Vertaling van "islamic law " (Engels → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Islamic law [ Moslem law | Muslim law | sharia ]
islamitisch recht [ sharia ]

Islamic finance [ Islamic bank | Islamic banking | Islamic financial system | [http ...]
islamitisch bankieren [ halal bankieren | islamitische bank | islamitisch financieel stelsel | islamitisch financieel systeem ]

Da'esh | Da'ish | Islamic State | Islamic State in Iraq and Greater Syria | Islamic State in Iraq and the Levant | Islamic State of Iraq | Islamic State of Iraq and al-Sham | IS [Abbr.] | ISI [Abbr.] | ISIL [Abbr.] | ISIS [Abbr.]
Islamitische Staat | Islamitische Staat in Irak en de Levant | Da'esh [Abbr.] | IS [Abbr.] | ISIL [Abbr.] | ISIS [Abbr.]

islamic beliefs | islamic religion, history and texts | islamic religion | islamic studies
islamologie

islamic beliefs | religion of islam | Islam | islamism
islam

Islamic State [ Islamic countries(STW) | islamic countries(UNBIS) ]
Islamitische staat

East Turkestan Islamic Movement | Eastern Turkistan Islamic Movement | Turkestan Islamic Party | ETIM [Abbr.] | TIP [Abbr.]
Islamitische Beweging van Oost-Turkestan | Islamitische Partij van Turkestan | ETIM [Abbr.]

Ansar al-Islam | Ansar al-Islam fi Kurdistan | Devotees of Islam
Ansar Al Islam | Supporters van de Islam

Common law marriage
common law partnership

outline working strategies for law enforcement | plan operational strategies for law enforcement | form operational strategies for law enforcement | model working strategies for law enforcement
operationele strategieën voor ordehandhaving vormen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

‘Ansar Al-shari'a in Tunisia (AAS-T) (alias (a) AAS-T; (b) Ansar al-Sharia in Tunisia; (c)Ansar al-Shari'ah in Tunisia; (d)Ansar al-Shari'ah; (e) Ansar al-Sharia; (f)Supporters of Islamic Law; (g) Al-Qayrawan Media Foundation).
„Ansar Al-shari'a in Tunisia (AAS-T) (ook bekend als: a) AAS-T, b) Ansar al-Sharia in Tunisia, c)Ansar al-Shari'ah in Tunisia, d)Ansar al-Shari'ah, e) Ansar al-Sharia, f)Supporters of Islamic Law, g) Al-Qayrawan Media Foundation.

A. whereas in 1999 one-third of Nigeria’s 36 states instituted the Islamic penal code, making Sharia (Islamic) law the highest legal authority, creating a de facto state religion in violation of the national, secular constitution; whereas sentencing provisions under Sharia law include the death penalty for ‘sexual misdemeanours’, amputations, and floggings; whereas the proceedings of these courts are incompatible with accepted international standards of due process and discriminate against women;
A. overwegende dat in 1999 een derde van de 36 staten van Nigeria het islamitische strafrecht hebben ingesteld, waardoor de sharia (het islamitische recht) is verheven tot het hoogste wettelijke gezag, en er in feite een staatsgodsdienst is ingesteld, hetgeen strijdig is met de nationale, seculiere grondwet; overwegende dat de sharia-wetgeving bij wijze van sanctie onder meer voorziet in de doodstraf voor "seksuele delicten", amputaties en geseling; overwegende dat de door sharia-rechtbanken gevolgde procedures onverenigbaar zijn met de algemeen aanvaarde internationale normen inzake een eerlijke procesgang en discriminerend zijn voor vrouwen;

First plea in law, alleging that by stating that the applicant is an Islamic Republic of Iran Shipping Lines front company, owned or controlled by the latter, the defendant has manifestly misstated the facts and committed a manifest error in the application of Article 16 (2) (d) of Council Regulation (EU) No 961/2010 by including the applicant in Annex VIII to the said Regulation.
Door de vaststelling dat verzoekster een dekmantelbedrijf is van Islamic Republic of Iran Shipping Lines, dat in eigendom van of onder zeggenschap van laatstgenoemde valt, heeft verweerder de feiten kennelijk onjuist weergegeven en door verzoekster op te nemen in bijlage VIII bij de genoemde verordening heeft verweerder een kennelijke fout gemaakt bij de toepassing van artikel 16, lid 2, sub d, van verordening (EU) nr. 961/2010.

The EU urges the Islamic Republic of Iran to comply both with its international human rights commitments, namely Article 19 of the International Covenant on Civil and Political Rights and article 19 of the Universal Declaration of Human Rights, on the right to freedom of expression and with Iranian domestic law, specifically with Constitution’s Articles 24 and 168 of the Constitution, on freedom of expression, and Article 26 on freedom of association.
De EU dringt er bij de Islamitische Republiek Iran op aan, zich te houden aan haar internationale verbintenissen inzake mensenrechten (met name, wat de vrijheid van meningsuiting betreft, artikel 19 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en artikel 19 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens) én aan het Iraanse nationaal recht (in het bijzonder de grondwetsartikelen 24 en 168 betreffende de vrijheid van meningsuiting en grondwetsartikel 26 betreffende de vrijheid van vereniging).

The EU urges the Islamic Republic of Iran to halt the sentence on Mr Torabi and to have the case reviewed by the appropriate instances taking into account all facts and witnesses, in compliance with both Islamic Republic of Iran’s domestic law and international obligations, namely articles 14, n. 1 and n. 2 on the right to a fair trial of the International Covenant on Civil and Political Rights.
De EU verzoekt de Islamitische republiek Iran met klem het vonnis tegen Ali Mahin Torabi op te schorten en de zaak door de daarvoor aangewezen instanties nogmaals te laten behandelen, rekening houdend met alle gegevens en getuigen, overeenkomstig de wetgeving van de Islamitische republiek Iran en de internationale verplichtingen, te weten artikel 14, leden 1 en 2 over het recht op een eerlijk proces van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten.

140. Considers that the Cairo Declaration on Human Rights in Islam (1991) and the Arab Charter on Human Rights (1994) are partly in blatant contradiction with the Universal Declaration of Human Rights; calls, therefore, on the Council and the Commission to invite leaders of the Islamic world to compare their vision of Islamic laws with that Declaration, in order to lift bans and threats against changing religion and avoid excesses such as inhumane punishments or practices and give priority to alternative punishments;
140. is van mening dat de Verklaring van Caïro over de rechten van de mens in de islam (1991) en het Arabisch Handvest voor mensenrechten (1994) voor een deel regelrecht in strijd is met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens; doet om die reden een beroep op de Raad en de Commissie om leiders van de islamitische wereld uit te nodigen tot een confrontatie van hun visie op de islamitische wetten met de Universele Verklaring van de rechten van de mens teneinde verboden en strafbaarstelling van verandering van geloof af te schaffen en excessen, zoals onmenselijke bestraffing of praktijken, te voorkomen en prioriteit te geven aan alternatieve straffen;

128. Considers that the Cairo Declaration on Human Rights in Islam (1991) and the Arab Charter on Human Rights (1994) are partly in blatant contradiction with the Universal Declaration of Human Rights; calls therefore on the Council and the Commission to invite leaders of the Islamic world to compare their vision of Islamic laws with that Declaration, in order to lift bans and threats against changing religion and avoid excesses such as inhumane punishments or practices and give priority to alternative punishments;
128. is van mening dat de Verklaring van Caïro over de rechten van de mens in de islam (1991) en het Arabisch Handvest voor mensenrechten (1994) voor een deel regelrecht in strijd is met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens; doet om die reden een beroep op de Raad en de Commissie om leiders van de islamitische wereld uit te nodigen tot een confrontatie van hun visie op de islamitische wetten met de Universele Verklaring van de rechten van de mens teneinde verboden en strafbaarstelling van verandering van geloof af te schaffen en excessen, zoals onmenselijke bestraffing of praktijken, te voorkomen en prioriteit te geven aan alternatieve straffen;

Although many Iranian women have now liberated themselves ‘behind the chador’, and now account for 57% of new students at the country’s universities, very little has happened in principle to change the systematic discrimination against women, which derives less from Islamic law itself than from the interpretation of that law by a few (male) clerical lawyers.
Ofschoon veel Iraanse vrouwen zich inmiddels "achter de chador" hebben geëmancipeerd en 57% van de beginnende studenten aan universiteiten uit vrouwen bestaat, is er fundamenteel nauwelijks iets veranderd aan de systematische discriminatie van vrouwen, een feit waarvan de oorzaak niet zozeer gelegen is in het islamitische recht zelf, maar in de interpretatie daarvan door enkele mannelijke rechtsgeleerden op dat gebied.

The European Union believes that the new Majles will be an important factor for the establishment of a civil society based on the rule of law in the Islamic Republic of Iran.
De Europese Unie is van oordeel dat de nieuwe Majles een belangrijke factor zal zijn voor het vestigen van een op de rechtsstaat gegronde civiele maatschappij in de Islamitische Republiek Iran.