Vertaling van "wegeunfalls oder seinen " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

in seinem oder für seinen Betrieb
in of voor zijn bedrijf

seinen Wohnsitz oder Geschäftssitz haben
gevestigd zijn of wonen

sich dem Gebrauch der Marke durch seinen Agenten oder Vertreter widersetzen
zich tegen het gebruik van het merk door zijn gemachtigde of vertegenwoordiger verzetten

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Nach Auffassung des Ministerrates könnten das Opfer eines Arbeitsunfalls sensu stricto oder seine Berechtigten nicht sachdienlich mit dem Opfer eines Wegeunfalls oder seinen Berechtigten verglichen werden, so wie es in den ersten zwei präjudiziellen Fragen getan werde.
Volgens de Ministerraad zouden het slachtoffer of zijn rechthebbenden van een arbeidsongeval sensu stricto niet dienstig met het slachtoffer of zijn rechthebbenden van een ongeval op de weg naar en van het werk (hierna : arbeidswegongeval) kunnen worden vergeleken, zoals in de eerste twee prejudiciële vragen wordt gedaan.

Angesichts der Behandlungsunterschiede - insbesondere bezüglich der Beweislast -, die in den ersten zwei präjudiziellen Fragen vorgelegt werden, können das Opfer eines Arbeitsunfalls sensu stricto oder seine Berechtigten mit dem Opfer eines Wegeunfalls oder seinen Berechtigten verglichen werden.
Gelet op de verschillen in behandeling - inzonderheid met betrekking tot de bewijslast - die in de eerste twee prejudiciële vragen worden voorgelegd, kunnen het slachtoffer of zijn rechthebbenden van een arbeidsongeval sensu stricto worden vergeleken met het slachtoffer of zijn rechthebbenden van een arbeidswegongeval.

In seinem Paragraphen 1 führt Artikel 46 des Gesetzes vom 10. April 1971 über die Arbeitsunfälle hinsichtlich der Personen, die Opfer eines vom Arbeitgeber, von seinen Beauftragten oder seinen Angestellten unabsichtlich verursachten Verkehrsunfalls sind und die vom Arbeitsunfallgesetz gewährleistete Entschädigung beanspruchen können, eine unterschiedliche Behandlung zwischen den Opfern eines Arbeitsunfalls und den Opfern eines Wegeunfalls ein, indem er es nur der letzten Kategorie von Opfern gestattet, zusätzlich zu den Klagen aufgrund der aus dem o.a. Gesetz sich ergebenden Rechte eine Klage hinsichtlich der zivilrechtlichen Haftung gegen den Arbeitgeber, seine Beauftragten oder seine Angestellten einzureichen.
In zijn paragraaf 1 roept artikel 46 van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 ten aanzien van de personen die het slachtoffer zijn van een verkeersongeval dat onopzettelijk veroorzaakt is door de werkgever, zijn lasthebbers of zijn aangestelden en die aanspraak kunnen maken op de door de arbeidsongevallenwet gewaarborgde schadeloosstelling, een onderscheiden behandeling in het leven tussen de slachtoffers van een arbeidsongeval en de slachtoffers van een ongeval dat zich voordoet op de weg naar en van het werk, doordat alleen de laatste categorie van slachtoffers, benevens de vorderingen op grond van de rechten voortvloeiende uit voormelde wet, een rechtsvordering inzake burgerlijke aansprakelijkheid kunnen instellen tegen de werkgever, zijn lasthebbers of zijn aangestelden.

« Verstösst Artikel 14 des Gesetzes vom 3. Juli 1967 über den Schadenersatz für Arbeitsunfälle, Wegeunfälle und Berufskrankheiten im öffentlichen Sektor, in der am 5. Oktober 1991 geltenden Fassung, gegen den verfassungsmässigen Gleichheits- und Nichtdiskriminierungsgrundsatz, der in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankert ist, falls ein Personalmitglied einer Rechtsperson oder Einrichtung, auf die sich Artikel 1 des vorgenannten Gesetzes bezieht, Opfer eines Verkehrsunfalls ist, der unabsichtlich durch diese Rechtsperson bzw. Einrichtung oder durch deren Personalmitglieder verursacht wurde, indem hinsichtlich des Rechts des Opfers oder seiner Anspruchsberechtigten, Haftungsklage zu erheben, zwischen dem Opfer eines Arbeitsunfalls bzw. seinen Anspruchsberechtigten und dem Opfer eines Wegeunfalls bzw. seinen Anspruchsberechtigten unterschieden wird und nur aufgrund dieser Qualifizierung dem Opfer bzw. dessen Anspruchsberechtigten dieses Klagerecht und somit die Möglichkeit, eine vollständige Entschädigung zu erhalten, eingeräumt wird, wenn es sich beim Arbeitsunfall um einen Wegeunfall handelt, während in dem Fall, wo der Arbeitsunfall sich nicht auf dem Weg von oder zu der Arbeitsstelle ereignet hat, dieses Recht und diese Möglichkeit für das Opfer bzw. für dessen Anspruchsberechtigte ausgeschlossen sind?
« Schendt artikel 14 van de wet van 3 juli 1967 betreffende de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, zoals dit artikel van kracht was op datum van 5 oktober 1991, het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel en het niet-discriminatiebeginsel, zoals vervat in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, ingeval een personeelslid van een in artikel 1 van voornoemde wet bedoelde rechtspersoon of instelling het slachtoffer is van een verkeersongeval, dat onopzettelijk veroorzaakt is door die rechtspersoon of die instelling of leden van het personeel ervan, door wat betreft het recht voor de getroffene of zijn rechthebbenden tot het instellen van een vordering inzake burgerlijke aansprakelijkheid een onderscheid te maken tussen de getroffene of zijn rechthebbenden van een arbeidsongeval en de getroffene of zijn rechthebbenden van een ongeval naar of van het werk en door louter op basis van die kwalificatie aan de getroffene of zijn rechthebbenden dat vorderingsrecht en derhalve de mogelijkheid tot een volledige schadevergoeding toe te kennen indien het arbeidsongeval een ongeval naar of van het werk uitmaakt, terwijl indien het arbeidsongeval zich niet voordeed op de weg naar of van het werk zulk recht en zulke mogelijkheid voor de getroffene of zijn rechthebbende worden uitgesloten ?

« Verstösst Artikel 14 des Gesetzes vom 3. Juli 1967 über den Schadenersatz für Arbeitsunfälle, Wegeunfälle und Berufskrankheiten im öffentlichen Sektor, in der am 5. Oktober 1991 geltenden Fassung, gegen den verfassungsmässigen Gleichheits- und Nichtdiskriminierungsgrundsatz, der in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankert ist, falls ein Personalmitglied einer Rechtsperson oder Einrichtung, auf die sich Artikel 1 des vorgenannten Gesetzes bezieht, Opfer eines Verkehrsunfalls ist, der unabsichtlich durch diese Rechtsperson bzw. Einrichtung oder durch deren Personalmitglieder verursacht wurde, indem hinsichtlich des Rechts des Opfers oder seiner Anspruchsberechtigten, Haftungsklage zu erheben, zwischen dem Opfer eines Arbeitsunfalls bzw. seinen Anspruchsberechtigten und dem Opfer eines Wegeunfalls bzw. seinen Anspruchsberechtigten unterschieden wird und nur aufgrund dieser Qualifizierung dem Opfer bzw. dessen Anspruchsberechtigten dieses Klagerecht und somit die Möglichkeit, eine vollständige Entschädigung zu erhalten, eingeräumt wird, wenn es sich beim Arbeitsunfall um einen Wegeunfall handelt, während in dem Fall, wo der Arbeitsunfall sich nicht auf dem Weg von oder zu der Arbeitsstelle ereignet hat, dieses Recht und diese Möglichkeit für das Opfer bzw. für dessen Anspruchsberechtigte ausgeschlossen sind?
« Schendt artikel 14 van de wet van 3 juli 1967 betreffende de schadevergoeding voor arbeidsongevallen, voor ongevallen op de weg naar en van het werk en voor beroepsziekten in de overheidssector, zoals dit artikel van kracht was op datum van 5 oktober 1991, het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel en het niet-discriminatiebeginsel, zoals vervat in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, ingeval een personeelslid van een in art. 1 van voornoemde wet bedoelde rechtspersoon of instelling het slachtoffer is van een verkeersongeval, dat onopzettelijk veroorzaakt is door die rechtspersoon of die instelling of leden van het personeel ervan, door wat betreft het recht voor de getroffene of zijn rechthebbenden tot het instellen van een vordering inzake burgerlijke aansprakelijkheid een onderscheid te maken tussen de getroffene of zijn rechthebbenden van een arbeidsongeval en de getroffene of zijn rechthebbenden van een ongeval naar of van het werk en door louter op basis van die kwalificatie aan de getroffene of zijn rechthebbenden dat vorderingsrecht en derhalve de mogelijkheid tot een volledige schadevergoeding toe te kennen indien het arbeidsongeval een ongeval naar of van het werk uitmaakt, terwijl indien het arbeidsongeval zich niet voordeed op de weg naar of van het werk zulk recht en zulke mogelijkheid voor de getroffene of zijn rechthebbende worden uitgesloten ?