Traduction de «chez le patient ne recevant pas de corticostéroïdes » (Français → Néerlandais) :

Chez le patient ne recevant pas de corticostéroïdes:
Bij patiënten die geen corticosteroïden krijgen:

Pour les patients ne recevant pas de corticostéroïdes
Voor patiënten die geen corticosteroïden krijgen:

Une augmentation de l’incidence des réactions au site d’injection a été observée chez les patients traités par Copaxone recevant simultanément des corticostéroïdes.
Er werd een verhoogde incidentie van reacties op de injectieplaats gezien bij patiënten die gelijktijdig met Copaxone en corticosteroïden werden behandeld.

Chez des patients asthmatiques sensibles à l’aspirine recevant simultanément des corticostéroïdes inhalés et/ou oraux, le traitement par montélukast a entraîné une amélioration significative du contrôle de l’asthme par rapport au placebo (VEMS: 8,55 % contre -1,74% par rapport aux valeurs initiales;
Bij aspirinegevoelige astmapatiënten die tegelijkertijd werden behandeld met inhalatie- en/of orale corticosteroïden en montelukast, kwam het astma significant beter onder controle dan in de placebogroep (ESW 8,55% vs.

Le risque d'hypokaliémie est le plus grand chez les patients atteints d'une cirrhose du foie, les patients subissant une diurèse rapide, les patients avec une prise orale inadéquate d'électrolytes et les patients recevant un traitement concomitant de corticostéroïdes ou de corticostimuline (voir rubrique 4.5).
Het risico van hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrose, bij patiënten met snelwerkende diurese, bij patiënten die onvoldoende elektrolyten binnenkrijgen en bij patiënten die een gelijktijdige behandeling met corticosteroïden of ACTH krijgen (zie rubriek 4.5).

Le risque d’hypokaliémie est surtout marqué chez les patients atteints d’une cirrhose hépatique, chez les patients avec diurèse importante, chez les patients qui reçoivent une quantité insuffisante d’électrolytes par voie orale et chez les patients recevant une thérapie concomitante par corticostéroïdes ou ACTH (voir rubrique 4.5).
Het risico op een hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrhose, een snelle diurese, bij patiënten die onvoldoende elektrolyten oraal innemen en patiënten die gelijktijdig behandeld worden met corticosteroïden of ACTH (zie rubriek 4.5).

Le risque d’hypokaliémie est surtout marqué chez les patients atteints d’une cirrhose hépatique, chez les patients avec une diurèse importante, chez les patients qui reçoivent une quantité insuffisante d’électrolytes par voie orale et chez les patients recevant une thérapie concomitante par corticostéroïdes ou ACTH (voir rubrique 4.5).
Het risico op een hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrhose, een snelle diurese, bij patiënten die onvoldoende elektrolyten oraal innemen en patiënten die gelijktijdig behandeld worden met corticosteroïden of ACTH (zie rubriek 4.5).

Ces réactions ont paru dépendantes de la dose et sont survenues à la même fréquence chez les patients recevant la dose recommandée de 0,05 mg/kg/jour de teduglutide et chez ceux recevant un placebo (des réactions au site d’injection ont été observées chez 12 % des patients recevant un placebo, 12 % de ceux recevant 0,05 mg/kg/jour de teduglutide et 41 % de ceux recevant 0,10 mg/kg/jour de teduglutide).
De reacties leken dosisafhankelijk te zijn en traden op met dezelfde frequentie bij patiënten die de aanbevolen dosis teduglutide van 0,05 mg/kg/dag kregen als bij patiënten die een placebo kregen (reacties op de injectieplaats werden ervaren door 12% van de patiënten behandeld met placebo, door 12% van de patiënten die 0,05 mg/kg/dag teduglutide kregen en door 41% van de patiënten die 0,10 mg/kg/dag teduglutide kregen).

La dose maximale recommandée par jour est de 40 mg par kilogramme de poids corporel pour les patients recevant des transfusions sanguines régulières, de 20 mg par kilogramme de poids corporel pour les patients adultes ne recevant pas de transfusions sanguines régulières et de 10 mg par kilogramme de poids corporel pour les patients pédiatriques ne recevant pas de transfusions sanguines régulières.
De maximale aanbevolen dagelijkse dosis is 40 mg per kilogram lichaamsgewicht voor patiënten die regelmatig bloedtransfusies krijgen, 20 mg per kilogram lichaamsgewicht voor volwassen patiënten die niet regelmatig bloedtransfusies krijgen en 10 mg per kilogram lichaamsgewicht voor kinderen die niet regelmatig bloedtransfusies krijgen.

Chez les patients présentant un syndrome de Lennox-Gastaut, les taux d’arrêt du traitement dus à des effets indésirables ont été de 8,2 % chez les patients recevant le rufinamide et de 0 % chez les patients recevant le placebo.
Het percentage bij het syndroom van Lennox-Gastaut dat stopte als gevolg van bijwerkingen was 8,2% voor patiënten die rufinamide ontvingen en 0% voor patiënten die placebo ontvingen.