Vertaling van "wobei letzterer seinen " (Duits → Nederlands) :

Wenn die Akte nicht vollständig ist, so setzt das Referenzzentrum den Zertifizierungsantrag aus, und informiert den Diensteanbieter, wobei Letzterer seinen Antrag ergänzen und einer neuen Prüfung unterwerfen kann.
Als het dossier niet volledig is, schorst het referentiecentrum de labelingsaanvraag en informeert hij de dienstverlener, laatstgenoemde kan zijn aanvraag aanvullen en ze voorleggen aan een nieuwe verificatie.

In den Endneunzigerjahren haben zudem die Bemühungen um regionalen Dialog und Kooperation, namentlich in Ostasien, zugenommen; das fand seinen Niederschlag in der Einleitung des Dialogs "ASEAN plus 3" (und zuvor schon in der Präsenz Ostasiens im ASEM-Prozess), in der schrittweisen Stärkung des ARF als vertrauensbildendem Forum und in den sich mehrenden Zeichen eines sich herausbildenden ostasiatischen Identitätsgefühls - wobei letzteres möglicherweise durch das gemeinsame Erlebnis der Finanzkrise gefördert wird.
Eind jaren negentig zijn ook de inspanningen voor een regionale dialoog en regionale samenwerking duidelijk toegenomen, met name in Oost-Azië. Zo ontstond de "ASEAN plus 3"-dialoog (nadat Oost-Azië eerder ook al aan de topconferenties in het kader van ASEM was gaan deelnemen), is het Regionaal Forum van de ASEAN geleidelijk beter gaan functioneren als een forum voor het creëren van vertrouwensrelaties, en zijn er steeds meer tekenen die erop wijzen dat de landen in Oost-Azië zich in toenemende mate bewust zijn van een gemeenschappelijke identiteit (wellicht voor een groot deel door de gedeelde ervaring van de financiële crisis).

« Führt Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 2 des Gesetzes vom 7. August 1974 zur Einführung des Rechts auf ein Existenzminimum, dahingehend ausgelegt, dass er zum Existenzminimum zum erhöhten Satz für Alleinstehende (Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 2) nur einen Elternteil berechtigt, der ausschliesslich mit einem unterhaltsberechtigten volljährigen [zu lesen ist : minderjährigen] Kind zusammenlebt, wenn dieses Kind seinen Hauptaufenthalt bei ihm hat, eine im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der koordinierten Verfassung stehende Diskriminierung herbei zwischen - einerseits - einem Elternteil, der seinen Hauptaufenthalt mit einem unterhaltsberechtigten minderjährigen Kind hat, und - andererseits - einem Elternteil, der je nach dem gewährten Besuchsrecht nur gelegentlich den Hauptaufenthalt mit einem ebenfalls unterhaltsberechtigten minderjährigen Kind hat, indem nur ersterer die Gewährung des Existenzminimums zum erhöhten Satz für Alleinstehende beanspruchen kann, während letzterer lediglich den Satz für Alleinstehende beanspruchen kann, wobei sie beide dem Kind gegenüber die gleiche Erziehungs- und Unterhaltspflicht unter Beachtung der sie betreffenden Gerichtsentscheidung erfüllen?
« Voert artikel 2, § 1, eerste lid, 2°, van de wet van 7 augustus 1974 tot instelling van het recht op een bestaansminimum, geïnterpreteerd als slechts rechtgevend op een bestaansminimum toegekend als verhoogde uitkering voor alleenstaanden (artikel 2, § 1, eerste lid, 2°) voor een ouder die enkel samenwoont met een meerderjarig kind ten laste, op voorwaarde dat dat kind hoofdzakelijk bij hem verblijft, een discriminatie in die in strijd is met de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet, tussen, enerzijds, de ouder die hoofdzakelijk verblijft met een minderjarig kind ten laste en, anderzijds, de ouder, die naar gelang van het toegestane bezoekrecht, slechts occasioneel verblijft met een minderjarig kind dat hij eveneens ten laste heeft, doordat enkel de eerste aanspraak kan maken op de toekenning van een bestaansminimum als verhoogde uitkering voor alleenstaande terwijl de tweede slechts aanspraak kan maken op de uitkering voor alleenstaande, terwijl ze beiden dezelfde plicht van opvoeding en onderhoud van het kind vervullen bij het naleven van de gerechtelijke beslissing die op hen betrekking heeft ?

« Führt Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 2 des Gesetzes vom 7. August 1974 zur Einführung des Rechts auf ein Existenzminimum, dahingehend ausgelegt, dass er zum Existenzminimum zum erhöhten Satz für Alleinstehende (Artikel 2 § 1 Absatz 1 Nr. 2) nur einen Elternteil berechtigt, der ausschliesslich mit einem unterhaltsberechtigten volljährigen [zu lesen ist : minderjährigen] Kind zusammenlebt, wenn dieses Kind seinen Hauptaufenthalt bei ihm hat, eine im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der koordinierten Verfassung stehende Diskriminierung herbei zwischen - einerseits - einem Elternteil, der seinen Hauptaufenthalt mit einem unterhaltsberechtigten minderjährigen Kind hat, und - andererseits - einem Elternteil, der je nach dem gewährten Besuchsrecht nur gelegentlich den Hauptaufenthalt mit einem ebenfalls unterhaltsberechtigten Kind hat, indem nur ersterer die Gewährung des Existenzminimums zum erhöhten Satz für Alleinstehende beanspruchen kann, während letzterer lediglich den Satz für Alleinstehende beanspruchen kann, wobei sie beide dem Kind gegenüber die gleiche Erziehungs- und Unterhaltspflicht unter Beachtung der sie betreffenden Gerichtsentscheidung erfüllen?
« Voert artikel 2, § 1, eerste lid, 2°, van de wet van 7 augustus 1974 tot instelling van het recht op een bestaansminimum, geïnterpreteerd als slechts rechtgevend op een bestaansminimum toegekend als verhoogde uitkering voor alleenstaanden (artikel 2, § 1, eerste lid, 2°) voor een ouder die enkel samenwoont met een meerderjarig [lees : minderjarig] kind ten laste, op voorwaarde dat dat kind hoofdzakelijk bij hem verblijft, een discriminatie in die in strijd is met de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet, tussen, enerzijds, de ouder die hoofdzakelijk verblijft met een minderjarig kind ten laste en, anderzijds, de ouder, die naar gelang van het toegestane bezoekrecht, slechts occasioneel verblijft met een minderjarig kind dat hij eveneens ten laste heeft, doordat enkel de eerste aanspraak kan maken op de toekenning van een bestaansminimum als verhoogde uitkering voor alleenstaande terwijl de tweede slechts aanspraak kan maken op de uitkering voor alleenstaande, terwijl ze beiden dezelfde plicht van opvoeding en onderhoud van het kind vervullen bij het naleven van de gerechtelijke beslissing die op hen betrekking heeft ?

Unter den Buchstaben e) und f) schließlich wird als Grund für die Nichtanerkennung die Unvereinbarkeit mit einer anderen Entscheidung aufgeführt, wobei danach unterschieden wird, ob letztere Entscheidung in dem ersuchten Mitgliedstaat ergangen ist oder aber in einem anderen Mitgliedstaat oder dem Nichtmitgliedstaat, in dem das Kind seinen gewöhnlichen Aufenthalt hat.
Volgens de punten e) en f) ten slotte wordt de beslissing niet erkend indien zij onverenigbaar is met een andere beslissing, waarbij een onderscheid wordt gemaakt naargelang de beslissing is gegeven in de aangezochte lidstaat, dan wel in een andere lidstaat of in de niet-lidstaat van de gewone verblijfplaats van het kind.