Vertaling van "verfassung nicht verstösst " (Duits → Nederlands) :

« Beinhalten die Artikel 6, 7 und 9 des Gesetzes vom 15. Mai 1984 zur Festlegung von Massnahmen zur Harmonisierung der Pensionsregelungen, indem sie eine Hinterbliebenenpension und nicht eine Ruhestandspension für den geschiedenen Ehegatten eines Beamten vorsehen, einerseits, im Vergleich zu den Artikeln 74, 75, 76 und 77 des königlichen Erlasses vom 21. Dezember 1976 [zu lesen ist: 1967] zur Ausführung des königlichen Erlasses Nr. 50 vom 24. Oktober 1967, und Artikel 30 des königlichen Erlasses Nr. 72 vom 10. November 1967 sowie Artikel 260 des Gesetzes vom 22. Dezember 1989, insofern sie auch eine Ruhestandspension für den geschiedenen Ehegatten eines Arbeitnehmers vorsehen, andererseits, einen Behandlungsunterschied zwischen dem geschiedenen Ehegatten eines Beamten, eines Arbeitnehmers und eines Selbständigen, und verstossen diese Artikel somit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, oder verstösst wenigstens das Fehlen einer einheitlichen gesetzlichen Regelung bezüglich des Anrechts auf einen Teil der Ruhestandspension eines Beamten für dessen geschiedenen Ehegatten, indem die Bedingung, dass ein Urteil, in dem Alimente gewährt werden, vorliegt oder eine Einkommensübertragung bekommen wurde, auferlegt wird, gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheits- und Nichtdiskriminierungsgrundsatz?
« Houden de artikelen 6, 7 en 8 van de wet van 15 mei 1984 houdende maatregelen tot harmonisering in de pensioenregeling, in zover in een overlevingspensioen en niet in een rustpensioen voor de uit de echt gescheiden echtgenoot van een ambtenaar wordt voorzien enerzijds, in vergelijking met de artikelen 74, 75, 76 en 77 van het koninklijk besluit van 21 december 1976 [lees : 1967], genomen ter uitwerking van het koninklijk besluit nr. 50 van 24 oktober 1967, en artikel 30 van het koninklijk besluit nr. 72 van 10 november 1967 en artikel 260 van de wet van 22 december 1989, in zover hierin ook in een rustpensioen wordt voorzien voor de uit de echt gescheiden echtgenoot van een werknemer anderzijds, een ongelijke behandeling in van de echt gescheiden echtgenoot van een ambtenaar, een werknemer en een zelfstandige zodat deze artikelen strijdig zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, of schendt minstens het ontbreken van het bestaan van eenzelfde wettelijke regeling aangaande het recht op een deel van het rustpensioen van de ambtenaar voor diens uit de echt gescheiden echtgenoot, door het opleggen van de voorwaarde dat een vonnis dient te zijn geveld dat een onderhoudsgeld wordt toegestaan of dat een inkomstendelegatie werd bekomen, het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel en niet-discriminatiebeginsel, zoals voorzien in artikel 10 en 11 van de Grondwet ?

« Beinhalten die Artikel 6, 7 und 9 des Gesetzes vom 15. Mai 1984 zur Festlegung von Massnahmen zur Harmonisierung der Pensionsregelungen, indem sie eine Hinterbliebenenpension und nicht eine Ruhestandspension für den geschiedenen Ehegatten eines Beamten vorsehen, einerseits, im Vergleich zu den Artikeln 74, 75, 76 und 77 des königlichen Erlasses vom 21. Dezember 1976, zur Ausführung des königlichen Erlasses Nr. 50 vom 24. Oktober 1967, und Artikel 30 des königlichen Erlasses Nr. 72 vom 10. November 1967 sowie Artikel 260 des Gesetzes vom 22. Dezember 1989, insofern sie auch eine Ruhestandspension für den geschiedenen Ehegatten eines Arbeitnehmers vorsehen, andererseits, einen Behandlungsunterschied zwischen dem geschiedenen Ehegatten eines Beamten, eines Arbeitnehmers und eines Selbständigen, und verstossen diese Artikel somit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, oder verstösst wenigstens das Fehlen einer einheitlichen gesetzlichen Regelung bezüglich des Anrechts auf einen Teil der Ruhestandspension eines Beamten für dessen geschiedenen Ehegatten, indem die Bedingung, dass ein Urteil, in dem Alimente gewährt werden, vorliegt oder eine Einkommensübertragung bekommen wurde, auferlegt wird, gegen den in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheits- und Nichtdiskriminierungsgrundsatz?
« Houden de artikelen 6, 7 en 8 van de wet van 15 mei 1984 houdende maatregelen tot harmonisering in de pensioenregeling, in zover in een overlevingspensioen en niet in een rustpensioen voor de uit de echt gescheiden echtgenoot van een ambtenaar wordt voorzien enerzijds, in vergelijking met de artikelen 74, 75, 76 en 77 van het koninklijk besluit van 21 december 1976, genomen ter uitwerking van het koninklijk besluit nr. 50 van 24 oktober 1967, en artikel 30 van het koninklijk besluit nr. 72 van 10 november 1967 en artikel 260 van de wet van 22 december 1989, in zover hierin ook in een rustpensioen wordt voorzien voor de uit de echt gescheiden echtgenoot van een werknemer anderzijds, een ongelijke behandeling in van de echt gescheiden echtgenoot van een ambtenaar, een werknemer en een zelfstandige zodat deze artikelen strijdig zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, of schendt minstens het ontbreken van het bestaan van eenzelfde wettelijke regeling aangaande het recht op een deel van het rustpensioen van de ambtenaar voor diens uit de echt gescheiden echtgenoot, door het opleggen van de voorwaarde dat een vonnis dient te zijn geveld dat een onderhoudsgeld wordt toegestaan of dat een inkomstendelegatie werd bekomen, het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel en niet-discriminatiebeginsel, zoals voorzien in artikel 10 en 11 van de Grondwet ?

In seinem Urteil Nr. 57/2000 vom 17. Mai 2000 hat der Hof hingegen präzisiert, dass diese Bestimmung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung nicht verstösst, wenn die in Artikel 57 § 2 vorgesehene Massnahme auf die Personen angewandt wird, die ihre Anerkennung als Flüchtling beantragt haben, deren Antrag durch den Innenminister abgewiesen wurde in Anwendung von Artikel 51/5 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 über die Einreise ins Staatsgebiet, den Aufenthalt, die Niederlassung und das Entfernen von Ausländern und von Artikel 8 des Übereinkommens über die Bestimmung des zuständigen Staates für die Prüfung eines in einem Mitgliedstaat der Europäischen Gemeinschaften gestellten Asylantrags, genehmigt durch das Gesetz vom 11. Mai 1995, auch wenn der Betroffene diese Entscheidung mit einer Klage auf Nichtigerklärung und einem Aussetzungsantrag beim Staatsrat anficht.
In zijn arrest nr. 57/2000 van 17 mei 2000 heeft het Hof daarentegen gepreciseerd dat, indien de maatregel waarin artikel 57, § 2, voorziet, wordt toegepast op de personen die gevraagd hebben om als vluchteling erkend te worden en wier aanvraag door de Minister van Binnenlandse Zaken werd afgewezen met toepassing van artikel 51/5 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen en artikel 8 van de Overeenkomst betreffende de vaststelling van de Staat die verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielverzoek dat bij één van de Lid-Staten van de Europese Gemeenschappen wordt ingediend, goedgekeurd bij de wet van 11 mei 1995, ook al bestrijdt de betrokkene die beslissing met een beroep tot vernietiging en een vordering tot schorsing bij de Raad van State, die bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet schendt.

Da Artikel 2bis § 1 des Gesetzes vom 24. Februar 1921 keiner einzigen Kategorie von Bürgern die Garantie von Artikel 12 Absatz 2 der Verfassung vorenthält, verstösst er nicht gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit dieser Bestimmung.
Aangezien artikel 2bis, § 1, van de wet van 24 februari 1921 geen enkele categorie van burgers de waarborg van artikel 12, tweede lid, van de Grondwet ontzegt, schendt het de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, gelezen in samenhang met die bepaling, niet.