On comprend que le traité de Maastricht ait reconnu la protection des consommateurs comme un champ à part entière de l"action communautaire (article 3, alinéa 5) et que le traité d"Amsterdam ait renchéri en se donnant pour tâche d"assurer «un niveau élevé» de cette protection (article 153, alinéa 1), précisant: «la Communauté contribue à la protection de la santé, de la sécurité et des intérêts économiques des consommateurs ainsi qu"à la promotion de leur droit à l"information, à l"éducation et à s"organiser afin de préserver leurs intérêts».
Het valt dan ook te begrijpen dat de bescherming van de consument
in het Verdrag van Maastricht erkend wordt als een apart onderdeel van het communautair optreden (art. 3, lid 5) en dat dit nog eens extra wordt benadrukt in het Verdrag van Amsterdam, waarin bepaald is dat deze bescherming van een "hoog niveau" moet zijn (art. 153, lid 1): "(....) de Gemeenschap [draagt] bij tot de bescherming van de gezondheid, de veiligheid en de economische belangen van de consumenten alsmede tot de bevordering van hun recht op voorlichting en vorming, en hun recht van
...[+++]vereniging om hun belangen te behartigen". 
