Vertaling van "wahlen waren nicht " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

NAI-Waren | nicht-Anhang I-Waren
NBI-goederen | niet onder Bijlage I vallende goederen

besondere Warenverkehrsvorgänge und Waren,nicht nach Beschaffenheit gegliedert
speciale transacties en goederen,niet naar soort ingedeeld

Kunde,der den Stromversorger nicht frei wählen kann
gebonden verbruiker

Hilfsarbeiter bei der Herstellung von Waren, anderweitig nicht genannt
Ongeschoolde arbeiders in de industrie, niet elders geclassificeerd

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Die Wahlen waren nicht unumstritten, denn es kam zu Manipulationen bei der Stimmabgabe und einer ,wunderbaren Stimmenvermehrung", denn in einigen Gebieten überstieg die Zahl der abgegebenen Stimmen das glaubwürdige Maß.
De verkiezingen riepen onenigheden op: er kwamen gevallen voor van manipulatie van stemmen en het vullen van stembussen met valse stembiljetten terwijl het aantal uitgebrachte stemmen in sommige gebieden groter was dan aannemelijk.

In früheren CVM-Berichten wurden bereits Empfehlungen ausgesprochen, die für die nächsten SJC-Wahlen von Nutzen wären, um Transparenz und Integrität des Auswahlverfahrens zu erhöhen, nicht zuletzt durch die Regel „ein Richter eine Stimme“ für die von der Justiz bestimmten Mitglieder des Justizrats.[8] Die neue Strategie thematisiert auch die Beschneidung der Befugnisse der Gerichtspräsidenten. In der Vergangenheit war dies ein wichtiger Aspekt, wenn es um die Unabhängigkeit einzelner Richter ging.
Bovendien raakt de hervormingsstrategie aan bredere vraagstukken zoals de verkiezing van de leden van de HRJ. In eerdere CVM-verslagen werden reeds aanbevelingen gedaan die waardevol kunnen zijn voor de volgende HRJ-verkiezingen, om de transparantie en integriteit van de selectieprocedure te verbeteren, met name door het beginsel "één rechter, één stem" voor het door justitie vast te stellen quotum voor de leden van de Raad[8]. De nieuwe strategie stelt ook de inperking van de bevoegdheden van de voorzitters van de rechtbanken aan het licht, hetgeen in het verleden als een belangrijk aspect werd genoemd voor de onafhankelijkheid van de individuele rechters.

« Verstößt Artikel 17 des Gesetzes vom 26. Juni 1992 zur Festlegung sozialer [und sonstiger] Bestimmungen, abgeändert durch Artikel 59 des Gesetzes vom 25. Januar 1999, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem er es einem ÖSHZ ermöglicht, die den (nicht bezuschussten) Vertragsbediensteten zuerkannte Jahresurlaubsregelung zu wählen und diese Arbeitnehmer somit für die Berechnung des Urlaubsgeldes von einer Regelung der Gleichstellung der Krankheit nach dem ersten Monat auszuschließen, während die Vertragsbediensteten der nicht in diesem Artikel 17 erwähnten öffentlichen Körperschaften die Gleichstellung der Krankheit nach der Regelung des Privatsektors genießen (in Anwendung von Artikel 36 des königlichen Erlasses vom 29. März [zu lesen ist: 30. März] 1967) und die statutarischen Bediensteten, die bei demselben ÖSHZ beschäftigt wären, ebenfalls diese Gleichstellung in Anwendung von Artikel 5 § 1 Nr. 1 des königlichen Erlasses vom 30. Januar 1979 genießen, weil ihr Gehalt ganz oder teilweise weitergezahlt wird?
« Schendt artikel 17 van de wet van 26 juni 1992 houdende sociale [en diverse] bepalingen, gewijzigd bij artikel 59 van de wet van 25 januari 1999, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het een OCMW de mogelijkheid biedt het stelsel van de jaarlijkse vakantie dat aan zijn contractueel personeel (ander dan gesubsidieerd contractueel personeel) wordt toegekend, te kiezen en dergelijke werknemers voor de berekening van het vakantiegeld bijgevolg uit te sluiten van een regeling van gelijkstelling van ziekte na de eerste maand, terwijl het contractueel personeel van de andere van de Staat deel uitmakende lichamen dan die welke in dat artikel 17 worden bedoeld, de gelijkstelling van ziekte overeenkomstig de privaatrechtelijke regeling (met toepassing van artikel 36 van het koninklijk besluit van 29 maart [lees : 30 maart] 1967) geniet en terwijl het statutair personeel dat door hetzelfde OCMW zou worden tewerkgesteld, die gelijkstelling eveneens geniet met toepassing van artikel 5, § 1, 1°, van het koninklijk besluit van 30 januari 1979 aangezien het zijn wedde geheel of gedeeltelijk blijft ontvangen ?

« Verstößt Artikel 17 des Gesetzes vom 26. Juni 1992 zur Festlegung sozialer [ und sonstiger ] Bestimmungen, abgeändert durch Artikel 59 des Gesetzes vom 25. Januar 1999, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem er es einem ÖSHZ ermöglicht, die den (nicht bezuschussten) Vertragsbediensteten zuerkannte Jahresurlaubsregelung zu wählen und diese Arbeitnehmer somit für die Berechnung des Urlaubsgeldes von einer Regelung der Gleichstellung der Krankheit nach dem ersten Monat auszuschließen, während die Vertragsbediensteten der nicht in diesem Artikel 17 erwähnten öffentlichen Körperschaften die Gleichstellung der Krankheit nach der Regelung des Privatsektors genießen (in Anwendung von Artikel 36 des königlichen Erlasses vom 29. März [ zu lesen ist: 30. März ] 1967) und die statutarischen Bediensteten, die bei demselben ÖSHZ beschäftigt wären, ebenfalls diese Gleichstellung in Anwendung von Artikel 5 § 1 Nr. 1 des königlichen Erlasses vom 30. Januar 1979 genießen, weil ihr Gehalt ganz oder teilweise weitergezahlt wird?
« Schendt artikel 17 van de wet van 26 juni 1992 houdende sociale [ en diverse ] bepalingen, gewijzigd bij artikel 59 van de wet van 25 januari 1999, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het een OCMW de mogelijkheid biedt het stelsel van de jaarlijkse vakantie dat aan zijn contractueel personeel (ander dan gesubsidieerd contractueel personeel) wordt toegekend, te kiezen en dergelijke werknemers voor de berekening van het vakantiegeld bijgevolg uit te sluiten van een regeling van gelijkstelling van ziekte na de eerste maand, terwijl het contractueel personeel van de andere van de Staat deel uitmakende lichamen dan die welke in dat artikel 17 worden bedoeld, de gelijkstelling van ziekte overeenkomstig de privaatrechtelijke regeling (met toepassing van artikel 36 van het koninklijk besluit van 29 maart [ lees : 30 maart ] 1967) geniet en terwijl het statutair personeel dat door hetzelfde OCMW zou worden tewerkgesteld, die gelijkstelling eveneens geniet met toepassing van artikel 5, § 1, 1°, van het koninklijk besluit van 30 januari 1979 aangezien het zijn wedde geheel of gedeeltelijk blijft ontvangen ?

Diese Wahlen waren nicht frei, sie waren nicht fair, und im Grunde war die Situation noch schlimmer als bei den Präsidentschaftswahlen vor vier Jahren.
Deze verkiezingen waren niet vrij, ze waren niet eerlijk en in feite was de situatie erger dan bij de presidentsverkiezingen van vier jaar geleden.

Das Wahlergebnis von 97 % zugunsten der Regierung wurde ohne Stimmzählung, mit einem zweifelhaften Zensus und in Abwesenheit der inhaftierten Oppositionsführer erzielt. Die gesamte Wahlkampagne hindurch gab es keine Meinungsfreiheit, und die am Wahltag abgehaltenen Wahlen waren nicht frei, da den Wählervorständen Militärs vorsaßen.
De regering kreeg 97 procent van de uitgebrachte stemmen. Dit stemresultaat kwam tot stand zonder hertellingen, op basis van een twijfelachtig kiezersregister, met gevangen oppositieleiders die zich tijdens de campagne niet konden uiten, er was geen sprake van geheime stemming en de stemlokalen waren op de verkiezingsdag in handen van militairen.

69 Im Übrigen hat das Gericht in Randnummer 32 des angefochtenen Urteils zutreffend darauf hingewiesen, dass „das mögliche Interesse von Wettbewerbern des Anmelders einer in der Darstellung der Ware bestehenden dreidimensionalen Marke daran, Form und Muster ihrer eigenen Waren frei wählen zu können, als Grund für eine Ablehnung der Eintragung einer solchen Marke oder als Beurteilungskriterium für die Unterscheidungskraft dieser Marke allein nicht ausreicht“.
69 Bovendien zij vastgesteld dat het Gerecht in punt 32 van het bestreden arrest terecht heeft opgemerkt dat „het belang dat concurrenten van de aanvrager van een driedimensionaal merk bestaande uit de aanbiedingsvorm van een waar, kunnen hebben bij de vrije keuze van de vorm en het dessin van hun eigen waren, op zichzelf geen grond is die een weigering tot inschrijving van een dergelijk merk kan rechtvaardigen, en evenmin een criterium dat op zichzelf volstaat om het onderscheidend vermogen van dat merk te beoordelen”.

Der Appellationshof Brüssel stellt dem Hof eine Frage über die Vereinbarkeit dieser Bestimmung mit den Artikeln 10 und 172 der Verfassung, insoweit sie die in Anwendung der Gesetzgebung über die Arbeitsunfälle zur Wiedergutmachung einer bleibenden Unfähigkeit ausgezahlten Entschädigungen mit einer Steuer belegt, ohne dass für das Opfer ein Einkommensausfall vorliegt, während einerseits dieselben Entschädigungen nicht mit einer Steuer belegt wären, wenn sie von einem anderen Steuerschuldner als einem Arbeitnehmer bezogen worden wären oder unmittelbar von der für den Unfall haftenden Drittperson bezahlt worden wären, und während andererseits das Opfer eines Arbeitsunfalls oder eines Arbeitswegunfalls nicht zwischen der Anwendung des Arbeitsunfallgesetzes und der gemeinrechtlichen Klage wählen kann, obgleich es schliesslich die haftende Drittperson (oder ihr Versicherer) ist, die die Last der Entschädigungsleistung trägt.
Het Hof van Beroep te Brussel stelt het Hof een vraag over de bestaanbaarheid van die bepaling met de artikelen 10 en 172 van de Grondwet, in zoverre zij de vergoedingen die tot herstel van een blijvende ongeschiktheid worden gestort met toepassing van de arbeidsongevallenwetgeving, zonder dat er voor het slachtoffer een inkomstenderving is, belastbaar maakt, terwijl diezelfde vergoedingen, indien zij door een andere belastingschuldige dan een werknemer werden verkregen of rechtstreeks door de derde aansprakelijke van het ongeval werden gestort, niet belastbaar zouden zijn, enerzijds, en terwijl het slachtoffer van een arbeidsongeval of van een ongeval op de weg naar en van het werk niet kan kiezen tussen de toepassing van de arbeidsongevallenwet en de gemeenrechtelijke vordering, hoewel het ten slotte de derde aansprakelijke (of zijn verzekeraar) is die de last voor het betalen van de vergoeding draagt, anderzijds.

« Steht Artikel 32bis EStGB insofern, als er die Entschädigungen für dauernde Erwerbsunfähigkeit, die in Anwendung der Gesetzgebung über die Arbeitsunfälle geleistet werden, wobei es für das Opfer keinen Einkommensausfall gibt, besteuerbar macht, nicht im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 172 der Verfassung, da die gleichen Entschädigungen, wenn sie von einem anderen Steuerschuldner als einem Arbeitnehmer bezogen oder unmittelbar von der für den Unfall haftenden Drittperson bezahlt worden sind, nicht besteuerbar wären und während andererseits das Opfer eines Arbeitsunfalls oder Arbeitswegunfalls nicht zwischen der Anwendung des Arbeitsunfallgesetzes und der gemeinrechtlichen Klage wählen kann, obwohl letzten Endes die haftende Drittperson (bzw. ihr Versicherer) für die Bezahlung der Entschädigungen aufkommen muss?
« Is artikel 32bis van het W.I. B., in zoverre het de vergoedingen die met toepassing van de wetgeving op de arbeidsongevallen worden gestort tot herstel van een blijvende ongeschiktheid, zonder dat er voor het slachtoffer een inkomstenderving is, belastbaar maakt, niet in strijd met de artikelen 10 en 172 van de Grondwet, aangezien dezelfde vergoedingen, indien zij door een andere belastingschuldige dan een werknemer werden verkregen of rechtstreeks door de derde aansprakelijke van het ongeval werden gestort, niet belastbaar zouden zijn en terwijl, anderzijds, het slachtoffer van een arbeidsongeval of van een ongeval op de weg naar en van het werk niet kan kiezen tussen de toepassing van de arbeidsongevallenwet en de gemeenrechtelijke vordering, hoewel het ten slotte de derde aansprakelijke (of zijn verzekeraar) is die de last voor het betalen van de vergoeding draagt ?

« Steht Artikel 32bis EStGB insofern, als er die Entschädigungen für dauernde Erwerbsunfähigkeit, die in Anwendung der Gesetzgebung über die Arbeitsunfälle geleistet werden, wobei es für das Opfer keinen Einkommensausfall gibt, besteuerbar macht, nicht im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 172 der Verfassung, da die gleichen Entschädigungen, wenn sie von einem anderen Steuerschuldner als einem Arbeitnehmer bezogen oder unmittelbar von der für den Unfall haftenden Drittperson bezahlt worden sind, nicht besteuerbar wären und während andererseits das Opfer eines Arbeitsunfalls oder Arbeitswegunfalls nicht zwischen der Anwendung des Arbeitsunfallgesetzes und der gemeinrechtlichen Klage wählen kann, obwohl letzten Endes die haftende Drittperson (bzw. ihr Versicherer) für die Bezahlung der Entschädigungen aufkommen muss ?
« Is artikel 32bis van het W.I. B., in zoverre het de vergoedingen die met toepassing van de wetgeving op de arbeidsongevallen worden gestort tot herstel van een blijvende ongeschiktheid, zonder dat er voor het slachtoffer een inkomstenderving is, belastbaar maakt, niet in strijd met de artikelen 10 en 172 van de Grondwet, aangezien dezelfde vergoedingen, indien zij door een andere belastingschuldige dan een werknemer werden verkregen of rechtstreeks door de derde aansprakelijke van het ongeval werden gestort, niet belastbaar zouden zijn en terwijl, anderzijds, het slachtoffer van een arbeidsongeval of van een ongeval op de weg naar en van het werk niet kan kiezen tussen de toepassing van de arbeidsongevallenwet en de gemeenrechtelijke vordering, hoewel het ten slotte de derde aansprakelijke (of zijn verzekeraar) is die de last voor het betalen van de vergoeding draagt ?