Traduction de «donneurs infectés récemment et » (Français → Néerlandais) :

3.3.2 Test NAT versus sérologie lors du don de sang Les tests sérologiques classiques permettent de reconnaître et d’exclure la majorité des donneurs potentiels contaminés par le HIV, HCV ou HBV. Il reste toutefois un groupe de donneurs infectés récemment et donc non détectables au moyen des tests sérologiques classiques (fenêtre sérologique avant séroconversion) mais aussi des donneurs infectés de manière chronique par HBV chez lesquels l’antigène (Ag) n’est plus détectable.
3.3.2 NAT-testing versus serologie bij bloeddonatie Klassieke serologische tests laten toe om de meerderheid van de HIV, HCV of HBV besmette potentiële donoren te herkennen en te excluderen. Er blijft echter een groep van recent geïnfecteerde donoren die niet te detecteren zijn met de klassieke serologische tests (vensterperiode vóór seroconversie), maar ook chronisch met HBV geïnfecteerde donoren waarbij het antigeen (Ag) niet meer te detecteren is.

Une importante étude d’observation auprès de 52.650 donneurs américains a constaté d’autre part que la séroprévalence des infections transmissibles par transfusion (HBsAg, anti-HBc, HCV, HTLV, syphilis) et la prévalence de valeurs de l’ALT perturbées n’étaient pas plus élevées chez 197 donneurs hémochromatosiques que chez 50.079 donneurs exempts d’hémochromatose (Sanchez et al., 2001).
Anderzijds werd in een grote observationele studie bij 52.650 Amerikaanse bloedgevers vastgesteld dat de seroprevalentie van door transfusie overdraagbare infecties (HBsAg, anti-HBc, HCV, HTLV, syfilis) en de prevalentie van gestoorde ALT-waarden niet hoger waren bij 197 donoren met hemochromatose dan bij 50.079 donoren zonder hemochromatose (Sanchez et al., 2001).

L’intérêt de réaliser le test anti-HBc chez tous les donneurs qui ont été exclus temporairement en raison d’un risque d’infection par le virus HBV, serait d’empêcher de manière plus systématique que tout donneur ayant subi une séroconversion anti-HBc en absence d’anticorps anti-HBs ne revienne dans le pool des donneurs après son exclusion temporaire.
Het voordeel van het uitvoeren van de anti-HBc-test bij alle donoren die omwille van een infectierisico door het HBV-virus tijdelijk werden uitgesloten, zou erin bestaan meer systematisch te beletten dat elke donor die een anti-HBc-seroconversie in afwezigheid van anti-HBs antilichamen vertoond heeft, naar de donorpool terugkeert na zijn tijdelijke uitsluiting.

Il convient de noter que les recherches menées chez les donneurs de sang n’incluaient pas les autres virus répertoriés par Khan et al (2007) et plus récemment par Vetter et al (2010) et Siegel et al (2012): à savoir CMV, parvovirus B19, HEV, HGV, HPV. La plupart des cas cliniques relatés ont été observés chez des patients présentant une maladie avancée.
Op te merken valt dat de onderzoeken bij bloeddonoren geen betrekking hadden op de andere door Khan et al (2007) en meer recent door Vetter et al (2010) en Siegel et al (2012) geïnventariseerde virussen: CMV, parvovirus B19, HEV, HGV, HPV. Het merendeel van de gemelde klinische gevallen werd bij patiënten in een gevorderd stadium van de ziekte waargenomen.

Pour les donneurs de sang réguliers le CSS a récemment recommandé de porter la limite d’âge de 65 à 70 ans révolus (CSS, 2009b);
De HGR heeft onlangs aanbevolen om de leeftijdsgrens voor regelmatige donors van 65 tot de voleindiging van het 70 ste levensjaar op trekken (HGR, 2009b);

Dans une large enquête écrite anonyme auprès des donneurs de sang, Sanchez et al (2001) ont d’autre part constaté que des facteurs de risque de TTVI (transfusion transmissible viral infections) non mentionnés n’apparaissaient pas plus fréquemment chez les patients à HH que chez les donneurs sans problème de santé (respectivement 2,0 % et 3,1 %).
In een uitgebreide anonieme schriftelijke bevraging bij bloedgevers vonden Sanchez et al (2001) anderzijds dat niet gemelde risicofactoren voor TTVI (transfusion transmissible viral infections) niet frequenter voorkwamen bij de HH-patiënten dan bij niet-gezondheid-gerelateerde donoren (respectievelijk 2,0 % en 3,1 %).

21. En outre, étant donné que les donneurs d'organes sont souvent aussi donneurs de tissus et de cellules, il importe que les informations relatives aux incidents indésirables et aux infections puissent être reliées rapidement au don concerné et retransmises immédiatement au système de vigilance concernant les tissus prévu par la directive 2004/23/CE sur les tissus et les cellules. Actuellement, un tel système n'existe pas.
21. Aangezien orgaandonoren vaak ook weefsel- en celdonoren zijn, is het verder van belang dat informatie over ongewenste voorvallen en besmettingen snel naar een donatie getraceerd kunnen worden en onmiddellijk aan het vigilantiesysteem voor weefsels overeenkomstig Richtlijn 2004/23/EG worden doorgegeven. Zo’n systeem bestaat op dit moment nog niet.

Une étude canadienne montre que le risque d’une infection par HCV et HBV est plus élevé chez les donneurs post mortem de tête fémorale que chez les donneurs vivants.
Een studie uit Canada toont aan dat er een hoger risico is voor HCV en HBV infectie bij post mortem donoren dan bij levende femurkopdonoren.

Tenant compte des bovins les plus jeunes atteints cliniquement ou non d’ESB (cas cliniques enregistrés au Royaume-Uni avant 1997 et, plus récemment, cas subcliniques enregistrés au Japon), considérant l’hypothèse la plus probable d’une infection des bovins durant leur jeune âge [21] et considérant l’hypothèse d’une neuroinvasion à la moitié de la période d’incubation, une infectiosité non négligeable pourrait être détectée chez des bovins d’environ 12 mois.
Rekening houdend met de jongste runderen die al dan niet klinische besmet zijn met BSE (geregistreerd als klinisch besmet in het Verenigd Koninkrijk in 1997 en, meer recent, geregistreerd als subklinisch besmet in Japan), overwegende de meer waarschijnlijke hypothese van een besmetting van runderen op jonge leeftijd en overwegende de hypothese van een neuro-invasie halverwege de incubatieperiode, zou een niet-verwaarloosbare besmettelijkheid kunnen vastgesteld worden bij runderen van ongeveer 12 maanden.

Les auteurs d’articles publiés plus récemment dans le Lancet insistent en tout cas sur le fait que le risque d’infection du petit bassin suite à la mise en place d’un stérilet est faible.
De auteurs van recentere artikels in de Lancet benadrukken in ieder geval dat de verhoging van het risico van ontsteking van het kleine bekken te wijten aan het plaatsen van een spiraaltje gering is.