Eine Person, die für eine Straftat bereits im Mitgliedstaat A verurteilt oder freige spro chen [14] worden ist, sollte somit nicht im Mitgliedstaat B verfolgt werden können, auch wenn dieser Mitgliedstaat grundsätzlich zur Entscheidung über den Fall zustän dig wäre (wenn etwa die betreffende Person die Staatsangehörigkeit des Mitglied staates B besitzt) sogar wenn dort eine unterschiedliche Entscheidung ergangen wäre (wenn etwa für die in Rede stehende Straftat eine längere Freiheitsstrafe vorgesehen ist).
Met andere woorden, iemand die is veroordeeld voor of vrijgesproken [14] van een strafbaar feit dat in lidstaat A is gepleegd, kan, ongeacht de kwalificatie van dat feit in lidstaat B, niet in lidstaat B worden vervolgd, ook al vallen de feiten onder de jurisdictie van lidstaat B (bijvoorbeeld omdat de betrokken persoon onderdaan is van lidstaat B) en ook al zou in lidstaat B de uitspraak anders hebben kunnen luiden (b.v. omdat daar op het desbetreffende strafbare feit een langere vrijheidsstraf staat).