Vertaling van "cutanée poids corporel plus " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Syndrome caractérisé par des accès répétés d'hyperphagie et une préoccupation excessive du contrôle du poids corporel, conduisant ` une alternance d'hyperphagie et de vomissements ou d'utilisation de laxatifs. Ce trouble comporte de nombreuses caractéristiques de l'anorexie mentale, par exemple une préoccupation excessive par les formes corporelles et le poids. Les vomissements répétés peuvent provoquer des perturbations électrolytiques et des complications somatiques. Dans les antécédents, on retrouve souvent, mais pas toujours, un épisode d'anorexie mentale, survenu de quelques mois à plusieurs années plus tôt. | Boulimie SAI Hyperorexia nervosa
Omschrijving: Bulimia nervosa is een syndroom dat wordt gekenmerkt door herhaalde aanvallen van overeten en een buitensporige preoccupatie met de beheersing van het lichaamsgewicht, leidend tot een patroon van overeten gevolgd door braken of gebruik van laxantia. Deze stoornis heeft vele psychische kenmerken met anorexia nervosa gemeen, onder andere een overmatige bezorgdheid met betrekking tot verschijning en lichaamsgewicht. Herhaaldelijk braken kan gemakkelijk aanleiding geven tot verstoringen van lichaamselektrolyten en lichamelijke complicaties. Vaak, maar niet altijd, vermeldt de voorgeschiedenis een vroegere episode van anorexia nervosa, waarbij het interval kan variëren van enkele maanden tot verscheidene jaren. | Neventerm: | boulimie NNO | hyperorexia nervosa

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Etant donné que celui-ci présente un rapport surface cutanée/poids corporel plus important que l'adulte, l'enfant peut être plus sensible que l'adulte à l'inhibition de l'axe hypothalamo-hypophyso-surrénalien et au syndrome de Cushing induits par les glucocorticoïdes.
Gezien kinderen een grotere verhouding huidoppervlak/lichaamsgewicht hebben dan volwassenen, kunnen kinderen gevoeliger zijn voor een inhibitie van de hypothalamus-hypofysebijnieras en voor het syndroom van Cushing tengevolge van glucocorticosteroïden dan volwassenen.

En cas d’infarctus aigu du myocarde avec sus-décalage du segment ST (STEMI) : La dose recommandée est une injection intraveineuse unique de 30 mg plus une dose d’1 mg par kg de poids corporel administrée par voie sous-cutanée, suivie d’une injection sous cutanée d’1 mg par kg de poids corporel toutes les 12 heures (avec une dose maximale de 100 mg de Clexane pour les 2 premières injections souscutanées, suivi d’injections sous-cutanées de 1 mg/kg de poids corporel pour les prochaines doses).
Bij acuut myocard infarct met een ST-segment elevatie (STEMI): De aanbevolen dosis is een eenmalige intraveneuze inspuiting van 30 mg samen met een subcutane inspuiting van 1 mg per kg lichaamsgewicht. Dit wordt gevolgd door een subcutane toediening van 1 mg per kg lichaamsgewicht om de 12 uur (met een maximumdosis van 100 mg Clexane voor elk van de eerste twee subcutane toedieningen, gevolgd door subcutane toedieningen van 1 mg/kg lichaamsgewicht voor de volgende doses).

Utiliser une injection sous-cutanée de 0,75 mg/kg de poids corporel toutes les 12 heures (avec une dose maximale de 75 mg de Clexane pour les 2 premières injections sous-cutanées, suivi d’injections sous-cutanées de 0,75 mg /kg de poids corporel pour les prochaines doses).
Gebruik een subcutane toediening van 0,75 mg/kg lichaamsgewicht om de 12 uur (met een maximumdosis van 75 mg Clexane voor elk van de eerste twee subcutane toedieningen, gevolgd door subcutane toedieningen van 0,75 mg/kg lichaamsgewicht voor de volgende doses).

Déficit de sécrétion de l’hormone de croissance La dose habituelle est de 0,17 à 0,23 mg/kg de poids corporel par semaine (soit environ 4,9 à 6,9 mg/m 2 de surface cutanée) administrée par voie S.C. en 6 à 7 injections (soit une injection quotidienne de 0,02 à 0,03 mg/kg de poids corporel ou 0,7 à 1,0 mg/m 2 de surface cutanée).
Groeihormoondeficiëntie Over het algemeen wordt per week een dosis toegediend van 0,17 - 0,23 mg/kg lichaamsgewicht (bij benadering overeenkomend met 4,9 mg/m² - 6,9 mg/m² lichaamsoppervlak), verdeeld over 6-7 subcutane injecties (equivalent met een dagelijkse injectie van 0,02 - 0,03 mg/kg lichaamsgewicht of 0,7 - 1,0 mg/m² lichaamsoppervlak). De totale dosis per week mag de 0,27 mg/kg lichaamsgewicht of 8 mg/m² lichaamsoppervlak niet overschrijden (equivalent met een dagelijkse injectie gaande tot ongeveer 0,04 mg/kg).

Syndrome de Turner La posologie habituelle est de 0,33 mg/kg de poids corporel par semaine (approximativement 9,86 mg/m 2 de surface corporelle) administrée par voie S.C. en 6 à 7 injections (soit une injection quotidienne de 0,05 mg/kg de poids corporel ou 1,40 à 1,63 mg/m 2 de surface cutanée).
Syndroom van Turner Over het algemeen wordt per week een dosis toegediend van 0,33 mg/kg lichaamsgewicht (bij benadering overeenkomend met 9,86 mg/m² lichaamsoppervlak), verdeeld over 6-7 subcutane injecties (equivalent met een dagelijkse injectie van 0,05 mg/kg lichaamsgewicht of 1,40 - 1,63 mg/m² lichaamsoppervlak).

Chez les patients de 1 à 12 ans, la dose unitaire parentérale maximale de FORTAL est de 1 mg par kg de poids corporel par voie sous-cutanée ou intramusculaire, et de 0,5 mg par kg de poids corporel par voie intraveineuse.
Bij kinderen van 1 tot 12 jaar is de maximale parenterale eenheidsdosis van FORTAL 1 mg per kg lichaamsgewicht via subcutane of intramusculaire weg, en 0,5 mg per kg lichaamsgewicht via intraveneuze weg.

Des suspensions orales de méloxicam pour chiens peuvent être utilisées pour la suite du traitement, 24 heures après l’injection, à la dose de 0,1 mg de méloxicam par kg de poids corporel. Réduction de la douleur postopératoire (pendant une durée de 24 heures): Injection intraveineuse ou sous-cutanée unique de 0,2 mg de méloxicam par kg de poids corporel (soit 0,4 ml/10 kg) avant l’intervention, par exemple lors de l’induction de l’anesthésie.
Voor het voortzetten van de behandeling kan gebruik worden gemaakt van meloxicam suspensie voor oraal gebruik voor honden, in een dosering van 0,1 mg meloxicam per kg lichaamsgewicht, 24 uur na toediening van de injectie.

Injection sous-cutanée unique de 0,2 mg de méloxicam par kg de poids corporel (soit 0,1 ml/kg de poids corporel) avant l’intervention, par exemple lors de l’induction de l’anesthésie.
Eénmalige subcutane injectie van 0,2 mg meloxicam per kg lichaamsgewicht (d.w.z. 0,1 ml/kg lichaamsgewicht), vóór de operatie, bijvoorbeeld bij de inductiefase van de anesthesie.

L’injection sous-cutanée unique de 0,3 mg de méloxicam par kg de poids corporel (soit 0,15 ml/kg de poids corporel) a aussi été démontrée comme sûre et efficace pour la réduction de la douleur et de l’inflammation postopératoires.
Het is aangetoond dat een éénmalige subcutane injectie van 0,3 mg meloxicam/kg lichaamsgewicht (d.w.z. 0,15 ml/kg lichaamsgewicht) veilig en effectief is voor de vermindering van post-operatieve pijn en ontsteking.

Effets indésirables escomptés Pendant un traitement par pramipexole, on s'attend à ce que les effets indésirables suivants apparaissent : rêves anormaux, amnésie, symptômes comportementaux de troubles du contrôle des impulsions et compulsions tels que boulimie, achats compulsifs, hypersexualité et jeu pathologique ; insuffisance cardiaque, confusion, constipation, délire, étourdissements, dyskinésies, dyspnée, fatigue, hallucinations, céphalées, hoquet, hyperkinésie, hyperphagie, hypotension, insomnie, troubles de la libido, nausées, paranoïa, œdème périphérique, pneumonie, prurit, éruption cutanée et autre hypersensibilité ; agitation, somnolence, endormissement soudain, syncope, troubles de la vue, y compris diplopie, vision floue et diminution de l'acuité visuelle, vomissements, diminution du poids corporel y compris diminution de l’appétit, augmentation du poids corporel.
Verwachte bijwerkingen De volgende bijwerkingen zijn te verwachten bij gebruik van pramipexol: abnormale dromen, amnesie, gedragssymptomen of stoornissen van de impulscontrole en dwanghandelingen zoals eetbuien, dwangmatig winkelen, hyperseksualiteit en pathologisch gokken; hartfalen, verwardheid, constipatie, wanen, duizeligheid, dyskinesie, dyspneu ,vermoeidheid, hallucinaties, hoofdpijn, hik, hyperkinesie, hyperfagie, hypotensie, insomnia, stoornissen van de libido, nausea, paranoia, perifeer oedeem, pneumonie, jeuk, uitslag en andere overgevoeligheidsreacties; rusteloosheid, slaperigheid, plotseling in slaap vallen, syncope, gezichtsstoornis met inbegrip van diplopie, wazig zicht en verminderde gezichtsscherpte, braken, gewichtsdaling waaronder verminderde eetlust, gewichtstoename.