisten in strafrecht (1) ­, zowel in België (2) als in Frankrijk (3), de aandacht gevestigd op de in de wetgeving van andere landen op het stuk van de aansprakelijkheid wegens onvoorzichtigheid algemeen aanvaarde regel dat een strafrechtelijke vrijspraak wegens gebrek aan schuld of aan causaal verband, de beslissing van de burgerlijke rechter niet mag beïnvloeden.

Considérant que ces consultations ont mis en lumière la difficulté de définir des règles de fonctionnement définitives concernant la réserve stratégique, notamment en raison des délais très courts imposés par l'accord du 21 mars 2014 conclu entre la Direction générale de l'Energie, le gestionnaire du réseau et la Commission relatif à la mise en oeuvre pour l'année 2014 des différentes étapes prévues aux articles 7bis à 7septies de la loi du 29 avril 1999 relative à l'organisation du marché de l'électricité tel que prévu par l'article 6, § 2, de la loi du 26 mars 2014;
Overwegende dat deze besprekingen de moeilijkheden naar voren hebben gebracht om definitieve werkingsregels betreffende de strategische reserve te definiëren, met name wegens de uiterst korte termijnen die zijn opgelegd door het akkoord van 21 maart 2014 dat tussen de Algemene Directie Energie, de netbeheerder en de Commissie afgesloten is betreffende de uitvoering voor het jaar 2014 van de verschillende fasen die voorzien zijn in de artikelen 7bis en 7septies van de wet van 29 april 1999 betreffende de organisatie van de elektriciteitsmarkt, zoals bepaald in artikel 6, § 2, van de wet van 26 maart 2014;

L’analyse d’impact a montré que l’option la plus efficace serait de mettre à jour les dispositions anti-abus actuelles de la DMF à la lumière des règles générales anti-abus proposées dans la recommandation sur la planification fiscale agressive de décembre 2012, et d’obliger les États membres à adopter la règle anti-abus commune.
Volgens de effectbeoordeling bestond de meest doeltreffende optie erin om de huidige antimisbruikbepalingen in de MDR te actualiseren in het licht van de algemene antimisbruikregels die in de aanbeveling over agressieve fiscale planning van december 2012 zijn voorgesteld, en om de lidstaten te verplichten de gemeenschappelijke antimisbruikregel aan te nemen.

La Cour a accepté que l'article 7 de la directive règle complètement la question de l'épuisement des droits de la marque pour les produits mis sur le marché dans la Communauté en observant cependant que, comme toute législation secondaire, la directive doit être interprétée à la lumière des règles du traité CE sur la libre circulation des marchandises et, en particulier, de l'article 30 [35].
Het Hof heeft aanvaard dat artikel 7 van de richtlijn een sluitende regeling bevat van het probleem van de uitputting van het merkrecht voor waren die in de Gemeenschap in de handel zijn gebracht, waarbij het echter heeft opgemerkt dat de richtlijn, zoals elke regeling van afgeleid recht, moet worden uitgelegd in het licht van de verdragsbepalingen inzake het vrije verkeer van goederen, met name die van artikel 30 [35].

La Commission avait pu constater, lors de l’examen du dossier, qu’en vertu de l’article 53 du règlement (CEE) no 2200/96, les droits acquis par les organisations de producteurs avant l’entrée en vigueur du règlement, en vertu de l’article 14 et du titre II bis du règlement (CEE) no 1035/72, étaient maintenus jusqu’à leur extinction, et que si toutes les conditions de l’article 14 du règlement (CEE) no 1035/72 étaient remplies, les aides nationales éventuellement accordées sur la base de ce même article seraient ipso jure compatibles avec les règles régissant l’organisation commune des marchés dans le secteur des fruits et légumes et ne devraient plus faire l’objet d’un examen à la lumière des règles applicables en matière d’aides d’État (13).
Tijdens het onderzoek van het dossier is de Commissie op basis van de bepalingen van artikel 53 van Verordening (EG) nr. 2200/96 tot de bevinding gekomen dat rechten die uit hoofde van artikel 14 en van Titel II bis van Verordening (EEG) nr. 1035/72 door telersverenigingen zijn verworven, gehandhaafd blijven tot de datum waarop zij verstrijken en dat, indien aan alle eisen van artikel 14 van Verordening (EEG) nr. 1035/72 is voldaan, alle eventueel op grond van dat artikel verleende staatssteun van rechtswege verenigbaar zou zijn met de voorschriften voor de gemeenschappelijke ordening der markten in de sector groenten en fruit en het niet nodig zou zijn deze in het licht van de toepasselijke voorschriften voor staatssteun te analyseren (13).

Étant donné que, dans le règlement (CEE) no 1035/72, les règles d’État ne s’appliquaient que dans la mesure décidée par le Conseil et que le règlement lui-même comportait, en son article 14, une disposition directement applicable autorisant l’octroi d’aides nationales moyennant le respect de certaines conditions à présent remplies, les aides nationales en question ne doivent plus faire l’objet d’un examen à la lumière des règles applicables en matière d’aides d’État.
Aangezien de regels voor staatssteun van Verordening (EEG) nr. 1035/72 uitsluitend toepassing konden vinden binnen de door de Raad vastgestelde beperkingen en die Verordening, in artikel 14, een rechtstreeks toepasselijke bepaling bevatte op grond waarvan staatssteun mocht worden verleend nadat aan bepaalde voorwaarden was voldaan, is het niet nodig de betrokken steunmaatregelen te onderzoeken in het kader van de regels voor staatssteun.