Der Gesetzgeber war der Auffassung, « der Verlust darf daher nicht zwei Mal berücksichtigt werden, nämlich auf Seiten der Tochtergesellschaft und auf Seiten der Muttergesellschaft » (Parl. Dok., Kammer, 1991-1992, Nr. 1784/3, S. 5).
De wetgever was van mening dat het « verlies [.] dan [.] niet tweemaal ten laste [moet] worden genomen : op het vlak van de dochteronderneming en op het vlak van de moedermaatschappij » (Parl. St., Kamer, 1991-1992, nr. 1784/3, p. 5).