Vertaling van "urteil zugunsten des klägers " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Urteil zugunsten des Klägers
verzoek in het gelijk gesteld

dem Kläger günstiges Urteil
voor de eiser gunstig vonnis

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Denn es besteht zwar die Möglichkeit einer Beteiligung des Richters an der Suche nach Beweisen zugunsten des Klägers, diese Beteiligung muss sich jedoch auf Ausnahmefälle beschränken, in denen der Kläger, um sein Vorbringen zu belegen, insbesondere bestimmte Beweise benötigt, die sich im Besitz des Beklagten befinden und bei deren Beschaffung er auf Schwierigkeiten oder gar eine Verweigerungshaltung des Beklagten stößt.
Er bestaat weliswaar de mogelijkheid van een inmenging van de rechter bij het zoeken naar bewijzen ten gunste van de verzoeker, doch deze inmenging moet zich beperken tot uitzonderlijke gevallen waarin de verzoeker tot staving van zijn betoog met name bepaalde elementen nodig heeft die in het bezit zijn van de verwerende partij en hij moeilijkheden ondervindt om die bewijzen te krijgen of die partij zelfs weigert om deze te verstrekken.

Die fragliche Bestimmung, die zugunsten des freigesprochenen Angeklagten und des zivilrechtlich Haftbaren eine Verfahrensentschädigung zu Lasten der Zivilpartei, die eine Klage mittels einer direkten Ladung einreicht, vorsieht, ohne sie der Zivilpartei aufzuerlegen, die, ohne dass ihr die Staatsanwaltschaft vorausgegangen oder gefolgt ist, Berufung gegen ein Urteil einlegt, das auf eine von der Staatsanwaltschaft eingeleiteten Strafverfolgung hin zugunsten des freigesprochenen Angeklagten und des zivilrechtlich Haftbaren ergangen ist, ist nicht vernünftig gerechtfertigt.
De in het geding zijnde bepaling, die ten gunste van de vrijgesproken beklaagde en de burgerrechtelijk aansprakelijke een rechtsplegingsvergoeding ten laste legt van de burgerlijke partij die een vordering instelt door middel van een rechtstreekse dagvaarding, zonder ze ten laste te leggen van de burgerlijke partij die, zonder daarin te worden voorafgegaan of gevolgd door het openbaar ministerie, hoger beroep instelt tegen een vonnis dat is gewezen op een strafvordering ingesteld door het openbaar ministerie ten gunste van de vrijgesproken beklaagde en de burgerrechtelijk aansprakelijke, is niet redelijk verantwoord.

Aus der Begründung des Urteils des vorlegenden Richters geht hervor, dass gemäß den Elementen der Akte die Vermutung der Vaterschaft des Ehemanns der Mutter, die im vorliegenden Fall in Bezug auf den Kläger vor dem vorlegenden Richter festgelegt worden ist, weder der biologischen Wahrheit, noch der sozialaffektiven Wahrheit entspricht.
Uit de motivering van het vonnis van de verwijzende rechter blijkt dat, volgens de elementen van het dossier, het vermoeden van vaderschap van de echtgenoot van de moeder dat te dezen was vastgesteld ten aanzien van de eiser voor de verwijzende rechter, niet overeenstemt met de biologische waarheid, noch met de socio-affectieve waarheid.

Das Gericht in Linz erließ ein Urteil zugunsten des Verbrauchers, das von den deutschen Behörden in Charlottenburg vollstreckt wurde.
Het Oostenrijkse gerecht stelt de consument in het gelijk en de beslissing van het gerecht wordt door de Duitse autoriteiten in Charlottenburg ten uitvoer gelegd.

Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût und T. Giet, unter Assistenz des Kanzlers P.-Y. Dutilleux, unter dem Vorsitz des Richters A. Alen, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 18. Dezember 2014 in Sachen RA F. Van Vlaenderen, handelnd in seiner Eigenschaft als Vormund von N.Y., gegen Famifed (vormals Landesamt für Familienbeihilfen zugunsten von Lohnempfängern), dessen Ausfertigung am 12. Januar 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Arbeitsgericht Gent, Abteilung Gent, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 1 des Gesetzes vom 20. Juli 1971 zur Einführung garantierter Familienleistungen gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem er Personen, die sich in einer anscheinend identischen oder vergleichbaren Situation befinden, nicht auf eine gleiche Weise behandelt, da in diesem Artikel keine Ausnahme von dem Prinzip vorgesehen ist, wonach ein Kind ausschließlich oder hauptsächlich einer in Belgien wohnhaften natürlichen Person zu Lasten sein muss, wenn dieses Kind Waise geworden ist, während für Kinder, die Waise geworden sind und für die die Anwendung des königlichen Erlasses vom 19. Dezember 1939 zur Koordinierung der Gesetze über die Familienbeihilfen für Lohnempfänger gilt, dagegen wohl eine besondere Waisenzulagenregelung gilt?
Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût en T. Giet, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van rechter A. Alen, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 18 december 2014 in zake Mr. F. Van Vlaenderen, handelend in zijn hoedanigheid van voogd van N.Y., tegen Famifed (voorheen de Rijksdienst voor Kinderbijslag voor Werknemers), waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 12 januari 2015, heeft de Arbeidsrechtbank te Gent, afdeling Gent, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt het artikel 1 van de wet van 20 juli 1971 tot instelling van een gewaarborgde gezinsbijslag de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat het personen die zich in een ogenschijnlijk identieke of vergelijkbare situatie bevinden, niet op dezelfde manier behandelt, nu dit artikel geen uitzondering voorziet op het principe dat een kind hoofdzakelijk of uitsluitend ten laste moet zijn van een in België verblijvende natuurlijke persoon, wanneer dit kind wees is geworden, terwijl voor kinderen die wees zijn geworden en voor wie de toepassing geldt van het K.B. van 19 december 1939 inzake de samengeordende wetten betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders, daarentegen wel een specifieke wezenbijslagregeling geldt ?

Was das dritte Argument des Klägers anlangt, hat der Umstand, dass sein Vorgänger auf diesem Dienstposten in die Besoldungsgruppe AD 13 eingestuft war, keine Auswirkung auf die Rechtmäßigkeit der angefochtenen Einstufungsentscheidung, gemäß welcher der Kläger in die Eingangsbesoldungsgruppe der Funktionsgruppe AD gemäß der Stellenausschreibung, auf die er sich beworben hatte, eingestuft wurde (vgl. in diesem Sinne Urteil BV/Kommission, F‑133/11, EU:F:2013:199, Rn. 64 bis 67).
Wat verzoekers derde argument betreft, kan de omstandigheid dat verzoeker werd aangesteld op een post die daarvóór werd bezet door een ambtenaar in rang AD 13 geen gevolgen hebben voor de wettigheid van het bestreden indelingsbesluit waarbij verzoeker overeenkomstig de kennisgeving van de vacature waarop hij had gesolliciteerd werd ingedeeld in de basisrang van functiegroep AD (zie in die zin arrest BV/Commissie, F‑133/11, EU:F:2013:199, punten 64‑67).

Allenfalls könnte das Organ bei der Umsetzung eines Urteils, das den Aufhebungsanträgen des Klägers stattgibt, Maßnahmen, wie sie vom Kläger gefordert werden, ergreifen.
Hooguit zou de instelling zich genoodzaakt kunnen zien maatregelen te nemen, zoals die waarom de verzoeker vraagt, ter uitvoering van een arrest waarbij verzoekers vorderingen tot nietigverklaring worden toegewezen.

Das zuständige Gericht in Linz erließ ein Urteil zugunsten des Verbrauchers, das von den deutschen Behörden in Charlottenburg vollstreckt wurde.
Het bevoegde Oostenrijkse gerecht in Linz deed uitspraak ten gunste van de consument, en deze beslissing werd ten uitvoer gelegd door de Duitse autoriteiten in Charlottenburg.

Fünftens hat das Gericht für den öffentlichen Dienst die Konsequenzen aus dem Vorliegen dieser besonderen Umstände gezogen und entschieden, dass die Mitteilung der zum Ausschluss führenden Note des Klägers in der mündlichen Prüfung, nämlich 24,5 von 50 Punkten, an den Kläger zwar mehr als lediglich den Ansatz einer Begründung darstelle, die nach der Rechtsprechung (Urteil des Gerichts vom 6. November 1997, Berlingieri Vinzek/Kommission, T-71/96, Slg. ÖD 1997, I-A-339 und II-921, Randnr. 79) durch zusätzliche Erläuterungen im Laufe des Verfahrens ergänzt werden könne, dass aber diese Note allein unter den Umständen des vorliegenden Falles nicht ausreiche, um die Begründungspflicht in vollem Umfang zu erfüllen.
In de vijfde plaats heeft het Gerecht voor ambtenarenzaken gevolgen verbonden aan het bestaan van die bijzondere omstandigheden en geoordeeld dat, ook al vormde de mededeling aan verzoeker van het onvoldoende deelcijfer dat hem voor het mondeling examen was toegekend, namelijk het cijfer 24,5/50, meer dan enkel een aanzet tot motivering, die volgens de rechtspraak (zie arrest Gerecht van 6 november 1997, Berlingieri Vinzek/Commissie, T‑71/96, JurAmbt. blz. I‑A‑339 en II‑921, punt 79) in de loop van het geding nader kon worden gepreciseerd, dit cijfer alleen evenwel ontoereikend was om in de omstandigheden van het geval volledig aan de motiveringsplicht te voldoen.