Vertaling van "des lymphomes chez les patients traités par remicade était plus " (Frans → Nederlands) :

Au cours des études cliniques de Remicade couvrant toutes les indications approuvées, l’incidence des lymphomes chez les patients traités par Remicade était plus élevée que celle attendue dans la population générale, mais la fréquence des lymphomes était rare.
Tijdens klinische onderzoeken met Remicade voor alle goedgekeurde indicaties was de incidentie van lymfoom bij met Remicade behandelde patiënten groter dan verwacht bij de algemene populatie, maar lymfoom kwam zelden voor.

Populations particulières Sujets âgés (≥ 65 ans) L’incidence des infections graves chez les patients de 65 ans ou plus traités par Remicade était plus importante que celle chez les patients de moins de 65 ans.
Oudere patiënten (≥ 65 jaar) De incidentie van ernstige infecties bij patiënten die met Remicade werden behandeld was hoger bij patiënten van 65 jaar of ouder dan bij patiënten jonger dan 65 jaar.

Au cours des études cliniques de Simponi de phase IIb et de phase III, l’incidence des lymphomes chez les patients traités par Simponi était plus élevée que celle attendue dans la population générale.
Bij het klinische fase IIb- en het fase III-onderzoek met Simponi was de incidentie van lymfomen bij de patiënten die met Simponi werden behandeld hoger dan te verwachten was bij de algemene populatie.

Dans une étude destinée à évaluer spécifiquement l'incidence de la toux chez les patients traités par losartan et chez ceux traités par IEC, celle-ci était comparable chez les patients traités par losartan ou hydrochlorothiazide et était significativement inférieure à celle des patients traités par IEC. De plus, dans une analyse globale de 16 essais cliniques en double aveugle chez 4131 patients, l'incidence de la toux rapportée spontanément était comparable chez les patients traités par le losartan (3,1 %) et chez ceux traités par placebo (2,6 %) ou hydrochlorothiazide (4,1 %), alors que l'incidence de la toux chez les patients traités par IEC était de 8,8 %.
In een onderzoek dat specifiek was opgezet om de incidentie van hoest te beoordelen bij patiënten die worden behandeld met losartan in vergelijking met patiënten die met ACE-remmers worden behandeld, was de incidentie van hoest die werd gemeld door patiënten die losartan of hydrochloorthiazide kregen ongeveer gelijk en significant lager dan bij patiënten die met een ACE-remmer werden behandeld. Daarnaast was in een algehele analyse van 16 dubbelblinde klinische studies bij 4131 patiënten de incidentie van spontaan gemelde hoest bij met losartan behandelde patiënten ongeveer gelijk (3,1 %) aan die bij patiënten die werden behandeld met placebo (2,6 %) of hydrochloorthiazide (4,1 %), terwijl de incidentie met ACE-remmers 8,8 % was.

De plus, depuis la commercialisation, de rares cas de lymphome T hépatosplénique ont été rapportés chez des patients atteints de la maladie de Crohn ou de rectocolite hémorragique et traités par Remicade, la majorité d’entre eux étant des adolescents ou de jeunes adultes de sexe masculin (voir rubrique 4.4).
Daarnaast zijn zeldzame post-marketing gevallen van hepatosplenisch T-cellymfoom gemeld bij patiënten met de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa die behandeld werden met Remicade, waarvan de meerderheid adolescente of jongvolwassen man was (zie rubriek 4.4).

Insuffisance cardiaque Dans une étude de Phase II évaluant Remicade dans l’insuffisance cardiaque congestive (ICC), une mortalité plus élevée due à l’aggravation de l’insuffisance cardiaque a été constatée chez les patients traités par Remicade, notamment chez ceux traités par la dose la plus élevée de 10 mg/kg (c’est-à-dire deux fois la dose maximale recommandée).
Hartfalen In een fase-II-onderzoek om Remicade te evalueren met betrekking tot congestief hartfalen (CHF) werd een hogere incidentie van overlijden ten gevolge van hartfalen vastgesteld bij patiënten die met Remicade behandeld werden, in het bijzonder bij degenen die behandeld werden met de hoge dosis van 10 mg/kg (d.w.z. twee keer de maximale goedgekeurde dosis).

Dans une étude clinique exploratoire évaluant l’utilisation de Remicade chez des patients atteints d’une bronchopneumopathie chronique obstructive (BPCO) modérée à sévère, plus de tumeurs malignes ont été rapportées chez les patients traités par Remicade que chez les patients du groupe contrôle.
Tijdens een verkennend klinisch onderzoek waarbij het gebruik van Remicade bij patiënten met matige tot ernstige chronische obstructieve longziekte (COPD) werd bestudeerd, werden meer maligniteiten gemeld bij met Remicade behandelde patiënten dan bij controlepatiënten.

Les notices des différents inhibiteurs du TNF mentionnent que, dans les études cliniques, l’incidence des affections malignes (en particulier des lymphomes) chez les patients traités était supérieure à celle observée dans les groupes de contrôle.
In de bijsluiters van de verschillende TNF-remmers wordt vermeld dat in de klinische studies de incidentie van maligniteiten (in het bijzonder lymfomen) bij de behandelde patiënten hoger was dan in de controlegroepen.

Dans une étude randomisée prospective récente, l’effet antiagrégant du clopidogrel, mesuré ex vivo, était significativement plus faible chez les patients traités par l’oméprazole que chez les patients traités par le pantoprazole [ J Am Coll Cardiol 2009; 54: 1149-53 ].
In een recente prospectieve gerandomiseerde studie was het anti-aggregerend effect van clopidogrel, gemeten ex vivo, significant lager bij de patiënten behandeld met omeprazol dan bij de patiënten behandeld met pantoprazol [ J Am Coll Cardiol 2009; 54: 1149-53 ].

Il est suggéré que l’emploi de ces médicaments est associé à un risque accru de lymphome [voir Folia de janvier 2010 ], mais il n’est pas clairement prouvé que ce risque soit plus élevé chez les patients traités par un inhibiteur du TNF que chez les autres patients souffrant de polyarthrite rhumatoïde indépendamment de tout traitement.
Er zijn suggesties dat het gebruik van deze geneesmiddelen geassocieerd is aan een verhoogd risico van lymfoom [zie Folia januari 2010 ], maar het is niet duidelijk bewezen dat dit risico hoger is bij patiënten behandeld met een TNF-remmer dan bij andere patiënten met reumatoïde artritis, wat ook de behandeling is.