Traduction de «urteil nr 170 2011 » (Allemand → Néerlandais) :

Dass der Staatsrat übrigens ständig bestätigt hat, dass die Behörde solche nicht gerechtfertigte Bemerkungen raumplanerischer oder technischer Art ignorieren kann (E.G., Nr. 20.579 vom 24. September 1980, Pilaete Nr. 24.666 vom 21. September 1984, Kumps Nr. 170.236 vom 19. April 2007, Vincent Nr. 185. 137 vom 2. Juli 2008, Lorquet Nr. 191. 6841.684 vom 19. März 2009, SA Confiserie Leonidas ; Nr. 194. 802, 194.803 und 194.804, vom 29. Juni 2009, Cofinimmo ; Nr. 191. 378 vom 12. März 2009, Somerhausen et Taubert ; Nr. 202. 867, vom 8. April 2010, Noël ; Nr. 210. 610, vom 21. Januar 2011, Orban);
Dat de Raad van State overigens voortdurend het feit bekrachtigd heeft dat de overheid geen rekening moet houden met de opmerkingen die niet gegrond zijn op overwegingen van planologische of technische aard (C.E., nr. 20.579, van 24 september 1980, Pilaete, nr. 24.666, van 21 september 1984, Kumps, nr. 170.236, van 19 april 2007, Vincent; nr.185.137, van 2 juli 2008, Lorquet; nr. 191.684, van 19 maart 2009, SA Confiserie Leonidas; nr.194.802, 194.803 en 194.804, van 29 juni 2009, Cofinimmo; nr.191.378, van 12 maart 2009, Somerhausen et Taubert; nr. 202.867, van 8 april 2010, Noël; nr. 210.610, van 21 januari 2011, Orban);

Der Hof hat bereits wiederholt in Urteilen erkannt, dass eine Bestimmung, wonach die Frist, über die eine Person verfügt, um eine gerichtliche Beschwerde (Urteil Nr. 170/2003 vom 17. Dezember 2003; Urteil Nr. 166/2005 vom 16. November 2005; Urteil Nr. 34/2006 vom 1. März 2006; Urteil Nr. 43/2006 vom 15. März 2006; Urteil Nr. 48/2006 vom 29. März 2006) oder eine administrative Beschwerde (Urteil Nr. 85/2007 vom 7. Juni 2007; Urteil Nr. 123/2007 vom 26. September 2007; Urteil Nr. 162/2007 vom 19. Dezember 2007; Urteil Nr. 178/2009 vom 12. November 2009) gegen eine Entscheidung einzureichen, zum Zeitpunkt des Versands dieser Entscheidung anfängt, nicht mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar ist, insofern das Verteidigungsrecht des Adressaten auf unverhältnismässige Weise eingeschränkt wird.
Het Hof heeft reeds herhaalde malen geoordeeld dat een bepaling luidens welke de termijn waarover een persoon beschikt om een jurisdictioneel (arrest nr. 170/2003 van 17 december 2003; arrest nr. 166/2005 van 16 november 2005; arrest nr. 34/2006 van 1 maart 2006; arrest nr. 43/2006 van 15 maart 2006; arrest nr. 48/2006 van 29 maart 2006) of een administratief beroep (arrest nr. 85/2007 van 7 juni 2007; arrest nr. 123/2007 van 26 september 2007; arrest nr. 162/2007 van 19 december 2007; arrest nr. 178/2009 van 12 november 2009) in te stellen tegen een beslissing aanvangt op het ogenblik van de verzending van die beslissing, niet bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het recht van verdediging van de geadresseerde op onevenredige wijze wordt beperkt.

Auszug aus dem Urteil Nr. 170/2011 vom 10. November 2011
Uittreksel uit arrest nr. 170/2011 van 10 november 2011

Auszug aus dem Urteil Nr. 170/2009 vom 29. Oktober 2009
Uittreksel uit arrest nr. 170/2009 van 29 oktober 2009

Auszug aus dem Urteil Nr. 170/2008 vom 27. November 2008
Uittreksel uit arrest nr. 170/2008 van 27 november 2008

Das Gericht hat in Randnr. 170 des angefochtenen Urteils seinerseits festgestellt, dass zwar die spezielle Anerkennung der Rolle des unternehmensangehörigen Juristen und der Schutz der Vertraulichkeit der Kommunikation mit diesem im Jahr 2004 verhältnismäßig stärker verbreitet sei als zur Zeit der Verkündung des Urteils AM S Europe/Kommission, dass jedoch einheitliche oder eindeutig mehrheitliche Tendenzen in den Rechtsordnungen der Mitgliedstaaten nicht erkennbar seien.
Het Gerecht, op zijn beurt, heeft in punt 170 van het bestreden arrest vastgesteld dat de specifieke rol van de bedrijfsjurist en de bescherming van de communicatie met hem uit hoofde van de vertrouwelijkheid, in 2004 weliswaar relatief ruimer verspreid waren dan op het tijdstip waarop het arrest AM S Europe/Commissie werd uitgesproken, doch dat er geen uniforme tendensen of tendensen in de duidelijke meerderheid van de rechtstelsels van de lidstaten zijn terug te vinden.

Das Gericht habe in den Randnrn. 170 und 171 des angefochtenen Urteils eine Ausdehnung des persönlichen Anwendungsbereichs des Grundsatzes der Vertraulichkeit zu Unrecht mit der Begründung abgelehnt, dass der Schutz der Vertraulichkeit der Kommunikation mit unternehmensangehörigen Juristen in den nationalen Rechtsordnungen nicht übereinstimmend und klar anerkannt sei.
Akzo en Akcros menen dat het Gerecht in de punten 170 en 171 van het bestreden arrest ten onrechte heeft geweigerd om de persoonlijke werkingssfeer van het beginsel van de vertrouwelijkheid uit te breiden op grond dat in het nationale recht niet unaniem en duidelijk de vertrouwelijkheid van de communicatie met bedrijfsjuristen wordt erkend.