Traduction de «zivilgesetzbuches befragt werden » (Allemand → Néerlandais) :

In ihrem Schriftsatz ersucht die vor dem vorlegenden Richter klagende Partei den Gerichtshof, die Vorabentscheidungsfrage in dem Sinne umzuformulieren, dass der Gerichtshof nicht zur Verfassungsmäßigkeit von Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches, sondern von Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches befragt werden würde.
In haar memorie verzoekt de eisende partij voor de verwijzende rechter het Hof de prejudiciële vraag te herformuleren in die zin dat het Hof zou worden ondervraagd over de grondwettigheid van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek en niet van artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek.

Der vorlegende Richter befragt den Gerichtshof zur Vereinbarkeit mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung von Artikel 300 des EStGB 1992 in Verbindung mit Artikel 409 dieses Gesetzbuches, ausgeführt durch Artikel 166 § 3 des KE/EStGB 1992, dahin ausgelegt, dass er es dem König ermögliche vorzuschreiben, dass im Falle eines Widerspruchs, eines in Artikel 376 des EStGB 1992 erwähnten Antrags auf Nachlass oder eines Gerichtsverfahrens und insofern, als es sich nicht um eine erwiesene und feststehende Schuld im Sinne von Artikel 410 des EStGB 1992 handele, die in Paragraph 2 desselben Artikels vorgesehene Verwendung als Sicherungsmaßnahme im Sinne von Artikel 409 desselben Gesetzbuches durch den Staat vorgenommen werden könne, ohne dass der Pfändungsrichter bei seiner Kontrolle der Rechtmäßigkeit und Ordnungsmäßigkeit der Pfändung die Artikel 1413 und 1415 des Gerichtsgesetzbuch zur Anwendung bringen könne, und zwar im Wege einer Steueraufrechnungsmaßnahme, die ergriffen werde, ohne dass die Artikel 1289 bis 1299 des Zivilgesetzbuches anwendbar seien.
De verwijzende rechter stelt het Hof een vraag over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 300 van het WIB 1992, in samenhang gelezen met artikel 409 van dat Wetboek, zoals uitgevoerd bij artikel 166, § 3, van het KB/WIB 1992, in die zin geïnterpreteerd dat het de Koning toestaat voor te schrijven dat in geval van bezwaar, van een in artikel 376 van het WIB 1992 bedoelde aanvraag om ontheffing of van een vordering in rechte en in zoverre het geen zekere en vaststaande schuld in de zin van artikel 410 van het WIB 1992 betreft, de in paragraaf 2 van hetzelfde artikel als bewarende maatregel in de zin van artikel 409 van hetzelfde Wetboek bedoelde aanzuivering kan worden verricht door de Staat, en zulks zonder dat de beslagrechter, bij zijn toetsing van de wettigheid en van de regelmatigheid van het beslag, toepassing kan maken van de artikelen 1413 en 1415 van het Gerechtelijk Wetboek, en zulks via een maatregel van fiscale schuldvergelijking die is genomen zonder dat de artikelen 1289 tot 1299 van het Burgerlijk Wetboek van toepassing zijn.

Der vorlegende Richter befragt den Gerichtshof zur Vereinbarkeit dieser Bestimmung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, insofern eine Verfahrensentschädigung zu Lasten des Standesbeamten auferlegt werden könne, wenn er in einer aufgrund von Artikel 146bis in Verbindung mit Artikel 167 des Zivilgesetzbuches eingeleiteten Beschwerde gegen seine Entscheidung zur Weigerung der Vornahme einer Trauung unterliege.
De verwijzende rechter ondervraagt het Hof over de bestaanbaarheid van die bepaling met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre een rechtsplegingsvergoeding ten laste van de ambtenaar van de burgerlijke stand kan worden gelegd wanneer hij in het ongelijk wordt gesteld in een op grond van artikel 146bis juncto artikel 167 van het Burgerlijk Wetboek ingesteld beroep tegen zijn weigeringsbeslissing om een huwelijk te voltrekken.

Der vorlegende Richter befragt den Gerichtshof zur Vereinbarkeit dieser Bestimmung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, insofern eine Verfahrensentschädigung zu Lasten des Standesbeamten auferlegt werden könne, wenn er in einer aufgrund von Artikel 167 des Zivilgesetzbuches eingeleiteten Beschwerde gegen seine Entscheidung zur Weigerung der Vornahme einer Trauung unterliege.
De verwijzende rechter ondervraagt het Hof over de bestaanbaarheid van die bepaling met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre een rechtsplegingsvergoeding ten laste van de ambtenaar van de burgerlijke stand kan worden gelegd wanneer hij in het ongelijk wordt gesteld in een op grond van artikel 167 van het Burgerlijk Wetboek ingesteld beroep tegen zijn weigeringsbeslissing om een huwelijk te voltrekken.

Mit zwei Vorabentscheidungsfragen, die wegen ihres Zusammenhangs gemeinsam geprüft werden, befragt der vorlegende Richter den Gerichtshof zur Vereinbarkeit von Artikel 1675/13 § 3 zweiter Gedankenstrich des Gerichtsgesetzbuches mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, wenn er so ausgelegt werde, dass er sowohl auf den Täter einer Straftat oder auf den Täter einer als Straftat qualifizierten Tat als auch auf die Person, die zivilrechtlich für den Schaden hafte, der von diesem Täter, für den sie gemäss Artikel 1384 des Zivilgesetzbuches einstehen müsse, verursacht worden sei, anwendbar sei oder nicht.
Via twee prejudiciële vragen, die samen worden onderzocht wegens de samenhang ervan, ondervraagt de verwijzende rechter het Hof over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 1675/13, § 3, tweede streepje, van het Gerechtelijk Wetboek, indien het in die zin wordt geïnterpreteerd dat het al dan niet van toepassing is op zowel de dader van het misdrijf of van het als misdrijf omschreven feit als de persoon die burgerrechtelijk aansprakelijk is voor de schade die is veroorzaakt door die dader voor wie hij overeenkomstig artikel 1384 van het Burgerlijk Wetboek moet instaan.

Aus den der präjudiziellen Frage zugrunde liegenden Fakten kann abgeleitet werden, dass der Hof befragt wird, ob die fünfjährige Verjährungsfrist mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar ist, insoweit sie auf eine Schadenersatzklage anwendbar ist, die auf einem Fehler, einer Nachlässigkeit oder einer Unvorsichtigkeit beruht (Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches).
Uit de feiten die aan de oorsprong van de prejudiciële vraag liggen, kan worden afgeleid dat het Hof wordt ondervraagd over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van de verjaring na vijf jaar in zoverre zij van toepassing is op een vordering tot schadevergoeding gegrond op een fout, een nalatigheid of een onvoorzichtigheid (artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek).