Traduction de «unverhältnismässig wäre urteil » (Allemand → Néerlandais) :

Der Hof könnte ein solches System nur bemängeln, wenn es offensichtlich unverhältnismässig wäre (Urteil Nr. 93/2008 vom 26. Juni 2008, B.15.3), insbesondere weil es auf unverhältnismässige Weise jenen allgemeinen Grundsatz verletzen würde, der verlangt, dass bei Sanktionen nichts von dem, was zur Ermessensbefugnis der Verwaltung gehört, der Kontrolle durch den Richter entgeht (Urteil Nr. 138/2006 vom 14. September 2006, B.7.2), oder das Recht auf Achtung des Eigentums, wenn das Gesetz einen unverhältnismässigen Betrag vorsieht und keine Wahlmöglichkeit zwischen dieser Strafe als Höchststrafe und einer Mindeststrafe bietet (Urteil Nr. 81/2007 vom 7. Juni 2007, B.9.4).
Het Hof zou een dergelijk systeem alleen kunnen afkeuren indien het kennelijk onredelijk is (arrest nr. 93/2008 van 26 juni 2008, B.15.3), met name doordat het op onevenredige wijze afbreuk zou doen aan het algemene beginsel volgens hetwelk inzake sancties niets wat onder de beoordelingsbevoegdheid van de administratie valt, ontsnapt aan de toetsing van de rechter (arrest nr. 138/2006 van 14 september 2006, B.7.2), of aan het recht op het ongestoorde genot van de eigendom, wanneer de wet in een onevenredig bedrag voorziet en niet de mogelijkheid biedt van een spreiding tussen die straf als maximumstraf en een minimumstraf (arrest nr. 81/2007 van 7 juni 2007, B.9.4).

Der Hof könnte ein solches System nur bemängeln, wenn es offensichtlich unverhältnismässig wäre (Urteil Nr. 93/2008 vom 26. Juni 2008, B.15.3), insbesondere weil es auf unverhältnismässige Weise jenen allgemeinen Grundsatz verletzen würde, der verlangt, dass bei Sanktionen nichts von dem, was zur Ermessensbefugnis der Verwaltung gehört, der Kontrolle durch den Richter entgeht (Urteil Nr. 138/2006 vom 14. September 2006, B.7.2), oder das Recht auf Achtung des Eigentums, wenn das Gesetz einen festen Betrag vorsieht, und also keine Wahlmöglichkeit zwischen dieser Strafe als Höchststrafe und einer Mindeststrafe bietet (Urteil Nr. 81/2007 vom 7. Juni 2007, B.9.4).
Het Hof zou een dergelijk systeem alleen kunnen afkeuren indien het kennelijk onredelijk is (arrest nr. 93/2008 van 26 juni 2008, B.15.3), met name doordat het op onevenredige wijze afbreuk zou doen aan het algemene beginsel volgens hetwelk inzake sancties niets wat onder de beoordelingsbevoegdheid van de administratie valt, ontsnapt aan de toetsing van de rechter (arrest nr. 138/2006 van 14 september 2006, B.7.2), of aan het recht op het ongestoorde genot van de eigendom, wanneer de wet in een vast bedrag voorziet en dus niet de mogelijkheid biedt van een spreiding tussen die straf als maximumstraf en een minimumstraf (arrest nr. 81/2007 van 7 juni 2007, B.9.4).

Der Hof könnte ein solches System nur ahnden, wenn es offensichtlich unvernünftig wäre (Urteil Nr. 93/2008 vom 26. Juni 2008, B.15.3), insbesondere weil es auf unverhältnismässige Weise den allgemeinen Grundsatz beeinträchtigen würde, wonach in Bezug auf Strafen nichts von dem, was zur Ermessensbefugnis der Verwaltung gehört, der richterlichen Kontrolle entgeht (Urteil Nr. 138/2006 vom 14. September 2006, B.7.2), oder das Recht auf Achtung des Eigentums, wenn im Gesetz ein unverhältnismässiger Betrag vorgesehen ist und es keine Wahlmöglichkeit zwischen dieser Strafe als Höchststrafe und einer Mindeststrafe bietet (Urteil Nr. 81/2007 vom 7. Juni 2007, B.9.4).
Het Hof zou een dergelijk systeem alleen kunnen afkeuren indien het kennelijk onredelijk is (arrest nr. 93/2008 van 26 juni 2008, B.15.3), met name doordat het op onevenredige wijze afbreuk zou doen aan het algemene beginsel volgens hetwelk inzake sancties niets wat onder de beoordelingsbevoegdheid van de administratie valt, ontsnapt aan de toetsing van de rechter (arrest nr. 138/2006 van 14 september 2006, B.7.2), of aan het recht op het ongestoorde genot van de eigendom, wanneer de wet in een onevenredig bedrag voorziet en niet de mogelijkheid biedt van een spreiding tussen die straf als maximumstraf en een minimumstraf (arrest nr. 81/2007 van 7 juni 2007, B.9.4).

Wie in B.7 in Erinnerung gerufen wurde, hat der Hof in seinem Urteil Nr. 42/2004 angenommen, dass die im Gesetz vom 12. Juni 2002 enthaltene Ubergangsmassnahme gerechtfertigt war, wobei allerdings auch erkannt wurde, dass die Massnahme « jedoch unverhältnismässig wäre, wenn sie nicht am 1. April 2006 enden würde, das heisst fünf Jahre nach ihrem Inkrafttreten (Artikel 9 des Gesetzes vom 12. Juni 2002) ».
Zoals in herinnering is gebracht in B.7, heeft het Hof in zijn arrest nr. 42/2004 aangenomen dat de overgangsregeling, opgenomen in de wet van 12 juni 2002, was verantwoord, zij het dat daarbij ook werd geoordeeld dat de maatregel « nochtans [.] onevenredig [zou] zijn wanneer hij niet zou komen te vervallen op 1 april 2006, zijnde vijf jaar na zijn inwerkingtreding (artikel 9 van de wet van 12 juni 2002) ».

Im vorliegenden Fall hatte der Hof in B.6.3.2 seines Urteils Nr. 42/2004 angenommen, dass die Ubergangsregelung gerechtfertigt war, aber er hatte erkannt, dass die Massnahme « jedoch unverhältnismässig [wäre], wenn sie nicht am 1. April 2006 enden würde, das heisst fünf Jahre nach ihrem Inkrafttreten (Artikel 9 des Gesetzes vom 12. Juni 2002), und dieses Datum wurde im übrigen ausdrücklich während der Vorarbeiten genannt (Parl. Dok., Kammer, 2001-2002, DOC 50-1458/001, S. 26) ».
Te dezen had het Hof in B.6.3.2 van zijn arrest nr. 42/2004 aangenomen dat de overgangsregeling was verantwoord, maar had het geoordeeld dat de maatregel « nochtans [.] onevenredig [zou] zijn wanneer hij niet zou komen te vervallen op 1 april 2006, zijnde vijf jaar na zijn inwerkingtreding (artikel 9 van de wet van 12 juni 2002), datum die overigens ook uitdrukkelijk in de parlementaire voorbereiding is vermeld (Parl. St., Kamer, 2001-2002, DOC 50-1458/001, p. 26) ».