Traduction de «vorlegenden richter unterbreiteten streitsache nicht » (Allemand → Néerlandais) :

Der Berufungsbeklagte, dem die Berufungsschrift an seinem tatsächlichen Wohnsitz im Ausland oder, wie es in der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Streitsache der Fall ist, an seinem Gesellschaftssitz im Ausland zur Kenntnis gebracht wurde, konnte grundsätzlich die Berufungsschrift zur Kenntnis nehmen, sodass das Ziel des Gesetzgebers erreicht wird.
De geïntimeerde partij aan wie het verzoekschrift tot hoger beroep ter kennis is gebracht op haar werkelijke woonplaats in het buitenland of, zoals in het aan de verwijzende rechter voorgelegde geschil, op haar maatschappelijke zetel in het buitenland, heeft in beginsel kennis kunnen nemen van het verzoekschrift tot hoger beroep, zodat het door de wetgever nagestreefde doel is bereikt.

Aus dem Sachverhalt der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Streitsache geht hervor, dass sich die Frage auf Artikel 134 des EStGB 1992 in der auf das Steuerjahr 2013 anwendbaren Fassung bezieht.
Uit de feiten van het aan de verwijzende rechter voorgelegde geschil blijkt dat de vraag betrekking heeft op artikel 134 van het WIB 1992, in de versie die van toepassing is op het aanslagjaar 2013.

Aus dem Sachverhalt der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Streitsache geht hervor, dass verschiedene Eigentümer von unbebauten Parzellen die Zahlung einer Steuer anfechten, die auf einer kommunalen Steuerverordnung vom 27. Juni 2013 beruht, deren Rechtsgrundlage Artikel 3.2.5 des fraglichen Dekrets sei.
Uit de feiten van het aan de verwijzende rechter voorgelegde geschil blijkt dat verschillende eigenaars van onbebouwde percelen de betaling betwisten van een belasting die gegrond is op een gemeentelijk belastingreglement van 27 juni 2013, waarvan artikel 3.2.5 van het in het geding zijnde decreet de rechtsgrond zou vormen.

Da der Gegenstand des vor dem vorlegenden Richter angefochtenen Erlasses des Vereinigten Kollegiums nur die Zulassungsbedingungen betrifft, die die Einrichtungen für ältere Personen erfüllen müssen, und auf den Artikeln 11 bis 19 der Ordonnanz vom 24. April 2008 beruht, kann die Antwort auf die zweite Vorabentscheidungsfrage, in der auf die in den Artikeln 4 bis 10 der Ordonnanz erwähnten Programmierungsnormen verwiesen wird, der Lösung der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Streitsache nicht dienlich sein.
Aangezien het voorwerp van het besluit van het Verenigd College dat in het geding is voor de verwijzende rechter, alleen betrekking heeft op de erkenningsvoorwaarden waaraan de voorzieningen voor bejaarde personen moeten voldoen en zijn grondslag vindt in de artikelen 11 tot 19 van de ordonnantie van 24 april 2008, kan het antwoord op de tweede prejudiciële vraag, die verwijst naar de in de artikelen 4 tot 10 van de ordonnantie beoogde programmeringsnormen, niet nuttig zijn voor het oplossen van het aan de verwijzende rechter voorgelegde geschil.

Aus dem Sachverhalt der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Streitsache sowie aus der Begründung des Urteils geht hervor, dass der vorlegende Richter in Erfahrung bringen möchte, ob Artikel 2 Nr. 1 des vorerwähnten Gesetzes gegen den Gleichheitsgrundsatz verstößt, insofern er « nicht für die von den Versicherungsgesellschaften gezahlten Entschädigungen gelten würde, während diese Gesellschaften ebenfalls kaufmännisch tätig sind und die Entschädigung für den Schadensfall als Gegenleistung für die Prämienzahlungspflicht des Versicherten zu betrachten ist ».
Uit de elementen van de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak en uit de motivering van het vonnis vloeit voort dat de verwijzende rechter wenst te weten of artikel 2.1 van de voormelde wet het gelijkheidsbeginsel schendt in zoverre het « niet van toepassing zou zijn op de vergoedingen betaald door de verzekeringsmaatschappijen, terwijl die laatstgenoemden eveneens handelaars zijn en de vergoeding van het schadegeval moet worden beschouwd als de tegenprestatie van de verplichting tot betaling van de premies door de verzekerde ».

Aus dem Sachverhalt der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Streitsache geht hervor, dass der im fraglichen Dekret vorgesehene finanzielle Anreiz dem Kläger verweigert worden ist, weil der Gesellschaftssitz seiner zukünftigen Tätigkeit sich nicht im französischsprachigen Teil des Gebietes der Wallonischen Region befand.
Uit de feiten van het aan de verwijzende rechter voorgelegde geschil blijkt dat de financiële incentive waarin het in het geding zijnde decreet voorziet, is geweigerd aan de verzoeker om reden dat de maatschappelijke zetel van zijn toekomstige activiteit zich niet in het Franstalige gedeelte van het grondgebied van het Waalse Gewest bevond.

Nach Auffassung des Ministerrates sei die gestellte Frage offensichtlich nicht zweckdienlich zur Lösung der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Streitsache.
Volgens de Ministerraad zou de gestelde vraag klaarblijkelijk niet nuttig zijn om het aan de verwijzende rechter voorgelegde geschil te beslechten.

Aus dem Sachverhalt der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Rechtssache, der Begründung der Vorlageentscheidung und dem Wortlaut der Vorabentscheidungsfrage kann abgeleitet werden, dass der vorlegende Richter vom Gerichtshof erfahren möchte, ob die fragliche Bestimmung mit den Artikeln 10, 11 und 172 der Verfassung vereinbar sei in der Auslegung, dass eine getrennte Steuer auf den Steuerpflichtigen anzuwenden sei, der die Beträge nicht auf die vorgeschriebene Weise belegt habe, wenn der Empfänger dieser Beträge nicht spätestens innerhalb einer Frist von zwei Jahren und sechs Monaten ab dem 1. Januar des betreffenden Steuerjahres eindeutig identifiziert worden sei, während die gleiche Steuer nicht einem Steuerpflichtigen in der gleichen Situation auferlegt werden müsse, wenn der Empfänger dieser Beträge innerhalb der Frist identifiziert worden sei, aber nicht mehr besteuert werden könne wegen des Ablaufs der Veranlagungsfristen.
Uit de feiten van de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak, de motieven van de verwijzingsbeslissing en de bewoordingen van de prejudiciële vraag kan worden afgeleid dat de verwijzende rechter van het Hof wenst te vernemen of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet, in de interpretatie dat een afzonderlijke aanslag moet worden toegepast op de belastingplichtige die de bedragen niet op de voorgeschreven wijze heeft verantwoord, wanneer de verkrijger van die bedragen niet op ondubbelzinnige wijze werd geïdentificeerd uiterlijk binnen twee jaar en zes maanden volgend op 1 januari van het betreffende aanslagjaar, terwijl dezelfde aanslag niet zou moeten worden toegepast op een belastingplichtige in dezelfde situatie wanneer de verkrijger van die bedragen binnen de termijn werd geïdentificeerd maar niet meer zou kunnen worden belast wegens het verstrijken van de aanslagtermijnen.

Folglich sind die in der zweiten Vorabentscheidungsfrage in Rede stehenden Artikel 483 und 503bis des Strafprozessgesetzbuches nicht anwendbar auf die vor dem vorlegenden Richter anhängige Streitsache, sodass die Beantwortung dieser Frage, insofern sie diese Bestimmungen betrifft, offensichtlich nicht sachdienlich zur Lösung dieser Streitsache ist.
Het blijkt dus dat de in de tweede prejudiciële vraag in het geding zijnde artikelen 483 en 503bis van het Wetboek van strafvordering niet van toepassing zijn op het voor de verwijzende rechter hangende geschil, zodat het antwoord op die vraag, in zoverre zij die bepalingen beoogt, kennelijk niet nuttig is voor de oplossing van dat geschil.

Die Regierung der Region Brüssel-Hauptstadt führt an, die Vorabentscheidungsfrage müsse unter Berücksichtigung des Gegenstands der dem vorlegenden Richter unterbreiteten Streitsache umformuliert werden, um anzugeben, dass es nicht darum gehe, Fahrten auf dem Gebiet der Region Brüssel-Hauptstadt durchzuführen, sondern dort de facto einen Taxidienst zu betreiben, ohne durch die Regierung der Region Brüssel-Hauptstadt die Zulassung dazu erhalten zu haben.
De Brusselse Hoofdstedelijke Regering voert aan dat de prejudiciële vraag, rekening houdend met het voorwerp van het aan de verwijzende rechter voorgelegde geschil, moet worden geherformuleerd om aan te geven dat het niet erom gaat ritten uit te voeren op het grondgebied van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest, maar wel om er de facto een taxidienst te exploiteren zonder daartoe te zijn gemachtigd door de Brusselse Hoofdstedelijke Regering.