Freiwillige Vereinbarungen sollten daher als strategische Instrumente zur Ergänzung der legislativen Maßnahmen betrachtet werden, die nur dann genutzt werden, wenn Verbesserungen im Umweltbereich vorhersehbar sind, die in ihrer Reichweite über die herkömmlicher legislativer Instrumente hinausgehen.
De vrijwillige overeenkomst mag slechts als een strategisch instrument worden beschouwd ter aanvulling op regulerende maatregelen en slechts worden gebruikt bij verbeteringen op milieuterrein waarvan de draagwijdte gelijk of hoger is dan wat bereikt zou kunnen worden met traditionele wetgeving.
