Mit der Herausbildung des Vorsorgeprinzips im Fischereimanagement nach Annahme des Übereinkommens der Vereinten Nationen über gebietsübergreifende Bestände von 1995 wurden Gutachten mit Angaben über die Höchstfangmengen angefordert, die vertretbar waren, ohne eine kurzfristige Gefährdung der Laicherbiomasse bzw. ein unvertretbar großes Risiko einer langfristigen Gefährdung des Laichbestands herbeizuführen.
Met de ontwikkeling van de voorzorgsbenadering in het visserijbeheer na de goedkeuring van de VN-overeenkomst inzake grensoverschrijdende visbestanden in 1995 is advies ingewonnen over de grootste vangst die mogelijk zou zijn zonder de paaibiomassa van de bestanden op korte termijn te schaden, of zonder een visserijsterfte te veroorzaken met een buitensporig hoog risico voor de paaibestanden op de langere termijn.