Vertaling van "douleurs abdominales céphalées " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Douleur abdominale intense (avec contracture abdominale) (généralisée) (localisée)
ernstige buikpijn (gegeneraliseerd)(gelokaliseerd)(met défense musculaire)

Douleur abdominale et pelvienne
pijn in buik en bekken

Douleurs abdominales, autres et non précisées
overige en niet-gespecificeerde buikpijn

douleur abdominale inférieure
lage abdominale pijn

douleur abdominale à l'hypochondre droit
rechter hypochondriale pijn

douleur abdominale supérieure
pijn in bovenbuik

douleur abdominale
buikpijn

douleur abdominale due à l'accumulation de gaz
pijnlijke abdominale gasvorming

Définition: La plainte essentielle concerne une douleur persistante, intense, s'accompagnant d'un sentiment de détresse, non expliquée entièrement par un processus physiologique ou un trouble physique et survenant dans un contexte de conflits émotionnels et de problèmes psycho-sociaux suffisamment importants pour constituer la cause essentielle du trouble selon le clinicien. Le trouble assure habituellement au patient une aide et une sollicitude accrues de la part de son entourage et des médecins. Une douleur considérée comme psychogène mais survenant au cours d'un trouble dépressif ou d'une schizophrénie ne doit pas être classée ici. | Céphalées | Dorsalgie | psychogène(s) | Douleur somatoforme Psychalgie
Omschrijving: De belangrijkste klacht betreft hardnekkige, ernstige en kwellende pijn, die niet geheel verklaard kan worden door een fysiologisch proces of een lichamelijke ziekte en die optreedt in samenhang met emotionele conflicten of psychosociale problemen die de conclusie toelaten dat deze de belangrijkste oorzakelijke factoren zijn. Het gevolg is doorgaans een duidelijke toeneming van steun en aandacht, persoonlijk of medisch. Klasseer hier niet de pijn van verondersteld psychogene origine die optreedt in het verloop van depressieve stoornissen of schizofrenie. | Neventerm: | psychalgie | psychogene hoofdpijn | psychogene rugpijn | somatoforme pijnstoornis

Définition: Il existe des variations culturelles importantes dans les manifestations de ce trouble, qui comporte deux types essentiels, ayant de nombreux points communs. Dans le premier type, la caractéristique essentielle est une plainte concernant une fatigue accrue après des efforts mentaux, souvent associée à une certaine diminution des performances professionnelles et des capacités à faire face aux tâches quotidiennes. La fatigabilité mentale est décrite typiquement comme une distractibilité due à une intrusion désagréable d'associations et de souvenirs, une difficulté de concentration ou une pensée globalement inefficace. Dans le deuxième type, l'accent est mis sur des sensations de faiblesse corporelle ou physique et un sentiment d'épuisement après des efforts minimes, associés à des courbatures, des douleurs musculaires et une difficulté à se détendre. Les deux types comportent habituellement plusieurs autres sensations physiques désagréables, telles que des sensations vertigineuses, des céphalées de tension et une impression d'instabilité globale. Il existe par ailleurs souvent une inquiétude concernant une dégradation de la santé mentale et physique, une irritabilité, une anhédonie et des degrés variables de dépression et d'anxiété mineures. Il existe souvent une insomnie d'endormissement, une insomnie du milieu de la nuit ou une hypersomnie. | Syndrome asthénique
Omschrijving: Er komen aanzienlijke culturele verschillen voor bij de presentatie van deze stoornis en er komen twee hoofdvormen voor, met aanzienlijke overlap. Bij de ene vorm is het belangrijkste kenmerk een klacht over toegenomen vermoeidheid na geestelijke inspanning, dikwijls samengaand met enige afname in het efficiënt verrichten van de dagelijkse beroepsarbeid. De geestelijke vermoeibaarheid wordt op typerende wijze beschreven als een zich op onaangename wijze opdringen van verwarrende associaties of herinneringen, moeite met concentreren en algemeen inefficiënt denken. Bij de andere vorm ligt de nadruk op gevoelens van lichamelijke of fysieke zwakte en uitputting na slechts minimale inspanning, samengaand met een gevoel van spierkrampen en pijnen en onvermogen om te ontspannen. Bij beide vormen is een scala van andere onaangename-gevoelens van lichamelijke aard gebruikelijk, zoals duizeligheid, spanningshoofdpijnen en gevoelens van algemene onzekerheid. Bezorgdheid over afnemende geestelijke- en lichamelijke gezondheid, prikkelbaarheid, anhedonie en in geringe mate wisselende-depressiviteit en -angst komen alle veel voor. De eerste en middelste fasen van de slaap zijn vaak gestoord, maar hypersomnie kan ook opvallend zijn. | Neventerm: | vermoeidheidssyndroom

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Ces symptômes de sevrage observés sont: lassitude, nausée, vomissements, diarrhée, anorexie, douleurs abdominales, céphalées, tremblements, palpitations, douleurs musculaires.
Deze vastgestelde ontwenningsverschijnselen zijn: vermoeidheid, misselijkheid, braken, diarree, anorexia, buikpijn, hoofdpijn, tremor, palpitaties, spierpijn.

Population adulte 1200 à 1600 mg (sur une durée allant de 1 à 10 jours) : nausée, vomissements, diarrhées, rash, érythème, œdème, gonflement, fatigue, crampes musculaires, thrombopénie, pancytopénie, douleurs abdominales, céphalées, diminution de l’appétit.
Volwassen patiënten 1200 tot 1600 mg (duur varieert van 1 tot 10 dagen): Misselijkheid, braken, diarree, huiduitslag, erytheem, oedeem, zwelling, moeheid, spierkrampen, trombocytopenie, pancytopenie, buikpijn, hoofdpijn, verminderde eetlust.

Les symptômes sont une fièvre avec éruption cutanée, douleurs abdominales, céphalées, nausées et vomissements, signes d'atteinte hépatique.
De symptomen kunnen omvatten koorts met huiduitslag, buikpijn, hoofdpijn, nausea en braken, tekenen van leverbeschadiging.

Les symptômes très fréquents (pouvant toucher plus de 1 patient sur 10) non graves englobent les céphalées, nausées, douleurs abdominales, éruptions cutanées, maladies des articulations, douleurs articulaires, douleurs du dos, douleurs dans les bras ou les jambes, bouffées congestives, fièvre, frissons, augmentation de la fréquence cardiaque, élévation de la pression artérielle et réactions au niveau du site de perfusion.
Zeer vaak voorkomende, niet ernstige bijwerkingen (bij meer dan 1 op de 10 personen) zijn hoofdpijn, misselijkheid, buikpijn, uitslag, gewrichtsaandoeningen, gewrichtspijn, rugpijn, pijn in armen of benen, blozen, koorts, rillingen, verhoging van de hartslag, stijging van de bloeddruk, reactie rond de infusieplaats.

D’autres symptômes ont inclus : dyspnée légère ou modérée, hypoxie (diminution de la saturation en oxygène), constriction du pharynx, gêne thoracique, bouffées vasomotrices, prurit, urticaire, œdème du visage, œdème de Quincke, rhinite, bronchospasme, tachypnée, respiration sifflante, hypertension, hypotension, tachycardie, palpitations, douleur abdominale, nausée, vomissement, douleurs liées à la perfusion, dont douleur aux extrémités, myalgie, et céphalées.
Overige symptomen bestonden uit lichte of matige dyspneu, hypoxie (verminderde zuurstofsaturatie), een beklemmend gevoel op de keel, een ongemakkelijk gevoel op de borst, roodheid van het gezicht, pruritus, urticaria, oedeem van het gezicht, angioneurotisch oedeem, rhinitis, bronchospasmen, tachypneu, piepende ademhaling, hoge bloeddruk, lage bloeddruk, tachycardie, hartkloppingen, buikpijn, misselijkheid, braken, infusiegerelateerde pijn, waaronder pijn aan de extremiteiten, myalgie en hoofdpijn.

Les symptômes fréquents des réactions associées à la perfusion étaient : prurit, vomissements, douleurs abdominales, nausées, hypertension, céphalées, douleur thoracique, érythème, toux, hypotension, œdème de Quincke, difficultés respiratoires, tremblements, conjonctivite, malaise, bronchospasme et douleurs articulaires.
Vaak voorkomende symptomen van infusiereacties waren pruritus, braken, buikpijn, misselijkheid, hypertensie, hoofdpijn, pijn op de borst, erytheem, hoesten, hypotensie, angio-oedeem, ademnood, tremor, conjunctivitis, malaise, bronchospasme en artralgie.

Les effets indésirables (EI) les plus fréquemment rapportés étaient les suivants : céphalées, nausées, douleurs abdominales, éruptions cutanées, arthralgie, mal de dos, douleurs des extrémités, bouffées vasomotrices, pyrexie, réactions au site de perfusion, augmentation de la pression artérielle, diminution de la saturation en oxygène, tachycardie et frissons.
De meest voorkomende bijwerkingen van Aldurazyme waren: hoofdpijn, misselijkheid, buikpijn, uitslag, artralgie, rugpijn, pijn in de ledematen, roodheid in het gezicht, pyrexie, reacties rond de plaats van de infusie, verhoogde bloeddruk, afname van de zuurstofverzadiging, tachycardie en rillingen.

Affections psychiatriques Peu fréquent : Anxiété, troubles du sommeil Affections du système nerveux Fréquent : Céphalées Peu fréquent : Vertiges Affections oculaires Peu fréquent : Cataracte précoce, maculopathie Affections de l’oreille et du labyrinthe Peu fréquent : Perte d’audition Affections respiratoires, thoraciques et médiastinales Peu fréquent : Douleurs pharyngolaryngées Affections gastro-intestinales Fréquent : Diarrhées, constipation, vomissements, nausées, douleurs abdominales, ballonnements, dyspepsie Peu fréquent : Hémorragie digestives, ulcère gastrique (y compris ulcères multiples), ulcères duodénaux, gastrite Rare : Oesophagite Affections hépatobiliaires Fréquent : Augmentation des transaminases Peu fréquent : Hépatite, lithiase biliaire Fréquence Insuffisance hépatique 1 indéterminée : Affections de la peau et du tissu sous-cutané Fréquent : Eruption cutanée, prurit Peu fréquent : Troubles de la pigmentation Fréquence Syndrome de Stevens-Johnson 1 , vascularites leucocytoclastiques 1 , indéterminée : urticaire 1 , érythème polymorphe 1 , alopécie 1
Bloed- en lymfestelselaandoeningen Niet bekend: Pancytopenie 1 , trombocytopenie 1 , verergering anemie 1 Immuunsysteemaandoeningen Niet bekend: Overgevoeligheidsreacties (met inbegrip van anafylaxie en angiooedeem) 1 Psychische stoornissen Soms: Angst, slaapstoornissen Zenuwstelselaandoeningen Vaak: Hoofdpijn Soms: Duizeligheid Oogaandoeningen Soms: Immatuur cataract, maculopathie Evenwichtsorgaan- en ooraandoeningen Soms: Gehoorverlies Ademhalingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen Soms: Faryngolaryngeale pijn Maagdarmstelselaandoeningen Vaak: Diarree, obstipatie, braken, misselijkheid, buikpijn, zwelling van de buik, dyspepsie Soms: Gastro-intestinale bloedingen, maagzweer (waaronder multipele ulceraties), duodenumzweer, gastritis Zelden: Oesofagitis Lever- en galaandoeningen Vaak: Transaminasestijgingen Soms: Hepatitis, cholelithiasis Niet bekend: Leverfalen 1 Huid- en onderhuidaandoeningen Vaak: Rash, pruritus Soms: Pigmentatiestoornissen Niet bekend: Stevens-Johnson-syndroom 1 , leukocytoclastische vasculitis 1 , urticaria 1 , erythema multiforme 1 , alopecia 1 Nier- en urinewegaandoeningen Zeer vaak: Bloedcreatininestijgingen Vaak: Proteïnurie Soms: Renale tubulopathie (verworven Fanconi-syndroom), glycosurie Niet bekend: Acuut nierfalen 1 , tubulo-interstitiële nefritis 1 Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen Soms: Koorts, oedeem, moeheid

Les effets indésirables les plus fréquemment rapportés chez les patients résistants ou intolérants à un traitement antérieur par imatinib, traités par SPRYCEL, ont été: rétention hydrique (dont épanchement pleural), diarrhée, céphalée, nausée, rash cutané, dyspnée, hémorragie, fatigue, douleur musculo-squelettique, infection, vomissement, toux, douleur abdominale et pyrexie.
De frequentst gemelde bijwerkingen door patiënten die resistent of intolerant waren voor een voorafgaande behandeling met imatinib en die werden behandeld met SPRYCEL waren vochtretentie (waaronder pleurale effusie), diarree, hoofdpijn, misselijkheid, huiduitslag, kortademigheid, bloeding, vermoeidheid, pijn in de spieren, infectie, overgeven, hoesten, buikpijn en koorts.