Vertaling van "traitement comparé aux patients " (Frans → Nederlands) :

Les patients avec un taux d'hémoglobine inférieur à 10,0 g/dl au début du traitement présentent un risque plus élevé de développer un taux d'hémoglobine inférieur à 8,0 g/dl au cours du traitement comparé aux patients avec un taux initial d'hémoglobine plus élevé (79,3 % versus 30,1 %).
Patiënten met een hemoglobinewaarde lager dan 10,0 g/dl bij de aanvang van de behandeling hebben een groter risico op de ontwikkeling van een hemoglobinewaarde lager dan 8,0 g/dl gedurende de behandeling in vergelijking met patiënten met een hogere hemoglobinewaarde in de uitgangssituatie (79,3% versus 30,1%).

L’étude visait à comparer Vidaza aux traitements classiques (traitement choisi pour chaque patient en fonction des pratiques locales et de l’état de santé du patient).
Het onderzoek vergeleek Vidaza met de conventionele behandeling (een behandeling afgestemd op elke individuele patiënt op basis van plaatselijke praktijken en de conditie van de patiënt).

L’isolement intermittent de SARM apparu sous traitement est survenu chez 7 % des patients traités par Cayston comparé à 1 % des patients traités par une solution de tobramycine pour nébulisation et l’isolement persistant de SARM apparu sous traitement est survenu chez 3 % des patients traités par Cayston comparé à aucun patient traité par une solution de tobramycine pour nébulisation.
Intermitterend isoleren van MRSA tijdens de behandeling kwam voor bij 7% van de met Cayston behandelde patiënten ten opzichte van 1% van de patiënten die met verneveloplossing met tobramycine werden behandeld, en aanhoudend isoleren van MRSA tijdens de behandeling kwam voor bij 3% van de met Cayston behandelde patiënten ten opzichte van geen enkele patiënt die met verneveloplossing met tobramycine werd behandeld.

L’étude devrait porter sur des patients réellement réfractaires aux autres traitements, ou devrait comparer directement Spanidin avec la cyclophosphamide (le traitement standard pour induire la rémission de la granulomatose de Wegener).
Bij deze studie zouden patiënten moeten worden betrokken die daadwerkelijk refractair zijn voor andere behandelingen, of waarbij Spanidin rechtstreeks met cyclofosfamide (de standaardbehandeling voor het onder controle brengen van Wegener’s granulomatosis) vergeleken zou moeten worden.

Cancers secondaires au traitement *Dans les essais cliniques menés chez des patients atteints d’un myélome, traités antérieurement par l’association lénalidomide/dexaméthasone, comparés aux témoins, les cas consistant principalement en épithélioma basocellulaire ou spinocellulaire.
Tweede primaire kwaadaardige tumoren *In klinische onderzoeken bij eerder met lenalidomide/dexamethason behandelde myeloompatiënten in vergelijking met de controlegroep, voornamelijk bestaande uit basaalcel of plaveiselcel huidkankers.

Au cours des études ultérieures, on a observé chez le patient pédiatrique âgé de plus de 7 ans de sexe masculin une réduction de la douleur après 9 et 12 mois de traitement par Replagal comparé aux valeurs initiales pré-thérapeutiques.
In vervolgonderzoek werd na 9 en 12 maanden behandeling met Replagal bij mannelijke pediatrische patiënten ouder dan 7 jaar een vermindering van de pijn waargenomen in vergelijking met de uitgangssituatie van voor de behandeling.

Deux études sur le traitement initial de l’hypertension et l’apparition d’accidents cardio-vasculaires ont été publiées à deux mois d’intervalle (décembre 2002 et février 2003): l’étude ALLHAT (chez plus de 30.000 patients, comparant le diurétique chlorthalidone, l’inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine lisinopril et l’antagoniste du calcium amlodipine) et l’étude ANBP2 (chez environ 6.000 patients, comparant le diurétique hydrochlorothiazide et l’inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine énalapril).
Met een tussentijd van twee maand (december 2002 en februari 2003) verschenen twee studies over de startbehandeling van hypertensie en het optreden van cardiovasculaire accidenten: de ALLHAT-studie (bij meer dan 30.000 patiënten, met vergelijking van het diureticum chloortalidon, de ACE-inhibitor lisinopril en de calciumantagonist amlodipine) en de ANBP2-studie (bij ongeveer 6.000 patiënten, met vergelijking van het diureticum hydrochloorthiazide en de ACE-inhibitor enalapril).

La cinquième étude, menée auprès de 713 patients qui n'avaient pas répondu au traitement sous comprimés à 80/12,5 mg, a comparé les effets chez les patients poursuivant le traitement à 80/12,5 mg par rapport à ceux qui passaient au comprimé à 80/25 mg.
In de vijfde studie werden de effecten vergeleken van doorbehandeling met de 80/12,5 mg-tabletten met overschakeling op de 80/25 mg-tabletten bij 713 patiënten die niet gereageerd hadden op de 80/12,5 mg-tabletten.

Une étude randomisée en double aveugle [ Arch Intern Med 2005; 165: 1714-20 a comparé chez 50 patients sans antécédent cardiaque deux façons différentes d’instaurer ce traitement: 25 patients ont reçu dès le début la dose d’entretien de lévothyroxine (0,0016 mg/kg/j.), les 25 autres patients ont reçu d’abord une plus faible dose de lévothyroxine (0,025 mg par jour) qui a ensuite été augmentée très lentement, à intervalle de 4 semaines, jusqu’à normalisation du taux de TSH.
In een gerandomiseerde dubbelblinde studie [ Arch Intern Med 2005; 165: 1714-20 ] werden bij 50 patiënten zonder cardiale antecedenten, twee manieren van starten van de behandeling vergeleken: 25 patiënten kregen van bij het begin de onderhoudsdosis levothyroxine (0,0016 mg/kg/dag), de 25 andere patiënten kregen eerst een lagere dosis levothyroxine (0,025 mg per dag) die vervolgens zeer traag, met intervallen van 4 weken, werd opgedreven tot normalisering van de TSH-spiegels optrad.

de données comparatives par rapport aux autres traitements proposés dans le traitement de l’ostéoporose, et de données quant à son innocuité à long terme, notamment en ce qui concerne le risque connu d’infections et de cancer avec certains anticorps monoclonaux.
gegevens t.o.v. andere voorgestelde behandelingen van osteoporose, en het gebrek aan gegevens in verband met de veiligheid op lange termijn, vooral wat betreft het gekende risico van infecties en kanker met bepaalde monoklonale antilichamen.