Vertaling van "werden seien " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Amt, bei dem die Papiere zahlbar domiziliert werden | Amt, bei dem die Papiere zahlbar gestellt werden
kantoor van betaalbaarstelling

einzeln ausgewiesen werden | gesondert ausgewiesen werden
afzonderlijk worden opgenomen

unanbringlich werden | unzustellbar werden
onbestelbaar worden | rebuut worden

Gemeinsame Konsularische Instruktion (1) | Gemeinsame Konsularische Instruktion an die diplomatischen Missionen und die konsularischen Vertretungen der Vertragsparteien des Schengener Durchführungsübereinkommens, die von Berufskonsularbeamten geleitet werden (2) [ GKI ]
gemeenschappelijke visuminstructie (1) | gemeenschappelijke visuminstructie aan de diplomatieke en consulaire beroepsposten van de staten die partij zijn bij het Akkoord van Schengen [ GVI ]

abgeschoben werden
verwijderd zijn

beauftragt werden
belast worden

zurückgewiesen werden
teruggewezen zijn

wirksam werden
uitwerking hebben

zugelassen werden können
benoembaar zijn

Tourismusangebot eines Reiseziels zur weiteren Entwicklung | touristisches Angebot eines Reiseziels zur Weiterentwicklung | Tourismusangebot eines Reiseziels das weiterentwickelt werden kann | Tourismusangebot eines Reiseziels zur Weiterentwicklung
ontwikkelen van een mogelijke toeristische attractie | ontwikkelen van een mogelijke toeristische locatie | ontwikkelen van een mogelijke toeristische bezienswaardigheid | toeristische middelen voor een bestemming die verder ontwikkeld kan worden

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Aber vermutlich müssen zur Finanzierung der Erhaltung und des Ausbaus hochwertiger tertiärer Bildungssysteme zusätzliche Geldquellen erschlossen werden, seien sie öffentlich oder privat.
De financiële middelen die nodig zijn om hoogwaardige onderwijssystemen in stand te houden en uit te breiden, zullen echter waarschijnlijk aanvullende financieringsbronnen noodzakelijk maken, hetzij publieke, hetzij private.

Der Kläger stützt sich auch auf die Rechtsprechung des Europäischen Gerichtshofs für Menschenrechte zur Auslegung von Art. 6 EMRK, in der festgestellt worden sei, dass die Prozessparteien so zu einer Gerichtsverhandlung zu laden seien, dass sie nicht nur über den Zeitpunkt und den Ort der Verhandlung Bescheid wüssten, sondern auch genügend Zeit hätten, um das Verfahren vorzubereiten und an der Gerichtsverhandlung teilzunehmen, und dass die förmliche Versendung von Benachrichtigungsschreiben, ohne dass die berechtigte Aussicht bestehe, dass sie den Kläger rechtzeitig erreichten, nicht als eine ordnungsgemäße Zustellung angesehen werden könne. Des Weiteren verweist der Kläger auf das Urteil in Kapetanios u. a./Griechenland, in dem der Europäische Gerichtshof für Menschenrechte festgestellt hat, dass die Verhängung von Geldbußen gegen Personen, die des Schmuggels angeklagt gewesen seien, aber von einer Straftat freigesprochen worden seien, ein Verstoß gegen Art. 6 Abs. 2 EMRK über die Unschuldsvermutung und gegen Art. 4 des Protokolls Nr. 7 über das Recht, wegen derselben Straftat nicht zweimal strafrechtlich verfolgt oder bestraft zu werden, darstelle.
Verzoeker baseert zich verder op rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens over de uitlegging van artikel 6 EVRM, volgens hetwelk rechtzoekenden voor terechtzittingen moeten worden opgeroepen op een zodanige manier dat zij niet alleen op de hoogte worden gebracht van de datum en de plaats van de zitting, maar ook genoeg tijd hebben om hun zaak voor te bereiden en de terechtzitting bij te wonen, en dat een formele verzending van een notificatiebrief zonder redelijk vertrouwen dat deze verzoeker tijdig bereikt, niet als een correcte notificatie kan worden beschouwd Daarnaast verwijst verzoeker naar het arrest Kapetanios e.a.tegenGriekenland, waaruit blijkt dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft geoordeeld dat de beslissing tot het opleggen van administratieve geldboetes aan van smokkel beschuldigde justitiabelen die zijn vrijgesproken van een strafbaar feit, een schending van artikel 6, lid 2, EVRM inzake het vermoeden van onschuld en van artikel 4 van Protocol nr. 7 inzake het recht op niet tweemaal te worden berecht of gestraft, oplevert.

Ihre Beschwerdegründe können im Wesentlichen wie folgt zusammengefasst werden: I. Verstoß gegen das Erfordernis « durch Gesetz vorgesehen »: (1) die Kategorien von Personen, deren Daten verarbeitet werden könnten, seien nicht deutlich (Artikel 44/5 des Gesetzes über das Polizeiamt); (2) die Daten, die verarbeitet werden könnten, seien nicht deutlich abgegrenzt hinsichtlich ihrer Art, Eigenschaften und Herkunft (Artikel 44/5 des Gesetzes über das Polizeiamt).
Hun grieven kunnen in essentie worden samengevat als volgt : I. Schending van het vereiste « voorzien bij wet » : (1) de categorieën van personen, van wie de gegevens kunnen worden verwerkt, zouden niet duidelijk zijn (artikel 44/5 van de wet op het politieambt); (2) de gegevens die kunnen worden verwerkt, zouden niet duidelijk zijn afgebakend inzake de aard, de kwaliteit en de herkomst ervan (artikel 44/5 van de wet op het politieambt).

Nach Darlegung der Regierung der Region Brüssel-Hauptstadt seien die privaten Unternehmen, die im Sektor des Einsammelns von Nicht-Haushaltsabfällen tätig seien, und die Agentur keine miteinander vergleichbaren Kategorien, da die Agentur aufgrund der angefochtenen Bestimmungen eine Aufgabe allgemeinen Interesses erfülle und nicht als ein Wettbewerber der privaten Unternehmen betrachtet werden könne.
Volgens de Brusselse Hoofdstedelijke Regering zouden de particuliere ondernemingen die werkzaam zijn in de sector van de inzameling van niet-huishoudelijk afval en het Agentschap geen vergelijkbare categorieën zijn, doordat het Agentschap op grond van de bestreden bepalingen een taak van algemeen belang vervult en niet als een concurrent van de particuliere ondernemingen kan worden beschouwd.

Aus dem Wortlaut der Vorabentscheidungsfrage und aus dem Ausgangsverfahren geht hervor, dass die Vorabentscheidungsfrage so verstanden werden kann, dass sie sich einerseits auf den Behandlungsunterschied zwischen den Parteien bezieht, die bereits am Strafverfahren beteiligt seien zu dem Zeitpunkt, zu dem die Anklagekammer die Nichtigkeit von regelwidrigen Handlungen verkünde, und den Parteien, die erst anschließend am Strafverfahren beteiligt seien, indem nur die Erstgenannten sich hätten verteidigen können hinsichtlich der Möglichkeit zur Einsichtnahme und Verwendung der für nichtig erklärten Aktenstücke im weiteren Gerichtsverfahren (erster Teil), und andererseits auf den Behandlungsunterschied zwischen Parteien, die an einem Strafverfahren beteiligt seien, in dem die Anklagekammer die Nichtigkeit von regelwidrigen Handlungen verkünde, und Parteien in einem Strafverfahren, in dem keine Nichtigkeit verkündet werde, indem nur die Erstgenannten bestimmte Aktenstücke möglicherweise nicht einsehen und im Strafverfahren verwenden könnten (zweiter Teil).
Uit de bewoordingen van de prejudiciële vraag en uit de rechtspleging in het bodemgeschil blijkt dat de prejudiciële vraag zo kan worden begrepen dat zij betrekking heeft, enerzijds, op het verschil in behandeling tussen de partijen die reeds in de strafprocedure betrokken zijn op het ogenblik dat de kamer van inbeschuldigingstelling de nietigheid van onregelmatige handelingen uitspreekt en de partijen die pas nadien in de strafprocedure betrokken worden, doordat enkel eerstgenoemden zich hebben kunnen verdedigen wat de mogelijkheid tot inzage en gebruik van de nietigverklaarde stukken in de verdere rechtspleging betreft (eerste onderdeel) en, anderzijds, op het verschil in behandeling tussen partijen die betrokken zijn in een strafprocedure waarin de kamer van inbeschuldigingstelling de nietigheid van onregelmatige handelingen uitspreekt en partijen in een strafprocedure waarin geen nietigheid is uitgesproken, doordat enkel eerstgenoemden bepaalde stukken uit het dossier mogelijks niet zullen kunnen inzien en aanwenden in de strafprocedure (tweede onderdeel).

In dieser Auslegung sei ein Behandlungsunterschied eingeführt worden zwischen einerseits den Fahrern oder den Eigentümern eines Fahrzeugs, die einen Schaden erlitten hätten bei einem solchen Unfall, bei dem alle am Unfall beteiligten Fahrzeuge identifiziert worden seien, und andererseits den Fahrern oder Eigentümern eines Fahrzeugs, die einen Schaden erlitten hätten bei einem Unfall, bei dem eines oder mehrere am Unfall beteiligte Fahrzeuge nicht identifiziert worden seien, während in Bezug auf die letztgenannten Fahrzeuge nicht behauptet werden könne, dass sie zweifellos nicht haftbar gemacht werden könnten.
In die interpretatie zou een verschil in behandeling worden ingevoerd tussen, enerzijds, de bestuurders of de eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij zulk een ongeval waarbij alle bij het ongeval betrokken voertuigen zijn geïdentificeerd en, anderzijds, de bestuurders of de eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij zulk een ongeval waarbij één of meerdere bij het ongeval betrokken voertuigen niet zijn geïdentificeerd, terwijl van die laatste voertuigen niet kan worden gezegd dat hun aansprakelijkheid ongetwijfeld niet in het geding komt.

Die klagende Partei ist der Auffassung, dass die Spannen, die durch Artikel 31 § 1 Absatz 1 des Gesetzbuches über die Inspektion, in Bezug auf die strafrechtliche Geldbuße, und durch Artikel 45 Absatz 3 desselben Gesetzbuches, in Bezug auf die alternative administrative Geldbuße, festgelegt seien, zu groß seien, damit die Geldbußen als vorhersehbar angesehen werden könnten ab dem Zeitpunkt, an dem das strafbare Verhalten angenommen werde.
De verzoekende partij is van mening dat die marges, die respectievelijk zijn ingesteld bij artikel 31, § 1, eerste lid, van het Wetboek van inspectie, wat de strafrechtelijke geldboete betreft, en bij artikel 45, derde lid, van datzelfde Wetboek, wat de alternatieve administratieve geldboete betreft, te ruim zijn opdat de geldboetes als voorzienbaar kunnen worden beschouwd vanaf het ogenblik dat het strafbaar gestelde gedrag wordt aangenomen.

Drittens kann auch der Argumentation des Klägers nicht gefolgt werden, mit der er seine Behauptung untermauert, er hätte höher eingestuft werden müssen, da erstens seine Stelle als abgeordneter nationaler Sachverständiger wegen der laut Dienstbeschreibung dafür nötigen Fähigkeiten als „sensibel“ erachtet werde, wobei seine Aufgaben seit seiner Ernennung zum Bediensteten auf Zeit in der Besoldungsgruppe AD 5 genau gleich geblieben seien, zweitens diese Dienstbeschreibung im Dezember 2012 jener von zwei anderen Mitgliedern desselben Teams entsprochen habe, die Beamte der Besoldungsgruppen AD 12 bzw. AD 13 seien, und er drittens als Bediensteter auf Zeit eingestellt und in die Besoldungsgruppe AD 5 eingestuft worden sei, während sein Vorgänger ein Beamter der Besoldungsgruppe AD 13 gewesen sei.
In de derde plaats kunnen evenmin de argumenten worden aanvaard die verzoeker aanvoert ter ondersteuning van zijn stelling dat hij in een hogere rang had moeten worden ingedeeld. Het eerste argument houdt in dat de post die hij bekleedde als gedetacheerd nationaal deskundige, gelet op de volgens de functieomschrijving vereiste bijzondere competenties, als „gevoelig” was aangemerkt, en dat zijn functies nadat hij was aangesteld als tijdelijk functionaris in rang AD 5 precies dezelfde bleven. In het tweede argument wordt gesteld dat deze functieomschrijving in december 2012 identiek was aan die van twee andere leden van hetzelfde team, die ambtenaar waren en waarvan de een was ingedeeld in rang AD 12 en de ander in rang AD 13. In het derde argument wordt betoogd dat hij was aangesteld als tijdelijk functionaris in rang AD 5, terwijl zijn voorganger een ambtenaar in rang AD 13 was.

Daher sollte das innerstaatliche Recht bestimmen, wie beispielsweise Steuern oder sonstige Verbindlichkeiten öffentlich-rechtlicher Art berechnet und entrichtet werden, seien es vom Erblasser im Zeitpunkt seines Todes geschuldete Steuern oder Erbschaftssteuern jeglicher Art, die aus dem Nachlass oder von den Berechtigten zu entrichten sind.
Het is derhalve aan het nationale recht om te bepalen hoe bijvoorbeeld belastingen en andere geldelijke verplichtingen van publiekrechtelijke aard worden berekend en voldaan, of het nu gaat om belastingen die de erflater op het moment van overlijden verschuldigd is, dan wel enige belastingen in verband met de erfopvolging die door de nalatenschap of begunstigden van de nalatenschap verschuldigd zijn.