Traduction de «ayant un poids corporel » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Syndrome caractérisé par des accès répétés d'hyperphagie et une préoccupation excessive du contrôle du poids corporel, conduisant ` une alternance d'hyperphagie et de vomissements ou d'utilisation de laxatifs. Ce trouble comporte de nombreuses caractéristiques de l'anorexie mentale, par exemple une préoccupation excessive par les formes corporelles et le poids. Les vomissements répétés peuvent provoquer des perturbations électrolytiques et des complications somatiques. Dans les antécédents, on retrouve souvent, mais pas toujours, un épisode d'anorexie mentale, survenu de quelques mois à plusieurs années plus tôt. | Boulimie SAI Hyperorexia nervosa
Omschrijving: Bulimia nervosa is een syndroom dat wordt gekenmerkt door herhaalde aanvallen van overeten en een buitensporige preoccupatie met de beheersing van het lichaamsgewicht, leidend tot een patroon van overeten gevolgd door braken of gebruik van laxantia. Deze stoornis heeft vele psychische kenmerken met anorexia nervosa gemeen, onder andere een overmatige bezorgdheid met betrekking tot verschijning en lichaamsgewicht. Herhaaldelijk braken kan gemakkelijk aanleiding geven tot verstoringen van lichaamselektrolyten en lichamelijke complicaties. Vaak, maar niet altijd, vermeldt de voorgeschiedenis een vroegere episode van anorexia nervosa, waarbij het interval kan variëren van enkele maanden tot verscheidene jaren. | Neventerm: | boulimie NNO | hyperorexia nervosa

Définition: Troubles qui comportent certaines caractéristiques de la boulimie, mais dont le tableau clinique global ne justifie pas ce diagnostic. Exemple: accès hyperphagiques récurrents et utilisation excessive de laxatifs sans changement significatif de poids, ou sans préoccupation excessive des formes ou du poids corporels.
Omschrijving: Stoornissen die voldoen aan enkele kenmerken van bulimia nervosa, maar waarvan het algehele klinische beeld die diagnose niet rechtvaardigt. Er kan bijvoorbeeld sprake zijn van herhaalde aanvallen van overeten en bovenmatig gebruik van laxantia zonder gewichtsverandering van betekenis of de kenmerkende overdreven-bezorgdheid voor lichaamsvorm en gewicht kan afwezig zijn.

Définition: Il existe des variations culturelles importantes dans les manifestations de ce trouble, qui comporte deux types essentiels, ayant de nombreux points communs. Dans le premier type, la caractéristique essentielle est une plainte concernant une fatigue accrue après des efforts mentaux, souvent associée à une certaine diminution des performances professionnelles et des capacités à faire face aux tâches quotidiennes. La fatigabilité mentale est décrite typiquement comme une distractibilité due à une intrusion désagréable d'associations et de souvenirs, une difficulté de concentration ou une pensée globalement inefficace. Dans le deuxième type, l'accent est mis sur des sensations de faiblesse corporelle ou physique et un sentiment d'épuisement après des efforts minimes, associés à des courbatures, des douleurs musculaires et une difficulté à se détendre. Les deux types comportent habituellement plusieurs autres sensations physiques désagréables, telles que des sensations vertigineuses, des céphalées de tension et une impression d'instabilité globale. Il existe par ailleurs souvent une inquiétude concernant une dégradation de la santé mentale et physique, une irritabilité, une anhédonie et des degrés variables de dépression et d'anxiété mineures. Il existe souvent une insomnie d'endormissement, une insomnie du milieu de la nuit ou une hypersomnie. | Syndrome asthénique
Omschrijving: Er komen aanzienlijke culturele verschillen voor bij de presentatie van deze stoornis en er komen twee hoofdvormen voor, met aanzienlijke overlap. Bij de ene vorm is het belangrijkste kenmerk een klacht over toegenomen vermoeidheid na geestelijke inspanning, dikwijls samengaand met enige afname in het efficiënt verrichten van de dagelijkse beroepsarbeid. De geestelijke vermoeibaarheid wordt op typerende wijze beschreven als een zich op onaangename wijze opdringen van verwarrende associaties of herinneringen, moeite met concentreren en algemeen inefficiënt denken. Bij de andere vorm ligt de nadruk op gevoelens van lichamelijke of fysieke zwakte en uitputting na slechts minimale inspanning, samengaand met een gevoel van spierkrampen en pijnen en onvermogen om te ontspannen. Bij beide vormen is een scala van andere onaangename-gevoelens van lichamelijke aard gebruikelijk, zoals duizeligheid, spanningshoofdpijnen en gevoelens van algemene onzekerheid. Bezorgdheid over afnemende geestelijke- en lichamelijke gezondheid, prikkelbaarheid, anhedonie en in geringe mate wisselende-depressiviteit en -angst komen alle veel voor. De eerste en middelste fasen van de slaap zijn vaak gestoord, maar hypersomnie kan ook opvallend zijn. | Neventerm: | vermoeidheidssyndroom

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Deux grands essais sur le terrain ont été réalisés, l'un en Europe et l'autre aux États-Unis, sur des chiens en bonne santé ayant un poids corporel 20 % supérieur au poids corporel recommandé.
Er zijn twee grote praktijkonderzoeken uitgevoerd, één in Europa en één in de VS, bij gezonde honden met een lichaamsgewicht dat 20% boven het aanbevolen lichaamsgewicht lag.

Pour le tiers restant, le seuil pour l’autogreffe ayant été fixé à 2 x 10 7 CN/kg, 99 % de ceux-ci conviennent pour des enfants ayant un poids corporel de 20 kg, mais, ce chiffre chute à 39 % lorsque celui-ci atteint 60 kg.
Wat het resterende derde van de eenheden betreft, werd de drempel voor autologe transplantatie vastgelegd op 2 x 10 7 KC/Kg, wat betekent dat 99 % daarvan geschikt zijn voor kinderen met een lichaamsgewicht van 20 Kg, maar dit aantal zakt naar 39 % wanneer het lichaamsgewicht 60 Kg bereikt.

Par conséquent, les chiens traités ayant un poids corporel supérieur à 20 kg doivent rester à la clinique pendant les 48 heures qui suivent l'application.
Daarom worden behandelde honden die meer dan 20 kg wegen gedurende 48 uur in de dierenkliniek gehouden na toediening van het geneesmiddel.

Les chiens ayant un poids corporel supérieur à 20 kg doivent rester à la clinique pendant 48 heures minimum après l’application.
Honden die meer dan 20 kg wegen, dienen minimaal 48 uur in de dierenkliniek te blijven na de toediening.

Dans une étude de surdosage où des doses 3 fois (5.8 à 11.8 mg/kg de poids corporel) et 5 fois (de 9.7 à 19.5 mg/kg de poids corporel) supérieures à la dose recommandée ont été administrées à des chiens sur une période de 6 mois, une augmentation dose-dépendante des troubles gastro-intestinaux a été observée, affectant tous les chiens du groupe ayant reçus la dose la plus forte.
In een overdoseringsstudie waarin 3 maal (5,8 tot 11,8 mg/kg lichaamsgewicht) en 5 maal (9,7 tot 19,5 mg/kg lichaamsgewicht) de aanbevolen dosering gedurende een periode van 6 maanden werd toegediend aan honden, werd een dosisgerelateerde toename van de maagdarmstoornissen geconstateerd die alle honden in de hoogste doseringsgroep trof.

La dose maximale recommandée par jour est de 40 mg par kilogramme de poids corporel pour les patients recevant des transfusions sanguines régulières, de 20 mg par kilogramme de poids corporel pour les patients adultes ne recevant pas de transfusions sanguines régulières et de 10 mg par kilogramme de poids corporel pour les patients pédiatriques ne recevant pas de transfusions sanguines régulières.
De maximale aanbevolen dagelijkse dosis is 40 mg per kilogram lichaamsgewicht voor patiënten die regelmatig bloedtransfusies krijgen, 20 mg per kilogram lichaamsgewicht voor volwassen patiënten die niet regelmatig bloedtransfusies krijgen en 10 mg per kilogram lichaamsgewicht voor kinderen die niet regelmatig bloedtransfusies krijgen.

Voie et mode d’administration Posologie en utilisant le compte-gouttes du flacon : Dose de 0,2 mg de méloxicam/kg de poids corporel : Dose de 0,1 mg de méloxicam/kg de poids corporel : Dose de 0,05 mg de méloxicam/kg de poids corporel :
Wijze van gebruik en toedieningsweg Doseringsprocedures bij gebruik van het druppelopzetstukje van het flesje: Dosering van 0,2 mg meloxicam/kg lichaamsgewicht: 12 druppels /kg lichaamsgewicht Dosering van 0,1 mg meloxicam/kg lichaamsgewicht: 6 druppels /kg lichaamsgewicht Dosering van 0,05 mg meloxicam/kg lichaamsgewicht: 3 druppels /kg lichaamsgewicht

Les doses minimales recommandées sont de 3 mg d’emodepside/kg de poids corporel et 12 mg de praziquantel/kg de poids corporel, soit 0,14 ml de Profender/kg de poids corporel.
De aanbevolen minimale dosis is 3 mg/kg lichaamsgewicht emodepside en 12 mg/kg lichaamsgewicht praziquantel, equivalent met 0,14 ml/kg lichaamsgewicht Profender.

L’apport moyen en caféine chez les hommes se situe entre 1,21 et 2,16 mg/kg de poids corporel par jour (tableau 1) en fonction de la tranche d’âge tandis que chez les femmes, il varie de 0,91 à 2,33 mg/kg de poids corporel par jour (tableau 2).
De gemiddelde cafeïne-inname bedraagt tussen 1.21 en 2.16 mg/kg lichaamsgewicht per dag (Tabel 1) voor mannen afhankelijk van de leeftijdsgroep en voor vrouwen tussen 0.91 en 2.33 mg/kg lichaamsgewicht per dag (Tabel 2).

Le comité conjoint d’experts FAO/WHO (JECFA, 2006b et 2006c) s’est penché à plusieurs reprises sur les xanthophylles et a proposé une DJA pour la lutéine (extraite de Tagetes erecta) de 0 à 2 mg/kg de poids corporel/jour, valeur basée sur un NOAEL de 200 mg/kg poids corporel/jour et un facteur de sécurité de 100.
Het gezamenlijk comité van experts FAO/WHO (JECFA, 2006b en 2006c) heeft zich herhaaldelijk gebogen over de xanthofyllen en heeft voor luteïne (uit Tagetes erecta) een ADI van 0 tot 2 mg/kg lichaamsgewicht/dag voorgesteld, een waarde gebaseerd op een NOAEL-waarde van 200 mg/kg lichaamsgewicht/dag en een veiligheidsfactor van 100.