Traduction de «hypertendus n’ayant pas de maladie rénale préalable apparente » (Français → Néerlandais) :

Certains patients hypertendus n’ayant pas de maladie rénale préalable apparente ont développé une augmentation des taux sanguins d’urée et de créatinine lorsque l’énalapril a été administré en association à un diurétique (voir rubrique 4.4 Mises en garde spéciales et précautions d’emploi, Maléate d’énalapril, Insuffisance rénale; Hydrochlorothiazide, Insuffisance rénale).
Sommige patiënten met hypertensie die geen duidelijke reeds bestaande nieraandoening hadden, ontwikkelden verhoogde waarden voor bloedureum en creatinine wanneer enalapril gelijktijdig met een diureticum werd gegeven (zie Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik, Enalaprilmaleaat, Gestoorde nierfunctie; Hydrochloorthiazide, Gestoorde nierfunctie in rubriek 4.4).

Chez certains patients hypertendus n’ayant aucune pathologie vasculaire rénale préalable, une augmentation des taux sanguins d’urée et de créatinine, habituellement faible et de nature transitoire, peut survenir, notamment en cas d’administration concomitante de Lisinopril et d’un diurétique.
Sommige hypertensieve patiënten die géén duidelijke preëxistente renale vasculaire ziekte hebben, hebben toename van ureum in het bloed en serumcreatinine ontwikkeld, gewoonlijk minder en van voorbijgaande aard, met name wanneer Lisinopril gelijktijdig met en diureticum wordt gegeven.

Certains patients hypertendus qui n’ont pas de maladie vasculaire rénale préexistante apparente développent des augmentations de l’azote uréique sanguin et de la créatinine sérique, habituellement mineures ou transitoires, lorsque le fosinopril est donné en même temps qu’un diurétique.
Sommige hypertensie-patiënten zonder vastgestelde vasculaire nieraandoening ontwikkelen een verhoging van het bloed ureum stikstof en het serumcreatinine, gewoonlijk beperkt en voorbijgaand, wanneer fosinopril gelijktijdig met een diureticum wordt toegediend.

Chez certains patients hypertendus sans maladie vasculaire rénale préexistante apparente, des cas d’augmentation de l'urémie et de la créatininémie, habituellement mineures et transitoires, ont été observés, en particulier lorsque ZESTRIL était associé à un diurétique.
Sommige hypertensieve patiënten die géén duidelijke preëxistente renale vasculaire ziekte hebben, hebben toename van ureum in het bloed en serumcreatinine ontwikkeld, gewoonlijk minder en van voorbijgaande aard, met name wanneer ZESTRIL gelijktijdig met en diureticum wordt gegeven.

Les paramètres standard de laboratoire (créatininémie et azote uréique du sang) ainsi que les paramètres cliniques relatifs à la fonction rénale doivent être évalués périodiquement, surtout dans le cas de patients recevant des perfusions fréquentes de pamidronate disodique pendant une période prolongée et chez les patients ayant une maladie rénale préalable ou une prédisposition à l’insuffisance rénale (ex. patients atteints de myélome multiple et/ou d’hypercalcémie d’origine tumorale).
Men dient bij de patiënt regelmatig standaard laboratoriumcontroles (serumcreatinine en BUN [Bloed urea nitrogen of ureum gebonden stikstof in bloed]) uit te voeren en de klinische nierfunctieparameters te checken, vooral bij die patiënten die vaak dinatriumpamidronaatinfusies over een lange periode krijgen, en bij patiënten met een reeds bestaande nieraandoening of een predestinatie voor nierfunctiestoornissen (bv. patiënten met multipel myeloom en/of tumorgeïnduceerde hypercalciëmie).

Certains patients ayant une hypertension ou une insuffisance cardiaque sans maladie rénale préexistante apparente ont développé une augmentation (> 1,25 fois la limite supérieure de la normale) des taux d’azote uréique du sang et des taux sériques de créatinine, généralement mineure et transitoire, surtout en cas d'administration concomitante de quinapril avec un diurétique.
Bij sommige patiënten met hypertensie of hartfalen zonder duidelijke, reeds bestaande nieraandoening zijn verhoogde concentraties ureumstikstof in het bloed en serumcreatinine waargenomen (> 1,25 keer de bovengrens van de normaalwaarde), die meestal minimaal en van voorbijgaande aard waren, vooral wanneer quinapril gelijktijdig met een diureticum werd toegediend.

Les effets à long terme (en moyenne 2,6 ans) d’Irbesartan EG sur la progression de la maladie rénale et la mortalité toute cause ont été étudiés chez 1715 patients hypertendus et diabétiques de type 2 ayant une protéinurie ≥900 mg/jour et une créatininémie comprise entre 1,0 et 3,0 mg/dl.
Bij 1. 715 hypertensieve patiënten met type 2-diabetes, proteïnurie ≥900 mg/dag en serumcreatininewaarden van 1,0–3,0 mg/dl, werden de langetermijneffecten (gemiddeld 2,6 jaar) van Irbesartan EG op de progressie van nefropathie en mortaliteit van eender welke oorsprong onderzocht.