Vertaling van "vorlegenden richter vergleicht " (Duits → Nederlands) :

Aus der Begründung des Urteils des vorlegenden Richters geht hinlänglich hervor, dass dieser zwei Kategorien van Schuldnern miteinander vergleicht: einerseits Schuldner, die angesichts der Unzulänglichkeit ihrer Mittel nicht einen einzigen Cent zur Bezahlung ihrer Gläubiger aufwenden und nicht bei einem Richter einen vollständigen Schuldenerlass beantragen könnten, da gemäss dem vorlegenden Rechtsprechungsorgan in Anwendung der fraglichen Bestimmung nur der Schuldenvermittler hierzu ermächtigt sei, und andererseits Schuldner, die zur Bezahlung der Gläubiger nur sehr unbedeutende Summen aufwenden könnten und die in Anwendung von Artikel 1675/13 § 1 Absatz 1 des Gerichtsgesetzbuches bei einem Richter einen gerichtlichen Schuldenregelungsplan mit nahezu vollständigem Erlass der Kapitalschulden beantragen könnten.
Uit de motieven van het arrest van de verwijzende rechter blijkt voldoende dat die laatste twee categorieën van schuldenaars vergelijkt : enerzijds de schuldenaar die, rekening houdend met de ontoereikendheid van zijn middelen, niet de minste cent kan besteden aan de terugbetaling van zijn schuldeisers en aan de rechter geen totale kwijtschelding van zijn schulden kan vragen, daar, volgens het verwijzende rechtscollege, alleen de schuldbemiddelaar daartoe bevoegd is met toepassing van de in het geding zijnde bepaling en, anderzijds, de schuldenaar die aan de terugbetaling van de schuldeisers slechts onbeduidende bedragen kan besteden en die, met toepassing van artikel 1675/13, § 1, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek, de rechter kan verzoeken om een gerechtelijke aanzuiveringsregeling met een vrijwel totale kwijtschelding van de schulden in kapitaal.

Die dritte Berufungsbeklagte vor dem vorlegenden Richter vergleicht die fraglichen Steuerbestimmungen mit anderen Bestimmungen, die in anderen Angelegenheiten ein System von alternativen und nicht zusammen anwendbaren Sanktionen regelten.
De derde geïntimeerde partij voor de verwijzende rechter vergelijkt de in het geding zijnde fiscale bepalingen met andere bepalingen die, in andere aangelegenheden, een systeem van alternatieve en niet-cumulatieve sancties organiseren.

Aus der Formulierung der präjudiziellen Frage und der Akte des Verfahrens vor dem vorlegenden Richter geht hervor, dass die Unverhältnismässigkeit dieser Sanktion sich als verstärkt erweist, wenn man sie mit der Haftung wegen eines schwerwiegenden Geschäftsführungsfehlers von Geschäftsführern derselben Art von Gesellschaften vergleicht, die gemäss Artikel 265 des Gesellschaftsgesetzbuches nur unter der Bedingung geltend gemacht werden kann, dass die relativ hohen Schwellen in Bezug auf Umsatz (620.000 Euro im Durchschnitt der drei letzen Jahre) und Bilanzsumme (375.000 Euro) erreicht werden.
Uit de formulering van de prejudiciële vraag en uit het dossier van de rechtspleging voor de verwijzende rechter blijkt dat het onevenredige karakter van die sanctie zou worden versterkt wanneer die wordt vergeleken met de aansprakelijkheid wegens een grove beheersfout begaan door de zaakvoerders van datzelfde type van vennootschappen, die, overeenkomstig artikel 265 van het Wetboek van vennootschappen, slechts aansprakelijk kunnen worden gesteld indien relatief hoge drempelwaarden inzake omzet (gemiddeld 620.000 euro over de laatste drie jaar) en balanstotaal (375.000 euro) worden bereikt.

Die klagende Partei vor dem vorlegenden Richter führt ferner an, die fragliche Bestimmung verstosse gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit dessen Artikel 16 und mit Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention, und vergleicht in ihrem Erwiderungsschriftsatz die fragliche Bestimmung mit Artikel 34 § 1 Nr. 2 Buchstabe b) des EStGB 1992, aufgrund dessen ein Berufssteuervorabzug auf das beim Tod des Versicherten ausgezahlte Kapital von Gruppenversicherungen zu zahlen sei, ungeachtet der Person, zu deren Vorteil die Zahlung erfolgt sei.
De eisende partij voor de verwijzende rechter werpt nog op dat de in het geding zijnde bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 16 ervan en met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, schendt en in haar memorie van antwoord vergelijkt zij de in het geding zijnde bepaling met artikel 34, § 1, 2°, b), van het WIB 1992, krachtens hetwelk bedrijfsvoorheffing verschuldigd is op groepsverzekeringskapitaal dat bij het overlijden van de verzekerde wordt uitbetaald, ongeacht de persoon ten gunste van wie het bedrag wordt gestort.