Vertaling van "poids du dose " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Troubles qui comportent certaines caractéristiques de l'anorexie mentale, mais dont le tableau clinique global ne justifie pas ce diagnostic. Exemple: l'un des symptômes-clés, telle une aménorrhée ou une peur importante de grossir, peut manquer alors qu'il existe une perte de poids nette et un comportement visant à réduire le poids. On ne doit pas faire ce diagnostic quand un trouble somatique connu pour entraîner une perte de poids est associé.
Omschrijving: stoornissen die voldoen aan enkele kenmerken van anorexia nervosa, maar waarvan het algehele klinische beeld die diagnose niet rechtvaardigt. Eén van de kernsymptomen, zoals duidelijke angst om dik te zijn of amenorroe, kan bijvoorbeeld afwezig zijn bij een duidelijk gewichtsverlies en gewichtsreducerend gedrag. Deze diagnose dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van lichamelijke ziekten waarvan bekend is dat ze gewichtsverlies geven.

Définition: Syndrome caractérisé par des accès répétés d'hyperphagie et une préoccupation excessive du contrôle du poids corporel, conduisant ` une alternance d'hyperphagie et de vomissements ou d'utilisation de laxatifs. Ce trouble comporte de nombreuses caractéristiques de l'anorexie mentale, par exemple une préoccupation excessive par les formes corporelles et le poids. Les vomissements répétés peuvent provoquer des perturbations électrolytiques et des complications somatiques. Dans les antécédents, on retrouve souvent, mais pas toujours, un épisode d'anorexie mentale, survenu de quelques mois à plusieurs années plus tôt. | Boulimie SAI Hyperorexia nervosa
Omschrijving: Bulimia nervosa is een syndroom dat wordt gekenmerkt door herhaalde aanvallen van overeten en een buitensporige preoccupatie met de beheersing van het lichaamsgewicht, leidend tot een patroon van overeten gevolgd door braken of gebruik van laxantia. Deze stoornis heeft vele psychische kenmerken met anorexia nervosa gemeen, onder andere een overmatige bezorgdheid met betrekking tot verschijning en lichaamsgewicht. Herhaaldelijk braken kan gemakkelijk aanleiding geven tot verstoringen van lichaamselektrolyten en lichamelijke complicaties. Vaak, maar niet altijd, vermeldt de voorgeschiedenis een vroegere episode van anorexia nervosa, waarbij het interval kan variëren van enkele maanden tot verscheidene jaren. | Neventerm: | boulimie NNO | hyperorexia nervosa

Définition: Troubles qui comportent certaines caractéristiques de la boulimie, mais dont le tableau clinique global ne justifie pas ce diagnostic. Exemple: accès hyperphagiques récurrents et utilisation excessive de laxatifs sans changement significatif de poids, ou sans préoccupation excessive des formes ou du poids corporels.
Omschrijving: Stoornissen die voldoen aan enkele kenmerken van bulimia nervosa, maar waarvan het algehele klinische beeld die diagnose niet rechtvaardigt. Er kan bijvoorbeeld sprake zijn van herhaalde aanvallen van overeten en bovenmatig gebruik van laxantia zonder gewichtsverandering van betekenis of de kenmerkende overdreven-bezorgdheid voor lichaamsvorm en gewicht kan afwezig zijn.

Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.
Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.

dénutrition légère (entre 75 et 90% du poids idéal)
lichte vorm van malnutritie, Gomez: 75% tot minder dan 90% van normaal gewicht

dénutrition modérée (entre 60 et 75% du poids idéal)
matige vorm van malnutritie, Gomez: 60% tot minder dan 75% van normaal gewicht

dose croissante | dose croissante (permettant d'obtenir un effet maximal)
initiële dosis | aanvankelijke hoeveelheid van een geneesmiddel

dose | dose
dosis | hoeveelheid van een geneesmiddel

lait pour bébés de bas poids de naissance
flesvoeding voor baby's met laag geboortegewicht

nourrisson à petit poids de naissance
laag geboortegewicht

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Voie et mode d’administration Posologie en utilisant le compte-gouttes du flacon : Dose de 0,2 mg de méloxicam/kg de poids corporel : Dose de 0,1 mg de méloxicam/kg de poids corporel : Dose de 0,05 mg de méloxicam/kg de poids corporel :
Wijze van gebruik en toedieningsweg Doseringsprocedures bij gebruik van het druppelopzetstukje van het flesje: Dosering van 0,2 mg meloxicam/kg lichaamsgewicht: 12 druppels /kg lichaamsgewicht Dosering van 0,1 mg meloxicam/kg lichaamsgewicht: 6 druppels /kg lichaamsgewicht Dosering van 0,05 mg meloxicam/kg lichaamsgewicht: 3 druppels /kg lichaamsgewicht

Posologie en utilisant le compte-gouttes du flacon : Dose de 0,2 mg de méloxicam/kg de poids corporel : Dose de 0,1 mg de méloxicam/kg de poids corporel : Dose de 0,05 mg de méloxicam/kg de poids corporel :
Doseringsprocedure bij gebruik van het druppelopzetstukje van het flesje Dosering van 0,2 mg meloxicam/kg lichaamsgewicht: 12 druppels /kg lichaamsgewicht Dosering van 0,1 mg meloxicam/kg lichaamsgewicht: 6 druppels /kg lichaamsgewicht Dosering van 0,05 mg meloxicam/kg lichaamsgewicht: 3 druppels /kg lichaamsgewicht

Dans une étude de surdosage où des doses 3 fois (5.8 à 11.8 mg/kg de poids corporel) et 5 fois (de 9.7 à 19.5 mg/kg de poids corporel) supérieures à la dose recommandée ont été administrées à des chiens sur une période de 6 mois, une augmentation dose-dépendante des troubles gastro-intestinaux a été observée, affectant tous les chiens du groupe ayant reçus la dose la plus forte.
In een overdoseringsstudie waarin 3 maal (5,8 tot 11,8 mg/kg lichaamsgewicht) en 5 maal (9,7 tot 19,5 mg/kg lichaamsgewicht) de aanbevolen dosering gedurende een periode van 6 maanden werd toegediend aan honden, werd een dosisgerelateerde toename van de maagdarmstoornissen geconstateerd die alle honden in de hoogste doseringsgroep trof.

Chez les porcelets, suite à l’administration par voie intramusculaire de la tildipirosine (à 3 reprises à 4 jours d’intervalle) à des doses de 8, 12 et 20 mg par kg de poids vif (2, 3 et 5 fois la dose recommandée), de légers signes transitoires de dépression ont été observés chez un porcelet de chacun des groupes à 8 et 12 mg par kg de poids vif, ainsi que chez 2 porcelets du groupe à 20 mg par kg de poids vif, après la première ou la seconde injection.
Bij biggen, leidt intramusculaire injectie van tildipirosine (bij drie behandelingen, met intervallen van 4 dagen) met 8, 12 en 20 mg/kg lichaamsgewicht (2, 3 en 5 maal de adviesdosering), tot een voorbijgaande sloomheid bij 1 big uit de respectievelijk 8 en 12 mg/kg lichaamsgewicht groepen en bij 2 biggen uit de 20 mg/kg lichaamsgewicht groep na eerste of tweede behandeling.

administrer deux fois la dose d'entretien. La suspension du conditionnement de 10 ml peut être administrée à l’aide de la plus petite seringue pour les chiens dont le poids vif est inférieur à 8 kg (une graduation correspondant à 0,5 kg de poids vif) ou de la plus grande seringue pour les chiens dont le poids vif est supérieur à 8 kg (une graduation correspondant à 2,0 kg de poids vif).
De suspensie van de verpakking met 10 ml kan toegediend worden met de kleinste spuit voor honden met een gewicht van minder dan 8 kg (één maatstreep stemt overeen met 0,5 kg lichaamsgewicht) of met de grootste spuit voor honden met een gewicht groter dan 8 kg (een maatstreep stemt overeen met 2,0 kg lichaamsgewicht).

Calculer la dose exacte en fonction du poids de l’animal, ou utiliser les doses suivantes recommandées pour les différentes catégories de poids :
Bereken ofwel de exacte dosis op basis van het individuele lichaamsgewicht, of gebruik de volgende aanbevolen doseringsvolumes voor de verscheidene gewichtsklassen:

La posologie recommandée est une dose initiale de 2 mg/kg de poids vif (2,0 ml/100 kg), suivie par une dose d’entretien de 1 mg/kg de poids vif (1,0 ml/100 kg) administrée toutes les 12 heures.
Een aanvangsdosis van 2 mg/kg (2,0 ml/100 kg) wordt geadviseerd, gevolgd door een onderhoudsdosis van 1 mg/kg (1,0 ml/100 kg) om de twaalf uur.

Il est dès lors conseillé, certainement chez les patients obèses, de calculer la dose de chloroquine et d’hydrochloroquine en se basant sur le poids de masse maigre (lean body mass; il s’agit du poids corporel total diminué de la masse grasse corporelle, peut être calculé p. ex. via www.medcalc.com/body.html sur base du sexe, de la taille et du poids corporel).
Er wordt dan ook aanbevolen om, zeker bij obese patiënten, de dosis chloroquine en hydroxychloroquine te berekenen op basis van het vetvrije lichaamsgewicht (lean body mass; dit is het totale lichaamsgewicht verminderd met de hoeveelheid lichaamsvet, bv. te berekenen via www.medcalc.com/body.html , op basis van geslacht, lengte en lichaamsgewicht).

C’est pourquoi, on considère comme sûre une valeur de 10% ou moins de la dose thérapeutique chez l’enfant; lorsque cette dose thérapeutique n’est pas connue, on prend la dose thérapeutique de l’adulte adaptée en fonction du poids.
Daarom wordt een waarde hiervoor van 10% of minder van de therapeutische dosis bij het kind als veilig aanzien; wanneer de therapeutische dosis bij het kind niet bekend is, neemt men de volwassen dosis aangepast aan het gewicht.

Chez les patients avec un faible risque thrombo-embolique, différentes options sont envisageables: (1) arrêt simple des antagonistes de la vitamine K; (2) arrêt des antagonistes de la vitamine K et substitution par une héparine de bas poids moléculaire à dose préventive; (3) diminution de la dose des antagonistes de la vitamine K 4 à 5 jours avant l’intervention, et administration éventuelle de vitamine K1 de façon à atteindre un INR entre 1,5 et 2.
Bij patiënten met een laag risico van trombo-embolie zijn er meerdere opties: (1) gewoon stoppen van de vitamine K-antagonist; (2) stoppen van de vitamine K-antagonist en substitutie met een heparine met laag moleculair gewicht aan preventieve dosis; (3) vermindering van de dosis van de vitamine K-antagonist 4 à 5 dagen vóór de ingreep, met eventueel toedienen van vitamine K1, tot een INR tussen 1,5 en 2 wordt bereikt.