Cela peut vouloir dire plusieurs choses:-a) 2/3 de ceux qui présentent une souffrance significative ne sont pas pris en charge (ce qui ne veut pas dire que tous devraient l’être, mais que probablement une part d’entre eux ne bénéficient pas de soins adéquats) ; -b) qu’il y a lieu d’analyser la prescription des ‘calmants’ également en regard avec le seuil de souffrance de la population et pas seulement en comparaison avec les autres pays ; -c) que le seuil de souffrance mentale de la population en Belgique est important, et qu’il faut s’interroger au sein de la société sur les stratégies globales en mettre en oeuvre.
Dat kan verschillende zaken inhouden:-a) 2/3 van de personen die duidelijk verkeren in een stadium van psychische moeilijkheden wordt niet opgevangen (dat betekent dus waarschijnlijk dat ze niet allemaal een adequate verzorging
krijgen) ; -b) het voorschrijfgedrag voor ‘kalmeermiddelen’ moet worden geanalyseerd in vergelijking met de drempel voor problemen bij de bevolking en niet enkel in
vergelijking met de andere landen ; -c) de drempel voor mentale problemen bij de Belgische bevolking ligt hoog en de maatschappij moet zich buige
...[+++]n over de globale strategieën die moeten worden ontwikkeld. In haar evolutie wordt de maatschappij meer individualistisch en prestatiegericht.
