Die Mitgliedstaaten müssen in den
einzelnen Regionen oder Unterregionen die mögliche Belastung essbarer Gewebe (Mus
keln, Leber, Rogen, Fleisch, Weichteile) von Fisch, Krebstieren, Weichtieren und Stachelhäutern
sowie Seetang, die wild gefangen oder geerntet wurden, auf Stoffe überwachen, für die auf europäischer, regionaler oder nationaler Ebene für Erzeugnisse, die für den menschlichen Verzehr bestimmt sind, Höchstgehalte festgese
...[+++]tzt wurden.
In de verschillende regio’s of subregio’s moeten de lidstaten eetbare weefsels (spieren, lever, hom, vlees, zachte stukken, naar gelang van toepassing) van vissen, schaaldieren, weekdieren en stekelhuidigen, alsmede zeewieren die in de natuur gevangen of geoogst worden, controleren op de mogelijke aanwezigheid van stoffen waarvoor maximumniveaus zijn vastgesteld op Europees, regionaal of nationaal niveau voor producten die bestemd zijn voor menselijke consumptie.