Der von der CBFA auf der Grundlage von Absatz 2 von Artikel 21octies § 2 des Gesetzes vom 9. Juli 1975 - ersetzt durch Artikel 12 des Gesetzes vom 17. Juni 2009 - gefasste Beschluss stellte also nicht einen solchen « Tariferhöhungsbeschluss » dar, der Gegenstand einer Klage beim Staatsrat sein konnte, welche nach den im königlichen Erlass vom 15. Mai 2003 beschriebenen Verfahrensregeln geprüft werden musste.
De beslissing die de CBFA heeft genomen op grond van het tweede lid van artikel 21octies, § 2, van de wet van 9 juli 1975 - zoals het werd vervangen bij artikel 12 van de wet van 17 juni 2009 -, vormde dus niet zulk een « beslissing tot tariefverhoging » die vatbaar is voor een beroep bij de Raad van State dat dient te worden onderzocht volgens de procedureregels beschreven in het koninklijk besluit van 15 mei 2003.
