Traduction de «ces patients théoriquement » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

patient | patient
patiënt | zieke

complications dues à un appareillage médical incidents survenus au patient au cours d'actes médicaux et chirurgicaux substance médicamenteuse appropriée et correctement administrée à dose thérapeutique ou prophylactique, mais cause d'un effet indésirable quelconque réactions anormales de patients ou complications tardives causées par des interventions médicales et chirurgicales, sans mention d'incident au cours de l'intervention
complicaties van medische hulpmiddelen | genees- en heelkundige verrichtingen als oorzaak van afwijkende reactie van patiënt, of van latere complicatie, zonder vermelding van afwijkende gang van zaken tijdens verrichting | juist geneesmiddel op juiste wijze toegediend in therapeutische of profylactische dosering als oorzaak van elk ongewenst gevolg | ongelukken met patiënten tijdens genees- en heelkundige behandeling

Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa
Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa

enseignement au patient concernant la déclaration des droits du patient
patiënteneducatie over rechten van patiënt

théorique
theoretisch | wat niet in de werkelijkheid voorkomt

double aveugle (en-) | ni les patients ni les médecins ne connaissent la nature des traitements administrés
dubbelblind | zonder medeweten van de zieke en de arts

risque (patient à-) | à risque
risicopatiënt | patiënt die gevaar loopt om ziek te worden

baigner le patient
bad geven aan patiënt

habiller/déshabiller un patient
aankleden patiënt

moniteur de fréquence cardiaque au chevet du patient
hartslagmonitor aan bed

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Le VEMS moyen initial était de 84,2 % (de 44,0 % à 133,8 %) de la valeur théorique et l’âge moyen était de 9 ans (de 6 à 12 ans) ; 8 (30,8 %) patients du groupe placebo et 4 (15,4 %) patients du groupe ivacaftor présentaient un VEMS initial inférieur à 70 % de la valeur théorique.
Op baseline was de gemiddelde voorspelde FEV 1 84,2% (bereik: 44,0% tot 133,8%) en de gemiddelde leeftijd was 9 jaar (bereik: 6 tot 12 jaar); 8 (30,8%) patiënten in de placebogroep en 4 (15,4%) patiënten in de ivacaftor-groep hadden een FEV 1 minder dan 70% voorspeld op baseline.

La différence entre ivacaftor et placebo de la variation absolue moyenne (IC à 95 %) du VEMS en pourcentage de la valeur théorique entre la Semaine 24 et la valeur initiale chez les patients dont le VEMS initial était supérieur à 90 % de la valeur théorique dans l’étude 2 était de 6,9 % (-3,8 ; 17,9).
Het behandelingsverschil tussen ivacaftor en placebo voor de gemiddelde absolute verandering (95% BI) in procent voorspeld FEV 1 vanaf baseline t/m week 24 bij patiënten met baseline voorspeld FEV 1 hoger dan 90% in onderzoek 2 was 6,9 procentpunten (-3,8; 17,6).

Les facteurs de risque des pneumonies chez les patients atteints de BPCO traités par furoate de fluticasone/vilanterol sont : les fumeurs, les patients avec des antécédents de pneumonie, les patients ayant un indice de masse corporelle < 25 kg/m 2 et les patients avec un VEMS < 50% de la valeur théorique (Volume expiratoire maximal par seconde).
Risicofactoren voor pneumonie bij patiënten met COPD die fluticasonfuroaat/vilanterol krijgen, zijn onder andere huidige rokers, patiënten met een geschiedenis van een eerdere pneumonie, patiënten met een 'body mass index' < 25 kg/m 2 en patiënten met een eensecondewaarde (FEV 1 ) < 50% van de voorspelde waarde.

Chez les patients ayant reçu le placebo dans l’étude 2, 24 semaines de traitement par l’ivacaftor dans l’étude 4 (22 patients) ont entraîné une amélioration de 8,1 points en pourcentage de la variation absolue moyenne du VEMS, exprimé en pourcentage de la valeur théorique, jusqu’à la Semaine 24, comparable à celle observée chez les patients traités par l’ivacaftor dans l’étude 2 contrôlée contre placebo.
Bij patiënten die in onderzoek 2 werden behandeld met placebo, resulteerde de 24 weken durende behandeling met ivafactor in onderzoek 4 (22 patiënten) in een verbetering in de gemiddelde absolute verandering in procent voorspeld FEV 1 tot en met week 24 van 8,1 procentpunten overeenkomend met het opgemerkte bij patiënten die werden behandeld met ivacaftor in het placebogecontroleerde onderzoek.

Chez les patients ayant reçu le placebo dans l’étude 1, 48 semaines de traitement par l’ivacaftor dans l’étude 4 (63 patients) ont entraîné une amélioration de 9,4 points en pourcentage de la variation absolue moyenne du VEMS, exprimé en pourcentage de la valeur théorique, jusqu’à la Semaine 48, comparable à celle observée chez les patients traités par l’ivacaftor dans l’étude 1 contrôlée contre placebo.
Bij patiënten die in onderzoek 1 werden behandeld met placebo, resulteerde de 48 weken durende behandeling met ivacaftor in onderzoek 4 (63 patiënten) in een verbetering in de gemiddelde absolute verandering in procent voorspeld FEV 1 tot en met week 48 van 9,4 procentpunten, gelijk aan die, die werd geobserveerd bij patiënten die werden behandeld met ivacaftor in het met placebo gecontroleerde onderzoek.

Peu de données sont disponibles chez les patients présentant un volume expiratoire maximum seconde (VEMS) inférieur à 40 % de la valeur théorique (4 patients traités pendant 96 semaines et 8 patients traités pendant 48 semaines).
Er zijn beperkte gegevens beschikbaar bij patiënten met procent voorspelde FEV 1 (gedurende de eerste seconde uitgeademd geforceerd expiratoir volume) van minder dan 40% (4 patiënten die gedurende 96 weken werden behandeld en 8 patiënten die gedurende 48 weken werden behandeld).

Toutes les interventions où du Cidex défectueux a été utilisé ne mènent pas à une infection : seule une quantité minime d’interventions implique un patient de référence (PR) infecté, ce dernier peut théoriquement transmettre l’infection à un autre patient (P1).
Niet elke ingreep waarbij Cidex in gebreke bleef kan tot infectie leiden: slechts bij een kleine minderheid van de ingrepen is een geïnfecteerde index-patiënt (IP) betrokken, die een infectie theoretisch kan overdragen naar een volgende patiënt (P1).

Le critère d’efficacité prédéfini principal, à savoir la variation de la valeur de base dans le VEMS (ml) de la population définie «en intention de traiter modifiée» (n = 269 patients dans l’étude DPM-CF- 301 et n= 297 patients dans l’étude DPM-CF-302), par rapport à celui du groupe témoin après 26 semaines de traitement, est présenté au tableau 1, en même temps que le VEMS exprimé en pourcentage de variation absolue et de variation relative théorique.
Het primaire, vooraf gespecificeerde eindpunt, d.w.z. de verandering vanaf baseline in het FEV 1 (ml), in de gemodificeerde ITT-populatie (mITT-populatie) (n=269 en 297 in respectievelijk onderzoek DPM-CF-301 en DPM-CF-302) in vergelijking met controle gedurende de periode van 26 weken wordt weergegeven in tabel 1 naast het FEV 1 gepresenteerd als absolute en relatieve verandering van het percentage van voorspeld.

Or, les groupes O, du fait de l’absence d’expression de fucosyl-transférase ont une activité diminuée du facteur de von Willebrand, c'est-à-dire un risque théorique de saignement accru et d’accident thromboembolique réduit par rapport à un patient de groupe A ou B. Les patients qui ont reçu les concentrés les plus frais, majoritairement de groupe O, étaient peut être moins susceptibles de complications thromboemboliques.
De O-groepen hebben door de afwezigheid van de expressie van fucosyl-transferase een verminderde activiteit van de von Willebrandfactor; dit houdt een theoretisch risico van toegenomen bloedingen en trombo-embolisch accident in, ten opzichte van een patiënt uit de A- of B-groep. De patiënten die de meest verse concentraten kregen, in hoofdzaak die uit de O-groep, waren misschien minder vatbaar voor trombo-embolische verwikkelingen.

La décision de transfuser ou non ne pouvant être imposée par un processus d’attribution, une étude prospective sera confrontée au sort statistique à réserver aux patients non transfusés: sortie de l’étude et création d’un biais au moins théorique, ou respect du principe de l’intention to treat avec réduction corrélée des odds ratios. ▪ Les études portant sur les lésions de stockage constituent en quelque sorte un sousgroupe des études générales sur les effets de la transfusion, il est donc attendu que la valeur statistique des résultats obtenus ne soit guère éloignée à protocole comparable.
Daarom kampt een prospectieve studie met het statistisch lot voor te behouden voor niet-getransfundeerde patiënten: het uitvallen uit de studie en ontstaan van een minstens theoretische bias of naleven van het principe van intention to treat met gecorreleerde reductie van odds ratios. ▪ De studies inzake storage lesion vormen in zekere zin een subgroep bij de algemene studies over transfusie-effecten, het valt dus te verwachten dat de statistische waarde van de resultaten niet echt zullen verschillen bij toepassing van een gelijkaardig protocol.