Aus der ständigen Rechtsprechung ergibt sich, dass die Wahl der Rechtsgrundlage für einen Rechtsakt, einschließlich desjenigen, der zum Abschluss eines internationalen Abkommens angenommen wurde, nicht allein von der Überzeugung seines Urhebers abhängen darf, sondern sich auf objektive, gerichtlich nachprüfbare Umstände gründen muss.
Volgens de vaste jurisprudentie vloeit de keuze van de rechtsgrondslag van een maatregel, ook een maatregel die wordt goedgekeurd met het oog op het sluiten van een internationaal akkoord, niet alleen voort uit de overtuiging van de opsteller, maar moet deze berusten op objectieve factoren die vatbaar zijn voor rechterlijke toetsing.
