Traduction de «forfait par enfant sera instauré » (Français → Néerlandais) :

­ un forfait par enfant sera instauré : ce forfait couvrira la part personnelle du patient pour les prestations remboursables via la nomenclature des prestations de santé, la réalisation d'un bilan bucco-dentaire et d'un plan de soins dentaires et enfin, les soins non remboursés comme les extractions dentaires;
­ per kind zal een forfait ingevoerd worden dat het persoonlijk aandeel van de patiënt zal dekken voor de vergoedbare verstrekkingen, voorzien in de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen, de realisatie van een mond-tandheelkundige balans en een tandheelkundig behandelingsplan en tenslotte voor de niet-vergoedbare verzorging, zoals de extractie van tanden;

Cette mesure sera d'une importance cruciale pour l'instauration d'une justice adaptée aux enfants.
Deze maatregel zal van groot belang zijn om een kindvriendelijke justitie te waarborgen.

Ainsi, "les modalités de calcul du partage du supplément de quotité exemptée d'impôt instaurent donc à la fois une différence de traitement en faveur du parent ayant la charge fiscale des enfants ainsi qu'une perte économique cumulée pour les parents en cas de familles recomposées, qui sera d'autant plus grande qu'il y a d'enfants à charges et/ou de recomposition de familles".
Hij vervolgt: "de berekeningsmethode voor de verdeling van de toeslag op de belastingvrije som leidt dus zowel tot een verschil in behandeling, in het voordeel van de ouder die de fiscale kinderlast op zich neemt, als tot een gecumuleerd economisch verlies voor de ouders in het geval van nieuw samengestelde gezinnen, een verlies dat toeneemt naarmate er meer kinderen ten laste zijn en/of het aantal keer dat een gezin opnieuw anders werd samengesteld".

2. Cotisation groupes à risque La cotisation de 0,10 p.c. pour les groupes à risque est prolongée et sera utilisée pour des initiatives de formation, de primes à l'embauche et l'instauration d'une prime pour la garde des enfants.
2. Bijdrage risicogroepen De bijdrage van 0,10 pct. voor de risicogroepen wordt verlengd en gebruikt voor opleidingsinitiatieven, tewerkstellingspremies en het invoeren van een premie voor de kinderopvang.

On peut cependant, actuellement, renvoyer à un projet d'arrêté royal qui instaure un seuil d'activité pour l'attribution du droit au "statut social" (avantage social selon l'article 54 de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994) lequel prévoit que l'article 1er de l'arrêté royal du 6 mars 2007 instituant un régime d'avantages sociaux pour certains médecins dans le § 5 sera lu comme suit: § 5. Les médecins ayant exercé effectivement la médecine au forfait au sens de l'article 52 de la loi coordonnée du 14 juillet 1994 précitée lors de l'année de référence, sont également réputés avoir rempli la condition fixée au § 4 concernant le seuil d'activité, à condition qu'ils fournissent une déclaration écrite sur l'honneur que dans l'année de référence, ils ont atteint un seuil d'activité équivalent au seuil visé au §4.
Wel kan daarbij momenteel worden verwezen naar een ontwerp van koninklijk besluit dat een minimumactiviteit instelt voor het verkrijgen van het recht op het zogenaamde "sociaal statuut" (sociaal voordeel overeenkomstig: artikel 54 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994) welk voorziet dat artikel 1 van het koninklijk besluit van 6 maart 2007 tot instelling van een regeling van sociale voordelen voor sommige geneesheren in § 5 zal luiden als volgt: § 5. De artsen die gedurende het referentiejaar effectief de forfaitgeneeskunde uitgeoefend hebben in de zin van artikel 52 van de bovengenoemde gecoördineerde wet van 14 juli 1994, worden geacht te voldoen aan de in § 4. vastgelegde voorwaarde inzake activiteitsdrempel, op voorwaarde dat ze een schriftelijke verklaring op erewoord leveren dat ze in het referentiejaar een activiteitsdrempel hebben bereikt equivalent aan de in § 4 bedoelde drempel.

L'exigence de la persistance, au moment de la demande en adoption, d'une vie commune entre le demandeur en adoption et le parent de l'enfant a été justifiée comme suit lors des travaux préparatoires de la loi du 24 avril 2003 : « La loi du 23 novembre 1998 instaurant la cohabitation légale, entrée en vigueur le 1 janvier 2000, a d'une certaine manière consacré en droit civil l'existence d'une forme de vie commune en-dehors du mariage. D'autre part, de plus en plus de voix se sont élevées ces dernières années pour exprimer le souhait de rendre l'adoption possible pour des couples non mariés, et cela notamment depuis l'abrogation par la loi du 31 mars 1987 des notions de filiations ' légitime ' et ' naturelle '. Le fait que l'adoption par deux personnes ne puisse intervenir que dans le cadre du mariage a donc été de plus en plus perçu comme incohérent. Il convenait de tenir compte de cette évolution en matière d'adoption également. Alors que précédemment, seuls deux époux pouvaient adopter ensemble un même enfant, le présent projet introduit la possibilité d'adopter pour deux personnes non mariées de sexe différent. De même, l'adoption par une personne de l'enfant ou de l'enfant adoptif de son cohabitant (pour autant que l'adoptant et son cohabitant soient de sexe différent) sera possible aux mêmes conditions et avec les mêmes effets que si l'adoptant était marié avec le parent de l'adopté. Trois conditions doivent cependant être remplies. La première est que ces personnes ne peuvent être parentes l'une de l'autre. Une personne ne peut donc être adoptée par un frère et une soeur, ou par un oncle et sa nièce. La deuxième est une condition de stabilité. Les adoptants doivent vivre ensemble de façon permanente depuis au moins trois ans au moment de l'introduction de la demande.
Het voortduren, op het ogenblik van het verzoek tot adoptie, van de samenwoning tussen de verzoeker tot adoptie en de ouder van het kind werd tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 24 april 2003 als volgt verantwoord : « De wet van 23 november 1998 tot invoering van de wettelijke samenwoning, in werking getreden op 1 januari 2000, heeft op een zekere wijze het bestaan van een vorm van samenleven buiten huwelijk erkend. Aan de andere kant gaan de laatste jaren steeds meer stemmen op om de adoptie door ongehuwde koppels mogelijk te maken en dit in het bijzonder sinds de afschaffing door de wet van 31 maart 1987 van de begrippen ' wettige ' en ' natuurlijke ' afstamming. Het feit dat een adoptie door twee personen slechts binnen een huwelijk kan geschieden werd dan ook meer en meer als incoherent aangevoeld. Ook op het stuk van adoptie moet met die evolutie rekening worden gehouden. Terwijl vroeger enkel twee echtgenoten samen hetzelfde kind konden adopteren, voorziet het ontwerp thans in de mogelijkheid dat twee niet gehuwde personen van ongelijk geslacht adopteren. Tevens zal de adoptie mogelijk zijn door een persoon van het kind of geadopteerd kind van de persoon met wie hij samenwoont (voor zover de adoptant en de persoon met wie hij samenwoont van ongelijk geslacht zijn) onder dezelfde voorwaarden en met dezelfde gevolgen als wanneer de adoptant gehuwd is met de ouder van de geadopteerde. Drie voorwaarden moeten evenwel worden vervuld. De eerste voorwaarde is dat deze personen niet met elkaar verwant mogen zijn. Bijgevolg kan een persoon niet worden geadopteerd door een zus en een broer of door een oom en zijn nicht. De tweede voorwaarde houdt verband met stabiliteit. De adoptanten moeten op het tijdstip van de indiening van het verzoek sedert ten minste drie jaar permanent samenwonen.

Situation après la modification (dans le courant de 2015): Instauration d'une prestation unique "Aide pour l'indépendant dont le conjoint, l'enfant, l'enfant du conjoint ou le parent- alliés jusqu'au 2ème degré est gravement malade"; Cette prestation sera octroyée pendant maximum 2 trimestres (6 mois); La prestation sera octroyée pour donner des soins à ses enfants ou aux enfants du conjoint ainsi qu'aux parents et alliés jusqu'au 2ème degré; Cette prestation sera étendue en faveur des indépendants qui s'occupent d'un enfant handicapé de moins de 25 ans; Elle sera composée d'une part, d'une indemnité financière équivalente au montant de l'assurance faillite au taux isolé et d'autre part, d'une dispense de cotisations avec une assimilation pour tous les droits sociaux; La condition de cessation de l'activité pendant au moins 4 semaines sera supprimée. b) Différentes études ont permis d'identifier les problématiques spécifiques liées à l'entrepreneuriat féminin.
Situatie na de wijziging (in de loop van 2015): Invoering van een unieke uitkering "Steun aan de zelfstandige van wie de partner, het kind, het kind van de partner of de bloed- of aanverwanten tot de tweede graad zwaar ziek is"; Deze uitkering zal worden toegekend gedurende maximaal 2 kwartalen (6 maanden); De uitkering zal worden toegekend om te zorgen voor de kinderen of de kinderen van de partner, alsook voor bloed- en aanverwanten tot de tweede graad; Deze uitkering zal worden uitgebreid naar de zelfstandigen die zorgen voor een gehandicapt kind jonger dan 25 jaar; Zij zal enerzijds bestaan uit een financiële vergoeding gelijk aan het bedrag van de faillissementsverzekering voor een alleenstaande, en anderzijds uit een vrijstelling van bijdragen met gelijkstelling voor alle sociale rechten; De voorwaarde van de stopzetting van de zelfstandige activiteit gedurende minimaal 4 weken zal worden geschrapt. b) Verschillende studies hebben specifieke problemen in verband met het vrouwelijk ondernemerschap in kaart gebracht.

Afin d'instaurer une plate-forme de discussion permanente relative à l'application de la Convention des Nations unies sur les droits de l'enfant, l'accord de coopération - effectivement toujours à l'ordre du jour - prévoit que la Commission sera notamment composée de représentants des ministres fédéraux, communautaires et régionaux, du Collège des procureurs généraux, de l'Union des villes et communes, des ONG, des universités, du délégué général aux droits de l'enfant et de la kinderrechtencommissaris et du Comité belge pour l'Unicef.
Om een permanent discussieplatform op te richten met betrekking tot de toepassing van de Conventie van de Verenigde Naties over de kinderrechten bepaalt het samenwerkingsakkoord dat de Commissie wordt samengesteld uit vertegenwoordigers van de federale, de gemeenschaps- en gewestministers, van het College van procureurs-generaal, van de Vereniging van steden en gemeenten, van de NGO's, van de universiteiten, van de délégué général aux droits de l'enfant en de kinderrechtencommissaris en van het Belgisch Unicefcomité.