Vertaling van "loi pouvait avoir " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

avoir force de loi
kracht van wet hebben

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Il est apparu qu'une application rigoriste de la loi pouvait avoir pour conséquence que ces personnes ­ par exemple l'épouse d'un dirigeant d'entreprise ­ se voient soumises à un assujettissement à partir du 1 janvier 2003, comme tout autre aidant.
Een al te strenge toepassing van die wet zou tot gevolg hebben dat deze mensen ­ bijvoorbeeld de echtgenote van een bedrijfsleider ­ vanaf 1 januari 2003 net als alle andere helpers verzekeringsplichtig zouden zijn.

Jusqu'alors, les lois étaient adoptées uniquement en français et seule leur version française pouvait avoir une validité juridique.
Tot dan toe werden de wetten uitsluitend in het Frans aangenomen en kon slechts de Franse tekst aanspraak maken op rechtsgeldigheid.

Cette prolongation se justifiait par le fait que ce projet, qui avait été examiné en séance plénière quelques jours avant l'expiration du délai d'examen, avait encore été amendé par le Sénat, de sorte qu'en application de l'article 11, § 1 , de la loi du 6 avril 1995, le vote final ne pouvait avoir lieu qu'après cinq jours ou, en l'occurrence, après l'expiration du délai d'examen ( ).
Deze verlenging werd gemotiveerd door het feit dat het ontwerp, dat in plenaire vergadering werd besproken enkele dagen vóór het verstrijken van de onderzoekstermijn, nog door de Senaat geamendeerd was, zodat de eindstemming met toepassing van artikel 11, § 1, van de wet van 6 april 1995 slechts kon plaatsvinden nadat vijf dagen zouden zijn verstreken of, in casu , na het verstrijken van de onderzoekstermijn ( ).

Le 1er janvier 2014 la Défense a dû se conformer aux lois civiles et il ne pouvait plus y avoir de Candidat volontaire permanent.
Per 1 januari 2014 moest Landsverdediging zich aan de burgerlijke wetten aanpassen en werd het statuut van vaste kandidaat-vrijwilliger afgeschaft.

2. Toutefois, la loi applicable est la loi du pays dans lequel le défendeur a sa résidence habituelle si celui-ci ne pouvait pas avoir raisonnablement prévu les conséquences importantes de son acte dans le pays désigné par le paragraphe 1.
2. Het toepasselijke recht is evenwel het recht van het land waar de verweerder zijn gewone verblijfplaats heeft wanneer deze redelijkerwijs niet had kunnen voorzien dat zijn of haar handelen in het in lid 1 bedoelde land aanzienlijke gevolgen zou hebben.

À cet égard, la Cour de justice européenne (CJCE) a estimé, dans l’affaire Arduino (C-35/99), qu’en vertu des articles 10 et 81 du traité CE, un État membre ne pouvait être accusé, d’un point de vue technique, d’avoir délégué des pouvoirs réglementaires à une association du simple fait qu’il avait adopté une loi ou une réglementation approuvant, sur la base d’un projet soumis par une organisation professionnelle des membres du Barreau, un tarif fixant des honoraires minimaux et maximaux pour la profession.
Wat dit betreft, oordeelde het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen in de zaak-Arduino (C-35/99) dat een lidstaat overeenkomstig de artikelen 10 en 81 EG technisch gesproken niet geacht kon worden zijn bevoegdheden te hebben gedelegeerd aan een beroepsvereniging toen deze lidstaat een wettelijke of bestuursrechtelijke maatregel had vastgesteld, waarbij op basis van een ontwerp van een beroepsorganisatie van advocaten een tariefregeling met minimum- en maximumbedragen voor de honoraria van beroepsgenoten was goedgekeurd.

Quant aux motifs pertinents du point de vue de l'objectif de la loi, pour lesquels les officiers et agents judiciaires qui remplissent la condition d'âge fixée par l'article 245 sont soumis ou échappent à la mesure de mise à la retraite d'office suivant qu'ils comptent ou non vingt-cinq années de services admissibles pour l'ouverture du droit à la pension, la thèse présentée à l'audience par le Conseil des ministres peut être admise : il ne peut être reproché au législateur d'avoir limité de cette façon le champ d'application de la mesure de mise à la retraite à soixante ans en considération de l'incidence qu'une telle mesure pouvait avoir sur la pension.
Ten aanzien van de vanuit het oogpunt van de doelstelling van de wet pertinente motieven, om welke de gerechtelijke officieren en agenten die de bij artikel 245 vastgestelde leeftijdsvoorwaarde vervullen, aan de maatregel van ambtshalve pensionering zijn onderworpen of eraan ontsnappen naargelang zij al dan niet vijfentwintig aanneembare dienstjaren tellen voor de opening van het recht op pensioen, kan de stelling die de Ministerraad tijdens de terechtzitting heeft voorgebracht, worden aanvaard : aan de wetgever kan niet worden verweten het toepassingsgebied van de maatregel van pensionering op zestig jaar op die wijze te hebben beperkt, gelet op de weerslag die een dergelijke maatregel op het pensioen kan hebben.

Etant donné que, par son arrêt n° 78/98, rendu le 7 juillet 1998, dont le juge des saisies ne pouvait avoir connaissance lorsqu'il a interrogé la Cour par son jugement du 26 juin 1998, la Cour a répondu à des questions préjudicielles portant, comme dans la présente affaire, sur les conditions dans lesquelles s'exerce le contrôle juridictionnel dans le régime dérogatoire de la saisie-arrêt autorisé par l'article 76, § 1, alinéa 3, du Code de la taxe sur la valeur ajoutée, il appartient au juge a quo, à la lecture de la réponse donnée par la Cour aux questions préjudicielles traitées ci-avant, d'apprécier s'il ne se trouve pas, compte tenu des circonstances de l'espèce, dans un cas d'application de l'article 26, § 2, alinéa 3, 1° et 2°, de la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour d'arbitrage, pour ce qui concerne la première question préjudicielle.
Aangezien het Hof bij zijn arrest nr. 78/98, gewezen op 7 juli 1998, waarvan de beslagrechter geen kennis kon hebben gehad toen hij bij zijn vonnis van 26 juni 1998 het Hof ondervroeg, heeft geantwoord op prejudiciële vragen die, zoals in deze zaak, betrekking hadden op de voorwaarden waarin het jurisdictionele toezicht wordt uitgeoefend in het afwijkende stelsel van het derdenbeslag dat bij artikel 76, § 1, derde lid, van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde wordt toegestaan, staat het aan de verwijzende rechter, bij de lezing van het door het Hof gegeven antwoord op de hiervoor behandelde prejudiciële vragen, te oordelen of hij, rekening houdend met de omstandigheden van de zaak, niet te maken heeft met een geval waarin artikel 26, § 2, derde lid, 1° en 2°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Arbitragehof toepassing dient te vinden, wat de eerste prejudiciële vraag betreft.