Vertaling van "condamné après exécution " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Condamnation, sans emprisonnement, après procès civil ou pénal
veroordeling in civiele en strafrechtelijke zaak zonder gevangenzetting

principe transférer ou exécuter la condamnation
beginsel „overdracht of tenuitvoerlegging van de veroordeling”

Convention entre les Etats membres des Communautés européennes sur l'exécution des condamnations pénales étrangères
Verdrag tussen de lidstaten van de Europese Gemeenschappen inzake de tenuitvoerlegging van buitenlandse strafvonnissen

principe extrader ou exécuter la condamnation
beginsel „uitlevering of tenuitvoerlegging van de veroordeling”

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Le jugement prévoit en outre que le cautionnement mentionné à l'alinéa 1, 3°, sera remboursé au condamné après exécution des mesures ordonnées par le jugement et qu'à défaut de paiement, le bien culturel inscrit servira de caution.
Het vonnis bepaalt tevens dat de in het eerste lid, 3°, bepaalde borgsom aan de veroordeelde wordt terugbetaald na de uitvoering van de in het vonnis opgelegde maatregelen en dat, bij niet-betaling van de borgsom, het geïnventariseerde cultuurgoed als borgtocht wordt beschouwd.

« Art. 307. — Les supports de l'enregistrement qui ont été utilisés comme matériel d'enquête ou moyen de preuve au cours de l'information, de l'instruction et du jugement au fond de l'affaire pénale doivent en tout cas être conservés au greffe et ne peuvent être détruits qu'après expiration du délai de prescription de l'action publique ou de l'action civile lorsque celle-ci est postérieure, et, en cas de condamnation, après exécution totale ou prescription de la peine».
« Art. 307. — De beeld- of geluidsdragers die als onderzoeksmateriaal of als bewijsmiddel werden gehanteerd in de loop van zowel het opsporings- als gerechtelijk onderzoek, als in de loop van de behandeling van de strafzaak ten gronde, dienen in elk geval ter griffie bewaard te worden en kunnen slechts vernietigd worden na afloop van de verjaringstermijn van de strafvordering of van de burgerlijke rechtsvordering wanneer deze op een later tijdstip valt en, ingeval van veroordeling, na de volledige tenuitvoerlegging of verjaring van de straf».

« Art. 307. — Les supports de l'enregistrement qui ont été utilisés comme matériel d'enquête ou moyen de preuve au cours de l'information, de l'instruction et du jugement au fond de l'affaire pénale doivent en tout cas être conservés au greffe et ne peuvent être détruits qu'après expiration du délai de prescription de l'action publique ou de l'action civile lorsque celle-ci est postérieure, et, en cas de condamnation, après exécution totale ou prescription de la peine».
« Art. 307. — De beeld- of geluidsdragers die als onderzoeksmateriaal of als bewijsmiddel werden gehanteerd in de loop van zowel het opsporings- als gerechtelijk onderzoek, als in de loop van de behandeling van de strafzaak ten gronde, dienen in elk geval ter griffie bewaard te worden en kunnen slechts vernietigd worden na afloop van de verjaringstermijn van de strafvordering of van de burgerlijke rechtsvordering wanneer deze op een later tijstip valt en, in geval van veroordeling, na de volledige tenuitvoerlegging of verjaring van de straf».

En droit pénal belge, il existe deux mécanismes permettant une cessation des effets d'une condamnation après exécution de la peine.
In het Belgisch strafrecht zijn er twee mechanismen waardoor een veroordeling na uitvoering van de straf ophoudt uitwerking te hebben.

La Commission de libération conditionnelle peut, après avis du procureur du Roi et après avoir entendu le condamné, révoquer la décision de placement sous surveillance électronique en cas d'inobservation d'une des conditions d'exécution, à la demande du condamné ou en cas de refus par celui-ci d'une modification nécessaire des conditions d'exécution.
De Commissie voor de voorwaardelijke invrijheidstelling kan, na advies van de procureur des Konings en nadat zij de veroordeelde heeft gehoord, het elektronisch huisarrest herroepen wanneer een van de voorwaarden voor de uitvoering ervan niet wordt nageleefd, wanneer de veroordeelde daarom verzoekt of wanneer de veroordeelde een noodzakelijke wijziging van de uitvoeringsvoorwaarden weigert.

La décision-cadre 2009/315/JAI du Conseil concernant l’organisation et le contenu des échanges d’informations extraites du casier judiciaire entre les États membres (ci-après la «décision-cadre») vise à combler ces lacunes en prévoyant que pour les besoins de procédures pénales, à savoir lors de la phase préalable au procès pénal, lors du procès pénal lui-même ou de la phase d’exécution de la condamnation, toutes les juridictions et autorités de police des États membres ont accès aux informations sur les condamnations antérieures de tout citoyen de l’Union prononcées par une juridiction pénale siégeant dans l’UE. En imposant une série d’obligations à l’État membre de condamnation et à l’État membre de nationalité, cette décision-cadre garantit que chaque État membre fournit, à la demande d’un autre État membre, des informations exhaustives et détaillées concernant le casier judiciaire de ses ressortissants.
Kaderbesluit 2009/315/JBZ van de Raad van 26 februari 2009 betreffende de organisatie en de inhoud van uitwisseling van gegevens uit het strafregister tussen de lidstaten (hierna "het kaderbesluit" of "KB" genoemd) heeft tot doel deze gebreken te verhelpen door te bepalen dat informatie over eerdere veroordelingen van een EU-burger door een strafgerecht in de EU voor strafprocesrechtelijke doeleinden voor alle rechters en rechtshandhavingsautoriteiten van de lidstaten beschikbaar moet zijn, zowel in de fase die aan het strafproces voorafgaat en tijdens het strafproces zelf als tijdens de tenuitvoerlegging van de veroordeling. Het kaderbesluit legt de lidstaat van veroordeling en de lidstaat van nationaliteit een aantal verplichtingen op en zorgt er zo voor dat elke lidstaat in staat is op verzoek van een andere lidstaat afgeronde en volledige informatie over de strafrechtelijke antecedenten van zijn onderdanen te verstrekken.

b)du fait qu’il est impossible dans la pratique d’exécuter la condamnation parce que, après transmission du jugement et du certificat à l’État d’exécution, la personne condamnée ne peut être retrouvée sur le territoire de l’État d’exécution, celui-ci n’étant pas tenu dans ce cas d’exécuter la condamnation.
b)het feit dat het in de praktijk onmogelijk is de sanctie ten uitvoer te leggen, omdat, na de toezending van het certificaat en het vonnis aan de tenuitvoerleggingsstaat, de gevonniste persoon niet gevonden kan worden op het grondgebied van de tenuitvoerleggingsstaat, in welk geval de tenuitvoerleggingsstaat niet verplicht is de sanctie ten uitvoer te leggen.

du fait qu’il est impossible dans la pratique d’exécuter la condamnation parce que, après transmission du jugement et du certificat à l’État d’exécution, la personne condamnée ne peut être retrouvée sur le territoire de l’État d’exécution, celui-ci n’étant pas tenu dans ce cas d’exécuter la condamnation.
het feit dat het in de praktijk onmogelijk is de sanctie ten uitvoer te leggen, omdat, na de toezending van het certificaat en het vonnis aan de tenuitvoerleggingsstaat, de gevonniste persoon niet gevonden kan worden op het grondgebied van de tenuitvoerleggingsstaat, in welk geval de tenuitvoerleggingsstaat niet verplicht is de sanctie ten uitvoer te leggen.

En vertu des différences qui existent entre les États membres en ce qui concerne la législation sur la libération anticipée (voir Annexe III, point 3), il peut arriver qu'un condamné devrait être immédiatement libéré à la suite de son transfert dans l'État requis : si une personne qui a été condamnée dans l'État membre A pour neuf ans de prison et qui, après avoir purgé quatre ans, demande le transfert de l'exécution dans l'État membre B, elle pourrait être libérée immédiatement car, selon le droit de l'État membre B, une libération anticipée pourrait intervenir après avoir purgé p.ex. un tiers (3 ans en l'occurrence) de sa peine.
Ingevolge de verschillen die tussen de wettelijke bepalingen van de lidstaten inzake de vervroegde invrijheidstelling bestaan (zie bijlage III, punt 3), kan het voorkomen dat een veroordeelde onmiddellijk in vrijheid moet worden gesteld na zijn overbrenging naar de aangezochte staat: indien een persoon die in lidstaat A tot negen jaar gevangenisstraf is veroordeeld na vier jaar van zijn straf te hebben uitgezeten, verzoekt om overdracht van de tenuitvoerlegging naar lidstaat B, bestaat de mogelijkheid dat hij onmiddellijk in vrijheid moet worden gesteld omdat, volgens het recht van lidstaat B, vervroegde invrijheidstelling mogelijk is nadat bijvoorbeeld een derde (in casu 3 jaar) van de straf is uitgezeten.