Traduction de «civil créerait entre » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Accord entre les États membres de l'Union européenne relatif au statut du personnel militaire et civil détaché auprès des institutions de l'Union européenne, des quartiers généraux et des forces pouvant être mis à la disposition de l'Union européenne dans le cadre de la préparation et de l'exécution des missions visées à l'article 17, paragraphe 2, du traité sur l'Union européenne, y compris lors d'exercices, et du personnel militaire et civil des États membres mis à la disposition de l'Union européenne pour agir dans ce cadre | SOFA UE [Abbr.]
Akkoord tussen de lidstaten van de Europese Unie betreffende de status van de militairen en leden van het burgerpersoneel die bij de instellingen van de Europese Unie gedetacheerd zijn, van de hoofdkwartieren en de strijdkrachten die ter beschikking van de Europese Unie kunnen worden gesteld in het kader van de voorbereiding en de uitvoering van de opdrachten bedoeld in artikel 17, lid 2, van het Verdrag betreffende de Europese Unie, en van de militairen en leden van het burgerpersoneel van de lidstaten die aan de Europese Unie beschikbaar zijn gesteld om in dit kader op te treden | EU-SOFA [Abbr.]

Accord entre le Gouvernement des Etats-Unis d'Amérique, les Gouvernements d'Etats membres de l'Agence spatiale européenne, le Gouvernement du Japon et le Gouvernement du Canada relatif à la coopération en matière de conception détaillée, de développement, d'exploitation et d'utilisation de la station spatiale civile habitée en permanence
Overeenkomst tussen de Regering van de Verenigde Staten van Amerika, de Regeringen van de lidstaten van het Europees Ruimte-Agentschap, de Regering van Japan en de Regering van Canada inzake samenwerking op het gebied van het gedetailleerde ontwerp, de ontwikkeling, de exploitatie en het gebruik van het permanent bemande civiele ruimtestation

Accord entre les Etats membres du Conseil de l'Europe sur l'attribution aux mutilés de guerre militaires et civils d'un carnet international de bons de réparation d'appareils de prothèse et d'orthopédie
Overeenkomst tussen de lidstaten van de Raad van Europa betreffende het uitreiken aan militaire en burger-oorlogsinvaliden van een internationaal bonboekje voor het herstellen van prothesen en orthopedische apparaten

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

« L'article 1477, § 2, du Code civil ne créerait-il pas une discrimination contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution dès lors qu'il n'appliquerait pas aux cohabitants légaux les dispositions de l'article 224, § 1, 4°, du Code civil, avec pour conséquence que, entre la situation du conjoint dont l'époux a consenti une sûreté personnelle mettant en péril le logement familial et la situation de celui ou de celle qui a souscrit une déclaration de cohabitation légale avec la personne qui a consenti une sûreté personnelle mettant en péril le logement familial, le premier peut solliciter l'annulation de cet engagement en qualité de sûreté personnelle, ce qui ne serait pas le cas du second ?
« Zou artikel 1477, § 2, van het Burgerlijk Wetboek geen discriminatie doen ontstaan die strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet aangezien het de bepalingen van artikel 224, § 1, 4°, van het Burgerlijk Wetboek niet zou toepassen op de wettelijk samenwonenden, met als gevolg dat, ten aanzien van de situatie van de persoon wiens echtgenoot een persoonlijke zekerheid heeft gesteld die de gezinswoning in gevaar brengt en de situatie van diegene die een verklaring van wettelijke samenwoning heeft afgelegd met de persoon die een persoonlijke zekerheid heeft gesteld die de gezinswoning in gevaar brengt, de eerstgenoemde de nietigverklaring van die verbintenis in de hoedanigheid van persoonlijke zekerheid kan vragen, wat niet het geval zou zijn voor de laatstgenoemde ?

La question préjudicielle invite la Cour à se prononcer sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution de l'article 335, § 3, du Code civil, dans sa version antérieure à son remplacement par la loi du 8 mai 2014, en ce que cette disposition créerait une différence de traitement injustifiée entre l'enfant mineur dont la filiation paternelle est établie après la filiation maternelle « qui, à l'intervention de ses parents, pourra porter le nom de son père par le biais d'une déclaration à l'Officier de l'Etat civil » et l'enfant majeur « qui ne dispose pas de cette possibilité et serait éventuellement contraint d'introduire une procédure administrative devant le Ministre de la Justice sans la certitude qu'elle aboutisse avec le coût qu'elle entraîne, le temps perdu ainsi que les éventuels désagréments de deux changements de noms successifs ».
In de prejudiciële vraag wordt het Hof verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 335, § 3, van het Burgerlijk Wetboek, in de versie vóór de vervanging ervan bij de wet van 8 mei 2014, in zoverre die bepaling een onverantwoord verschil in behandeling zou invoeren tussen het minderjarig kind wiens afstamming van vaderszijde komt vast te staan na de afstamming van moederszijde en « dat, na het optreden van zijn ouders, de naam van zijn vader zal kunnen dragen middels een verklaring aan de ambtenaar van de burgerlijke stand » en het meerderjarig kind « dat die mogelijkheid niet geniet en eventueel ertoe gedwongen zou zijn een administratieve procedure voor de minister van Justitie in te stellen, zonder de zekerheid dat zij tot een goed einde wordt gebracht, met de kostprijs die zij met zich meebrengt, de verloren tijd en de mogelijke hinder van twee opeenvolgende naamsveranderingen ».

La Cour est interrogée sur la compatibilité dudit article 2262bis, § 1, alinéa 2, du Code civil avec les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il créerait une différence de traitement en ce qui concerne l'interruption du délai de prescription entre, d'une part, les personnes lésées par une infraction en matière de concurrence et, d'autre part, les victimes d'une infraction pénale.
Het Hof wordt ondervraagd over de bestaanbaarheid van voormeld artikel 2262bis, § 1, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een verschil in behandeling met betrekking tot de stuiting van de verjaringstermijn zou doen ontstaan tussen, enerzijds, de benadeelden van een mededingingsinbreuk en, anderzijds, de slachtoffers van een misdrijf.

Le mouvement inverse, qui consiste à soustraire toutes les procédures en matière de décisions administratives aux tribunaux et à faire du Conseil d'État la seule instance compétente tant en ce qui concerne l'annulation qu'en ce qui concerne les intérêts civils, exigerait non seulement une modification exceptionnellement profonde de la Constitution, mais créerait en outre deux juridictions différentes pour statuer sur la responsabilité civile, l'une dans le cadre des litiges entre citoyens, l'autre dans le cadre des litiges entre les citoyens et les autorités.
De omgekeerde beweging, met name het onttrekken van alle gedingen over administratieve beslissingen aan de rechtbanken, waarbij de Raad van State als enige bevoegd zou worden voor zowel de vernietiging als de burgerlijke belangen, vergt niet alleen een uitzonderlijk ingrijpende grondwetswijziging, maar daarenboven creëert het twee verschillende rechtsinstanties die over de burgerrechtelijke aansprakelijk moeten oordelen. De ene in zaken tussen burgers, de andere in zaken tegen de overheid.

Alors que le Code civil ne fait aucune distinction entre la filiation naturelle et l'adoption plénière, on en créerait ici une nouvelle en considérant la filiation biologique comme la meilleure.
In het Burgerlijk Wetboek wordt geen onderscheid gemaakt tussen natuurlijke afstamming en volle adoptie.

Les questions préjudicielles portent sur la différence de traitement que l'article 1382 du Code civil créerait entre les tiers responsables d'un accident suivant que la victime serait un agent des services publics ou un travailleur du secteur privé, en ce que, selon la jurisprudence de la Cour de cassation, l'autorité publique pourrait, à l'encontre du tiers responsable ou de son assureur, exercer non seulement un recours subrogatoire mais aussi une action fondée sur l'article 1382 du Code civil, alors que cette dernière possibilité ne serait pas ouverte à un employeur du secteur privé.
De prejudiciële vragen hebben betrekking op het verschil in behandeling dat artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek zou invoeren onder de derden die aansprakelijk zijn voor een ongeval naargelang het slachtoffer een ambtenaar bij de overheid of een werknemer van de privésector zou zijn, in zoverre de overheid volgens de rechtspraak van het Hof van Cassatie tegen de aansprakelijke derde of diens verzekeraar niet alleen een subrogatoire vordering zou kunnen instellen, maar ook een vordering op grond van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, terwijl een werkgever van de privésector niet over die laatste mogelijkheid zou beschikken.

Les questions préjudicielles portent sur la différence de traitement que l'article 1382 du Code civil créerait entre les tiers responsables d'un accident suivant que la victime serait un agent des services publics ou un travailleur du secteur privé, en ce que, selon la jurisprudence de la Cour de Cassation, l'autorité publique pourrait, à l'encontre du tiers responsable ou de son assureur, exercer non seulement un recours subrogatoire mais aussi une action fondée sur l'article 1382 du Code civil, alors que cette dernière possibilité ne serait pas ouverte à un employeur du secteur privé.
De prejudiciële vragen hebben betrekking op het verschil in behandeling dat artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek zou invoeren onder de derden die aansprakelijk zijn voor een ongeval naargelang het slachtoffer een ambtenaar bij de overheid of een werknemer van de privésector zou zijn, in zoverre de overheid volgens de rechtspraak van het Hof van Cassatie tegen de aansprakelijke derde of diens verzekeraar niet alleen een subrogatoire vordering zou kunnen instellen, maar ook een vordering op grond van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, terwijl een werkgever van de privésector niet over die laatste mogelijkheid zou beschikken.

Il résulte des éléments contenus dans la motivation de la décision par laquelle la Cour est saisie que celle-ci est interrogée sur la différence de traitement que la disposition en cause créerait entre deux catégories de victimes d'actes intentionnels de violence dont l'auteur a été reconnu coupable par une décision définitive statuant sur l'action publique, suivant que cet auteur décède - en laissant des héritiers renonçant à sa succession - avant ou après qu'une décision a été rendue sur les intérêts civils, seules les victimes se trouvant dans la deuxième hypothèse ayant la possibilité d'attendre ladite décision pour introduire la demande visée à l'article 31, § 1, 4°, précité, dans un délai de trois ans à compter de cette décision.
Uit de elementen vervat in de motivering van de beslissing waarmee de zaak bij het Hof aanhangig is gemaakt, blijkt dat het Hof wordt ondervraagd over het verschil in behandeling dat de in het geding zijnde bepaling zou invoeren tussen twee categorieën van slachtoffers van opzettelijke gewelddaden waarvan de dader schuldig is bevonden door een definitieve beslissing waarmee uitspraak is gedaan over de strafvordering, naargelang die dader overlijdt - met erfgenamen die zijn nalatenschap verwerpen - vóór- of nadat een beslissing is gewezen over de burgerlijke belangen, waarbij alleen de slachtoffers die zich in de tweede situatie bevinden, op die beslissing kunnen wachten om het verzoek bedoeld in het voormelde artikel 31, § 1, 4°, binnen een termijn van drie jaar vanaf die beslissing in te dienen.

« L'article 442bis du Code pénal viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus isolément ou combinés avec les articles 6 et 7 de la Convention européenne des droits de l'homme et avec l'article 15 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques, fait à New York, en ce qu'il créerait une distinction entre une personne physique, d'une part, et une personne morale, d'autre part, en offrant une protection contre le harcèlement à la seule personne physique, alors qu'une personne morale ne bénéficie pas de cette protection ?
« Schendt artikel 442bis van het Strafwetboek, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 7 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en met artikel 15 van het Internationaal Verdrag inzake Burgerlijke en Politieke rechten, opgemaakt te New York, in zoverre het een onderscheid in het leven zou roepen tussen een natuurlijk persoon enerzijds en een rechtspersoon anderzijds door enkel een natuurlijk persoon bescherming te bieden tegen belaging, terwijl een rechtspersoon deze bescherming niet geniet ?

Elles ne pourront certes se fonder sur des éléments qui, tels le rapport psycho-médical ou le témoignage de agents des services de la protection de la jeunesse, ne sont rassemblés que parce que des mesures de protection sont envisagées; mais permettre à la partie civilement responsable d'utiliser de tels éléments impliquerait non seulement que ceux-ci puissent être utilisés à une autre fin que celle pour laquelle ils ont été établis (ainsi que cela a été exposé plus haut) mais créerait une différence de traitement difficilement justifiable entre les personnes dont la responsabilité civile serait mise en cause sur la base de l'article 1384, alinéas 2 et 5, du Code civil suivant que le mineur en cause aurait ou non fait l'objet de mesures de protection de la jeunesse, la possibilité d'utiliser les éléments d'un dossier de protection de la jeunesse constituant dans le premier cas un avantage certain.
Zij zullen weliswaar niet kunnen steunen op elementen die, zoals het medisch-psychologisch verslag of de getuigenis van ambtenaren van de diensten inzake jeugdbescherming, alleen werden verzameld omdat beschermende maatregelen werden overwogen; maar de burgerrechtelijk aansprakelijke partij in staat stellen dergelijke elementen aan te wenden, zou niet alleen inhouden dat die kunnen worden aangewend voor andere doeleinden dan die waarvoor zij werden ingewonnen (zoals dat hiervoor is uiteengezet), maar zou een moeilijk te verantwoorden verschil in behandeling invoeren onder de personen wier burgerrechtelijke aansprakelijkheid in het geding zou worden gebracht op grond van artikel 1384, tweede en vijfde lid, van het Burgerlijk Wetboek naargelang ten aanzien van de betrokken minderjarige al dan niet jeugdbeschermingsmaatregelen zouden zijn genomen; de mogelijkheid om de elementen van een jeugdbeschermingsdossier aan te wenden, vormt in het eerste geval een onbetwistbaar voordeel.